Verstoten

Sinds zoonlief op school zit, sta ik niet meer bij hem op nummer 1. Mijn mannetje, die toch altijd even de tijd nam om zijn moeder te komen knuffelen, heeft hier steeds minder vaak de tijd voor. Vol lof praat hij niet meer alleen over mij, maar vooral over zijn kleuterjuf. Zij is echt de allerliefste. Al een tijdje betrap ik hem erop dat hij de bloemen uit de tuin plukt, wanneer ik hem vertel dat dit echt niet de bedoeling is, vertelt hij me wijs dat je dit wel mag doen, als je verliefd bent. Ik zette mijn vaasjes al op de schouw klaar voor deze bloemen, maar helaas bleven de vaasjes leeg. De bloemetjes gaan in een zakje mee naar school voor de juf. Hij zal nu ook vast niet meer met mij willen trouwen.

Ik neem nu al een tijdje maar genoegen met de tweede plek. Nu dacht ik tenminste dat ik op de tweede plek zou staan, maar ook deze is me niet gegund. Deze week wilde zoonlief afspreken met een vriendje uit de klas. Na schooltijd liep hij naar het vriendje en zijn moeder toe. Hij stelde eerst zijn kleine zusje voor en keerde zich vervolgens naar mij met de woorden: 'En dit is mijn oppas'. Met deze woorden werd ik zo van de tweede plaats verstoten en werd me duidelijk dat ik nu echt ergens onderaan zijn lijstje bungel. Wat is het toch een clown. Gelukkig kreeg ik bij het naar bed gaan nog een kusje en mag ik zijn pleisters plakken op zere plekken of zou een oppas dit ook doen?

Nog even wat foto's om hem te herinneren aan de mooie momenten samen :D Je bent en blijft toch altijd mijn mannekie of je dat nu wilt of niet.

Nu maar afwachten of hij morgen met moederdag wat voor me in petto heeft of zou hij zijn cadeautje al aan de juf hebben gegeven? Bestaat er eigenlijk ook zoiets als 'de dag van de oppas'? Misschien heb ik dan meer geluk :)