Woensdag begon de wandeldriedaagse hier in het dorp. Vorig jaar hadden de twee oudste boefjes meegedaan en ook dit jaar wilden ze de 5 kilometer graag lopen. De afspraak met zoonlief was, dat hij deze keer wel zelf ging lopen. Hij begon vol goede moed vooraan in de start met zijn vriendjes. Hij had er aardig de pas in, totdat hij het tijd vond om wat te eten en te drinken onderweg. Dit drukte het tempo aardig en al snel verloor hij zijn loopmaatjes uit het oog. Dochterlief had er wel stevig de pas in en liep met een vriendinnetje en haar moeder vooruit. Halverwege de route namen ze de verkeerde afslag en liepen een gedeelte van de 10 kilometer. Ze finishte hierdoor iets later dan haar broertje, die zowat in de bezemwagen van de tocht zat. Op de tweede dag had hij er in eerste instantie minder zin in. De route begon deze keer bij manlief op school. Kleine Pluis en ik waren er op tijd bij om onze drie boeven aan te moedigen. Kleine Pluis stond aan de kant te juichen, totdat ze zag dat haar vader, broer en zus doorliepen en zij niet mee mocht. Ze wilde ook: 'lopen, lopen'. Na een dag kinderdagverblijf leek me dit niet zo'n goed plan.
Wij keerden huiswaarts en de andere boefjes liepen het bos in. Onze boevenvriend kreeg er een nieuwe ervaring bij. Hij moest namelijk onderweg plassen. Natuurlijk was er op dat moment geen toilet in de buurt. Hij mocht voor het eerst in de bosjes plassen. Voor hem heel normaal, want als hij op de weg zou plassen, zouden de wielen van de auto's blijven plakken. Een hele logische reden om het in de bosjes te doen, toch?
De laatste dag was een thuiswedstrijd. We begonnen op het plein voor ons huis. Deze keer liepen we met z'n vijven mee. Onze jongste boef moest in de kinderwagen, anders gingen we de finish nooit op tijd halen. Ze vond het wel prima om rondgereden te worden en iedereen eens te bekijken. Zoonlief liep op zijn tandvlees, maar hij heeft de hele ronde helemaal uitgelopen. Onderweg kwamen we de tantes, neefjes en nichtje tegen. Vlak voor de finish stond ons lieve neefje voor de laatste aanmoediging. Hij gaf al zijn neefjes en nichtjes een medaille. Zoonlief dacht dan ook dat hij al binnen was en ging zitten in het gras. Helaas voor hem moesten we nog een paar honderd meter naar de eindstreep. Hier stonden opa en oma klaar met een bloemetje en proosten we op de geleverde prestaties.
Zaterdag was een volle dag met balletles, boodschappen, bezoekjes en het vieren van de verjaardag van manlief.
Vandaag splitsten we ons weer eens op. Onze oudste boef en ik gingen naar Utrecht, waar in de Werkspoorkathedraal het evenement 'Flavourites viert feest' plaatsvond. Een heleboel activiteiten, workshops en webwinkels waren te vinden in deze oude fabriek. Dochterlief probeerde nieuwe en bekende activiteiten uit.
We draaiden rondjes in het reuzenrad, maakten van klei een nieuw schaaltje voor mijn keramiekverzameling (helaas mochten we deze niet mee naar huis nemen en werden ze weer tot een klomp klei gevormd), dronken we een zomersmoothie, knutselden we slingers, reden rondjes op de rolschaatsbaan en nog veel meer. Na een heerlijke lunch keerden we huiswaarts en renden we samen nog een rondje om te oefenen voor onze volgende moeder-dochterdag volgende week zondag bij de break-out run.
Manlief had de twee kleinste boefjes onder zijn hoede. Zij gingen naar de theatervoorstelling van Peppa Pig. De kleintjes keken hun ogen uit. Niet alleen vanwege het de voorstelling, maar ook vanwege hun plaatsen op het tweede balkon.
Na het bezoek aan het theater gingen ze nog even naar het centrum, waar het Kids Festival plaatsvond. Het was volle bak gezelligheid met optredens van de Telekids musical kinderen. De boefjes lieten zich schminken, aten wafels op een stokje, draaiden rondjes in de theekopjes, maakten tekeningen met stoepkrijt en deden het Oud-Hollandse spijkerpoepen.
Het was een heerlijke opmaat voor een druk Hemelvaartweekend. We hebben er weer zin in.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten