Jaaroverzicht 2020

Zoals alle jaren sluiten we dit blogjaar af met een jaaroverzicht van de boefjes. Stiekem zijn we erg blij, dat het jaar 2020 afgelopen is en dat het nieuwe jaar gaat beginnen. We sloten het jaar dan ook af met een auto, die vanmiddag niet wilde starten en naar de garage moet (altijd fijn....)
Het was natuurlijk het jaar van Corona. Veel activiteiten die niet door konden gaan en boefjes, die thuis onderwijs moesten krijgen naast alle leerlingen in onze eigen groepen. Een taak die ons niet in de koude kleren ging zitten. Het jaar waarin we twee keer een vakantie moesten annuleren, maar waar we met de boefjes toch op een fijne manier op terugkijken, dankzij lieve vrienden.

Ik begin, zoals de andere jaren, met het jaar van onze oudste boef.

Onze tiener werd dit jaar een elfje. Vorig jaar kon ik al vertellen, dat haar toon wat aan het veranderen was. Dit jaar heeft die toon zich verder ontwikkeld in een "jaha" gevolgd door diepe zuchten. Ze groeide ook fysiek. Zo is op schoot zitten haast geen doen meer, maar gelukkig nog wel op de bank tegen me aan liggen. Armen passen nu om elkaars schouders en knuffelen kan en mag nog steeds.

Je stond dit jaar weer voor wat uitdagingen. Thuiswerken leverde eerst verdriet op en toen je eindelijk de smaak te pakken had, leverde het verdriet op om weer terug naar school te keren. Jij kon duidelijk niets met deze onzekere periode. In juni kon je uitgestelde operatie doorgaan. De operatie verliep voorspoedig, maar wat een heftige dagen kenden we daarna. De narcose hakte er flink in en je kwam dan ook na twee dagen terug in het ziekenhuis vanwege uitdrogingsverschijnselen. Op die dagen kijken we niet graag terug. Al die tijd was je bewonderenswaardig dapper en stoer. Zo ziek als je was, je gaf geen kik en sloeg je er heldhaftig doorheen. Na de zomervakantie verscheen je eerste beugel in je mond en ook dit deed je zonder enige zichtbare moeite. Het zal nog wel lang duren, voordat deze definitief je mond weer mag verlaten. 

Er waren ook hele mooie hoogtepunten. Samen met jouw dyslexiecoach wist je je schoolresultaten doen stijgen. Je kreeg er steeds meer plezier in en je zelfvertrouwen groeide. Je durfde mee te doen aan de Nationale Voorleeswedstrijd op school en won deze ook. Het is even wachten op het vervolg tegen de andere scholen, maar voor ons ben je nu al de grootste voorleeskampioen! Op je verjaardag ging een wens in vervulling: je kreeg je eigen mobieltje. Trots hangt hij nu om je schouder en is er een wereld voor je open gegaan, al was dat voor je vader en moeder wel even wennen. TikTok deed zijn intreden en we ontvingen de meest lieve berichtjes via WhatsApp. We zijn benieuwd wat je volgend jaar allemaal weer mee gaat maken. We mogen ons komend jaar al gaan verdiepen in je middelbare schoolcarriére. Oef wat gaat het toch snel. Misschien heb je al zelf al wat voornemens voor het nieuwe jaar? Mogen wij er ook nog één aan toevoegen? Wat dacht je van wat vaker je spullen opruimen? Bij het lezen van dit laatste stukje zie ik je al wel zuchten en wordt dit vast gevolgd door een ' Jaha'. 

Over ons boevenvriendje zou ik misschien wel een boek kunnen schrijven.

De uitspraken die uit jouw mond komen, zijn vaak hilarisch en het zijn er te veel om op te noemen. Jouw kijk op de wereld is geweldig. Je vroeg ons bijvoorbeeld of Mark Rutte ook ging stoppen met praten, als Corona voorbij is. Je noemt de afstandbediening van de tv nog steeds de afstandsverdieping en zo zijn er nog een heleboel voorbeelden te noemen. Thuiswerken met jou was ook wel een dingetje, want zoals we weten, laat jij je niet opjagen. Je leerde werken via het online programma 'Teams', maar ontdekte al zeer snel de chatfunctie met je vrienden. Veel leuker natuurlijk  dan het maken van de opdrachten. De ene dag was het een worsteling om je aan de schoolopdrachten te krijgen en duurde het uren, voordat we wat van het dagprogramma konden afspreken. Op andere dagen had je alles binnen twee uurtjes klaar (hoe dan?). Met je ondeugende koppie en innemende lach weet je iedereen in te palmen. Zo deed je bijvoorbeeld een boekbespreking over een boek, dat je die ochtend bij het verlaten van het huis nog even vlug in je tas stopte. Je had geen woord uit het boek gelezen. Ik kreeg foto's van de juf waarin je plaats op het bureau had genomen en enthousiast over het boek vertelde. Ik kreeg appjes van andere ouders, dat je klasgenoten thuis vertelden dat je een geweldige boekbespreking had gehouden en ik wist niet eens, dat deze gepland stond. Ik vrees dan ook voor jouw middelbare schooltijd. 

