We beginnen eerst met het jaar van onze oudste boef.
Op 8 november blies je alweer 8 kaarsjes uit op de taart. De Disney-prinsessenspullen werden van je kamer verbannen en maakten plaats voor knutselspullen, slijmingrediënten en make-up spullen van allerlei vloggers. De overstap naar groep 4 was erg wennen. Je trof het met je meester, die van dezelfde dingen als jij hield (toneel, muziek), maar helaas moest je al snel afscheid nemen en kwam er een nieuwe juf voor in de plaats. Na de kat uit de boom te hebben gekeken, durfde je steeds meer van jezelf te laten zien. Je kwam erachter dat alles niet zomaar aan komt waaien en dus moest je je voor 200% gaan inzetten. Dit was niet altijd makkelijk en we zagen je dan ook worstelen. Je zette dapper door, ook al ging dit soms gepaard met een lach en een traan. Na de zomervakantie kwam er een keyboard in huis te staan. Al lange tijd stond pianoles hoog op je to-do-lijstje. Even was je bang of dit niet te moeilijk zou zijn; zou noten lezen net zo lastig zijn als het lezen van woorden? Gelukkig bleek dit niet het geval en ging je trots iedere week naar je pianojuffie. Dit jaar stond er nog een spannende activiteit op je programma; je balletexamen. Voor het eerst liet je je balletkunsten van de afgelopen 5 jaar aan een heuse Engelse balletdame zien. Het diploma liet even op zich wachten, maar de uitslag kon dan ook niet anders zijn dan GESLAAGD! Hoewel jurken en rokken nog steeds je favoriet zijn, verscheen er dit jaar een spijkerbroek aan je benen. We wisten niet wat we meemaakten. Het roze prinsesje werd steeds meer een dametje. Toen ook nog je tanden één voor één in je mond begonnen te wiebelen en er uitvielen, voelde je je erg groot (al laten die 'grote mensen tanden' nog steeds op zich wachten). Met al deze veranderingen kwamen er ook andere woorden uit je mond, zoals: nerd en bff. We kunnen samen ook echt al ruzie maken en discussies aangaan. We kunnen niet wachten tot je pubertijd gaat beginnen (help!). Lieverd, we zijn ontzettend trots op je!!!!
En dan is het de beurt aan ons boevenvriendje. Wat weet jij ons steeds weer enorm te verrassen. In een jaar tijd maakte je de sprong van een jongste kleuter naar een oudste kleuter en we hadden dit niet aan zien komen. School is je grootste hobby, een dag geen school is echt een straf. Je hebt er de liefste vriendjes gevonden en durft dit jaar steeds meer van je boevenstreken te laten zien (al doe je alles nog precies volgens de regels van de school). Je verwondert je over alle letters en wil graag van je zus weten hoe ze dat nu allemaal doet, dat lezen van woorden. Enthousiast ben je dan ook met boeken en letters in de weer. De tijd heeft ons wederom dit jaar geleerd dat we jou vooral niet moeten opjagen. Je doet alles lekker in je eigen tempo en wil vooral alles zelf doen en ontdekken. Wij moeten volgens jou vooral aan de zijlijn staan en vertellen hoe knap je het allemaal al kan en doet. We nemen deze rol dan ook met liefde op ons. Dat eigen tempo is trouwens niet altijd handig, vooral niet als je moeder al vroeg moet vertrekken naar haar werk en jij besluit om op je gemak je ontbijt te eten, aan te kleden of eerst nog honderd andere dingen te doen. Ook bij de zwemles had je ons en je zwemjuf mooi tuk. Huilend ging je de eerste maanden, hangend aan je zwemjuf door het zwembad. Wat herkende ik mezelf hierin. De zwemjuf en ik maakten ons bij les 12 weer klaar voor een les vol tranen en roepen dat je niet wilde, maar niets bleek minder waar. Je sprong er zelf met een bommetje in en zwom naar de overkant. Je liet iedereen weer verbaasd achter. Het zwemdiploma zal nog wel even duren, maar ik heb afgelopen jaar geleerd dat het bij jou zomaar ineens zover kan zijn. We wachten vol spanning af..... Vriendje, iedere dag weet je me aan het lachen te krijgen met je streken of jouw positieve kijk op alle dingen. Met een grap en je vriendelijkste lach weet je alles voor elkaar te krijgen. Wat blijft het toch fijn om naast je lach iedere dag de dikste knuffel te krijgen, die er bestaat. Zullen we elkaar deze in 2018 ook blijven geven, beloofd?
Tot slot ons kleine Pluisje of zullen we zeggen ons kleine heksje? Van een peutertje begin je nu echt te groeien tot kleuter. Je hebt hier zelf je eigen ideetjes over. Thuis ben je nog maar al te graag de kleine baby en weet je je broer en zus om je vinger te winden. Je maakte het afgelopen jaar ook grote sprongen en begon er lustig op los te kletsen. Je zei je speen vaarwel en je ledikant maakte plaats voor een juniorbed. We hebben het komende jaar nog één hobbel te nemen, je luier. We hopen hier toch wel binnen nu en een half jaar afscheid van te nemen. We hebben het het afgelopen jaar al een paar keer gezegd: met jou ga je niet fietsen. Je weet heel duidelijk wat je wilt en zorgt ervoor dat je het voor elkaar krijgt. Je bent de eerste dan ook die op de grond gaat liggen en dramatische scenes kan schoppen. We zullen het maar houden op doorzettingsvermogen ;) Waar je thuis het hoogste woord hebt, durf je op school nog niet veel te vertellen. We waren dan ook zeer verrast tijdens het oudergesprek afgelopen jaar. Hadden we het over hetzelfde meisje? Je ontdekte dit jaar de poppen van je zus en als een heuse moeder verschoon je nu hun luiers, geef je ze eten, flesjes en worden ze rondgedragen. Je favoriete uitstapje is samen naar de supermarkt, waar je je vaste ronde doet langs de fruitafdeling voor je banaan, de bakker voor een krentenbolletje en de slager voor een worstje. Na het boodschappen doen hoeven we al haast niet meer te lunchen. Wat genieten we samen iedere dinsdag en woensdag van onze momentjes samen. Momentjes, die we in het jaar dat gaat komen over een half jaartje moeten missen. Je zult na de zomervakantie ook de overstap gaan maken naar de basisschool. Een gebeurtenis waar ik nu nog even niet aan wil denken. Pluisje, we gaan het komende half jaar nog volop samen genieten van onze momentjes en daarbij mag je natuurlijk soms nog lekker eigenwijs blijven.
Wat een mijlpalen had 2017. Naast alle groei en belevenissen van onze boefjes, was de zomervakantie ook fantastisch. Na een aantal jaren Frankrijk of Italië, zochten we het in een andere hoek en dit bleek een schot in de roos. Wat was Denemarken geweldig, zo geweldig dat we in 2018 weer richting het noorden willen (al is dochterlief het hier nog niet mee eens, die heeft Spanje op haar lijstje staan).
Een tweede hoogtepunt was absoluut de mooiste bruiloft ooit! Mijn kleinste zusje zei 'Ja' tegen haar man. Wat was het een enorme eer om hier ceremoniemeester bij te mogen zijn. Wat een prachtige, liefdevolle en stralende dag was het.
Het hoofdstuk 2017 sluiten we over twee uurtjes weer af. We kunnen alleen maar hopen dat 2018 net zo mooi en liefdevol zal zijn.