Het afgelopen jaar draaide voor jou vooral om voetbal. Je bent een fan van PSV en er kwam een dekbedovertrek van deze club op je bed (dank je wel nog hiervoor lieve nicht en neef ;) Overal waar je kon, oefende je je voetbalskills. Buiten maakte je tegen de muur met de kliko's een goal en sinds afgelopen maand komen er omhalen bij. Bij het ontbijt vraag je of er de avond daarvoor gevoetbald is en wat er over in de krant staat. Je speelt met je vrienden potjes FiFa op de spelcomputer en bent het liefst met vrienden bij 'de gele goaltjes' (het voetbalveldje in de buurt). Nieuwe begrippen vliegen me om de oren. Zo bevraag jij me over woorden, als 'panna' en spelers van clubs die ik niet ken. Dankzij jou ben ik een heuse voetbalmoeder aan het worden.

Een spannend moment was er een maand geleden, toen je eerste tand eruit ging. Zo bang dat je hem in zou slikken of dat het pijn zou doen. Inmiddels is de tweede tand er ook uit en zie ik, dat er ruimte in je mond gemaakt wordt om nog meer tanden te verliezen. Heel benieuwd hoe jouw tanden straks terug gaan komen of dat hetzelfde lot als je grote zus je te wachten staat. 

Mama's vriendje mag ik je nu nog noemen en ik hoop dat ook volgend jaar dit gevoel er nog steeds enorm bij je zal zijn.

Tot slot onze grootste uitdaging zullen we maar zeggen, kleine pluis...

Waar wij willen dat de tijd stil blijft staan, kan het voor jou allemaal niet vlug genoeg gaan. Geen uitdaging ga je uit de weg en je nam het thuiswerken dan ook zeer serieus. Alles moest precies zo gaan, als in het dagschema stond. Dat terwijl wij hadden verwacht, dt je er je eigen ding van zou maken. Wanneer de juffen zeiden dat iets volgens een bepaalde werkwijze moest, zou en moest het ook op die manier uitgevoerd worden, wat wij er ook over zeiden. Zo kon je al wat woorden lezen en al een aardige slag zwemmen, voordat je naar groep 3 en de zwemles ging. Wanneer we je vroegen of je dit ook al aan de juffen had laten zien, was jouw antwoord telkens weer: 'Daar hebben ze niet om gevraagd'. We hebben wel wat geleerd over jou in deze periode. We weten nu waarom je thuis de grenzen op zoekt en laten we zeggen, soms erg aanwezig bent. Op school ben je zowat het braafste meisje uit de klas, dat moet thuis natuurlijk ontladen worden. Naarmate je ouder wordt, verschuiven jouw grenzen ook en neigen ze de laatste tijd ook naar brutaliteit. Jij geeft niet op en wil de strijd winnen, ook in discussies. Een mooie eigenschap, maar zullen we die een beetje tussen school en thuis gaan spreiden het komende jaar? 
Vol verwachtingen begon je aan groep 3. Eindelijk hoorde je er ook bij en ging je lezen en schrijven. Ontdaan kwam je dan ook de eerste schooldag van het jaar thuis. Je had maar één letter geleerd en die kende je dus al. Zo kwam je ook gedesillusioneerd van de zwemles. De hele zomervakantie liet je zien dat je al onder water kon zwemmen, op je rug onder water, duiken, noem maar op. Nu moest je in een babybad beginnen. Je mocht niet eens van de duikplank. Wat moest ik bij de tweede zwemles stiekem lachen, toen je je bij een ander groepje aansloot, maar betrapt werd door een zwemjuf en terug naar je eigen groepje werd gewezen. Ik geef toe, het was het proberen waard. Nu is het hele zwemlesgebeuren wel een toestand door steeds een lockdown, als je er weer letterlijk en figuurlijk lekker in ligt. Ik denk dat je je zwemdiploma op deze manier tegelijk met je middelbare schooldiploma gaat behalen.

Aan het begin van het jaar staat je al meteen een uitje te wachten (al is het nog even afwachten of dit door kan gaan). Een uitje waar we je nog niets over hebben verteld. De afgelopen maanden volgden er verschillende gehoortesten. Eerst bij het consultatiebureau en daarna bij de KNO-arts. In je eigen woorden was je steeds gezakt voor de gehoortesten. Het werd duidelijk dat je het hele pretpakket bij de KNO-arts gaat krijgen. Buisjes in je oren en je amandelen eruit. Nu hadden wij niet meteen door, dat er iets aan de hand was. We vonden je wel wat harder praten, maar als derde kind wil je er ook bovenuit komen. Met jouw eigenwijze en doorzettende karakter hebben we het ook wel eens als Oostindisch doof afgedaan. Bij de eerste test konden we er niet omheen en viel bij ons ook het kwartje. Je hoorde het soms echt niet (wel frappant, dat het bij woorden als 'opruimen' en 'tandenpoetsen' ging, nooit bij woorden als 'snoep' of 'koek').  We hebben je nog niet voorbereid op wat gaat komen voor het geval het afgezegd gaat worden. Heel benieuwd hoe jij je hier doorheen gaat slaan. Ook wij vinden het best spannend en hopen heel erg, dat je beter tegen de narcose kunt dan je zus.

Lief, eigenwijs, ondernemend boefje, we weten zeker dat je met volle teugen van het volgende jaar gaat genieten.

Kerstmis in lockdown

Voordat het nieuwe jaar van start gaat, wil ik nog twee verhalen hier posten. Dit eerste verhaal gaat over de kerstdagen, die zoals vele feestdagen dit jaar anders dan anders verliepen. 
De kinderen keken uit naar een kerstviering en kerstdiner op school, maar helaas gingen de deuren van de school plotseling dicht en gingen alle kerstactiviteiten niet meer door. Het vriendinnetje van kleine Pluis besloot om toch een klein kerstdiner te houden en zo mocht Pluis in haar kerstoutfit komen dineren bij haar vriendin.

Ondertussen werkten we tot de vakantie aan programma's en schema's voor het thuisonderwijs na de vakantie. Wat kijken we daar weer enorm naar uit (niet dus...).

Er zat niets anders op, dan het thuis met de boefjes gezellig te maken. De kerstboom werd op tijd in huis gehaald. Ieder jaar is dit een taak van ons boevenvriendje met zijn vader en opa. Trots kwamen ze met een dikke boom thuis.

Naast het uitzoeken van de boom volgde er de traditie van de nieuwe jaarlijkse kerstballen. De boefjes hebben inmiddels al een aardige collectie bij elkaar gesprokkeld. Het is dan ook ieder jaar een feestje, als de dozen weer tevoorschijn komen. Ook dit jaar ging dit niet zonder slag of stoot. Vorig jaar sneuvelde een  kerstbal in de vorm van een robot van zoonlief. Via lieve mensen hier op social media kregen we exact dezelfde toegestuurd, zo lief. De collectie van zoonlief was zo weer compleet. Ik zei al, dat het niet zonder slag of stoot ging.... Zoonlief wilde zijn kerstbal van Pinokkio ophangen en ja, daar ging hij tegen de vloer. Gelukkig bleven zijn gezicht en romp intact. Helaas moest een klein stukje van zijn voet het ontgelden. Ach, dit is weer een herinnering waar we volgend jaar bij het openen van de doos aan terugdenken. Dit waren de 'kerstballen', die dit jaar werden uitgezocht:

Als eerste een in memoriam voor alle vissen, die het afgelopen jaar gestorven zijn en dat zijn er inmiddels wel een aantal (Suze, Jip, Fien, Mario, Luigi, Toos, Tygo en Tiger). We hopen dat Jannie en Robèrt het nog een tijd vol zullen houden.

Het volgende ornament doet ons denken aan onze zomervakantie, toen we voor het eerst met z'n allen in de tent sliepen. Proefdraaien in de tuin en daarna samen met onze lieve vrienden.

Onze oudste boef is de laatste tijd veel in de keuken te vinden. Zo weet ze ons op maandagen regelmatig te verrassen met het avondeten. De eerste dag van de week is hier namelijk meteen een hele drukke. Manlief en ik zijn aan het werk op school en we zijn hierdoor wel eens laat thuis. De zwemles en de voetbaltraining beginnen echter al om 18.00 uur en is het vaak een race tegen de klok. Wat is het dan fijn, dat het eten al klaar staat en we na thuiskomst meteen kunnen aanschuiven. Niet alleen zorgt ze regelmatig voor het avondeten, ook staat de oven bijna wekelijks aan met allerlei baksels. Taarten, cupcakes, koekjes, en nog veel meer aan lekkers. Dit kerstornament was dan wel aan haar besteed.

Tsja en wat deden we dan allemaal met de kerstdagen? Er werden wat wandelingen gemaakt.

We bekeken enkele kerstfilms en snoepten van allerlei lekkers. Ik vind het nog steeds een beetje lastig om wat rust te vinden in deze bizarre tijd. Na een bezoek aan het ziekenhuis en de voelbare onrust en verdriet daar, blijft het lastig om dit alles even helemaal los te laten. Zo jammer, dat alle geplande uitstapjes, zoals een bezoek aan het Spoorwegmuseum ook niet door konden gaan. Thuis blijft alles toch doorgaan.

We proberen er thuis zoveel mogelijk van te maken. We zijn nog bezig met een puzzel van 1000 stukjes, we bouwden torens van Kapla, Lego, tekenden, knutselden en begonnen aan een grote opruiming (en vergaten, dat de kringloop natuurlijk ook gesloten is).

Ik had weer eens tijd om wat te experimenteren met de camera.

En ik maakte nog net op tijd voor de kerstdagen de os af voor mijn stalletje. Ik had eigenlijk het plan om hier een herder aan toe te voegen, maar dat is helaas niet meer gelukt. Ach, ook Maria en Josef zullen dit jaar wat soberder met de kraamvisite om moeten gaan.

De boefjes wilden met de kerstdagen graag gourmetten, dus dit deden we op Eerste Kerstdag met zijn vijfjes. Om deze dag nog wat extra speciaal te maken, besloten we met z'n vijven in de woonkamer te logeren bij de kerstboom. De boefjes genoten hier enorm van. Eerst keken we de film 'Home Alone' en om 23.00 uur was het toch echt tijd om te gaan slapen (al deden manlief en ik zowat geen oog dicht op de luchtbedden). Tweede Kerstdag deden we een koffie/thee/ranja bij opa en oma en konden we van de overblijfselen van de gourmet nog een avond eten.

Het voelde zo raar om deze keer niet een Kerstdag met alle lieve neven, nichten, ooms en tantes te vieren, zoals we dat ieder jaar doen. Ik weet, dat ze dit verhaal allemaal lezen. Wat hebben we jullie enorm gemist. Ik stel voor, dat we het volgend jaar extra grootst en gezellig gaan vieren samen!! 

Morgen kom ik nog een keer terug met de traditionele terugblik op het afgelopen jaar.

Dag hoor

 Na de verjaardagen van de oudste twee boeven volgt al snel de komst van Sinterklaas. Zoals alle activiteiten in het jaar 2020 moest het deze keer op een andere manier gevierd worden. De boefjes hebben hier zelf niets van gemerkt. De intocht van de Sint werd met net zoveel spanning bekeken.

Ons boevenvriendje volgt het Sinterklaasjournaal op de voet. We hadden al het vermoeden, dat hij ook dit jaar geen enkele twijfel had over hoe dit hele gebeuren daadwerkelijk in elkaar steekt. Op school hoefde hij dit jaar nog geen surprise te maken, dus lieten we hem in deze tijd nog lekker vol genieten van dit feest. We bakten zelf pepernoten, waar vooral ons snoeppietje erg van genoot.

Enkele weken geleden speelden we online bingo met de familie op het verjaardagsfeest van de oudste twee boeven. Nu konden de boefjes met Sinterklaas online een spel bingo spelen. Wat goed van de Sint, dat iedereen bingo had ;)

Op de aftelkalender werd zeer nauwkeurig bijgehouden, wanneer er schoenen gezet mochten worden. Onze boevenvriend nam het zekere voor het onzekere en wist al zijn schoenen te verzamelen voor de Pieten.

Helaas konden we deze keer het Sinterklaasfeest niet met de familie vieren. We zochten ons heil weer in een online-meeting. Deze keer belden niet alleen de familie in, maar ook twee hele lieve Pieten, die konden voorlezen wat er in het boek van Sinterklaas stond. Ook hadden ze eerder in huis verschillende pakjes verstopt en die mochten de kindjes nu gaan zoeken. Het was toch nog een zeer geslaagde avond.

Onze oudste boef had al helemaal bedacht, hoe we pakjesavond zouden vieren. De boefjes zouden eerst samen zingen voor de open haard en daarna in bad gaan. Zij zou de kleintjes bezig houden, zodat wij alles klaar konden zetten. Wij bedachten er nog wat bij. In het Sinterklaasjournaal zat een Piet, die plakband op de deurbel deed en weg rende. We konden het niet laten om deze grap bij de boefjes uit te halen. Ze wisten niet hoe snel ze uit bad moesten komen en de trap af te komen. Wat genoten we van de blije gezichten!

Dochterlief had voor ons in het geheim ook twee surprises gemaakt, zo lief!! 

Deze zomer zullen we helaas ons boevenvriendje gaan vertellen hoe de vork nu echt in de steel zit. We vrezen deze dag, want wat zal hij enorm verdrietig zijn. We hebben de afgelopen periode soms met tranen in de ogen naar hem zitten kijken. Zo intens genoot hij van de magie rondom Sinterklaas. We hopen, dat hij straks ook net zoveel, als zijn oudste zus gaat genieten van het complot voor ons kleinste boefje.