Bij de konijnen

Het zou vandaag een onstuimige dag worden, dus gingen we gisteren na een rustpauze even genieten van het mooie weer bij de kinderboerderij op het terrein van Cello in ons dorp. De boefjes stuitte eerst op een kleine speeltuin, waar de toestellen getest moesten worden. Ons kleinste boefje doet niet onder voor haar broer en zus en klimt de hoogste glijbanen op en ze kan er zonder hulp ook weer vanaf komen.

Na de speeltuin was het toch echt de beurt aan de kinderboerderij. We hadden de mazzel dat een opa, dochter en kleindochter er als vrijwilligers aan het werk waren en we de dieren mochten voeren en vasthouden. Al dacht kleine pluis er anders over: ze at het brood liever zelf op.

De lente is begonnen, dus waren er een heleboel jonge dieren geboren. In het binnenverblijf mochten de boefjes een pasgeboren konijn vasthouden. We hadden gedacht dat zoonlief het konijntje erg spannend zou vinden en hem heel snel van zijn schoot zou laten glijden. Het tegendeel bleek het geval te zijn. Hij keek de hele tijd enorm vertederd naar het konijntje en vertelde hem hele verhalen. Ik was verrast en zelfs ontroerd. Ik denk dat opa zijn Vlaamse Reus moet inwisselen voor een kleiner exemplaar :) Het konijntje had nog geen naam en de vrijwilligers besloten hem naar zoonlief te vernoemen, omdat ook zij vertederd waren door dit beeld.

Tot slot konden we nog genieten en knuffelen met de twee dagen oude kuikentjes en mochten we de jonge geitjes voeren. Het was dus een echte lentemiddag.

Paasbest

Ieder jaar vieren we Pasen met mijn broer en zussen, zwagers, schoonzus en natuurlijk de neefjes en nichtjes. Dochterlief en ik troffen gisteren alvast wat voorbereidingen door het bakken van een cake en een taart.

Zoonlief oefende ondertussen met het verstoppen en het zoeken van plastic eieren in de tuin.

Vanmorgen kwamen de gespannen snoetjes binnen en ze konden haast niet wachten tot ze buiten mochten gaan zoeken. 

Na het zoeken werden de gevonden eieren bij elkaar gelegd en nam dochterlief de taak op zich om ze te verdelen. Broerlief lust geen chocolade en deed dan ook niet mee bij de verdeling. Kleine Pluis daarentegen smult er heerlijk van.

Iedereen had wat lekkers meegebracht voor de brunch/lunch. Wat is het toch geweldig om ze samen zo te zien genieten. Het is inmiddels een hele club bij elkaar.

Na een rustpauze zijn we met de boefjes nog even naar de kinderboerderij gegaan (daarover morgen meer) en werden er door de zusjes nog eieren geschilderd, terwijl broerlief zich over het avondeten ontfermde.

Visioenen van een genie

De tentoonstelling van Jheronimus Bosch was al enige tijd uitverkocht. Enkele weken geleden wist manlief nog twee kaarten te bemachtigen. Vanavond mochten we een uurtje rondkijken, omdat we een "Time Slot" hadden van 21.00 uur tot 22.00 uur. Zo vertrokken we samen, zonder onze boefjes,  naar het Noordbrabants Museum.

Dochterlief was eigenlijk al een tijdje in de Bosch-stemming. We lazen haar al verschillende verhalen over de beroemde schilder voor. Het boek "Op zoek naar Jeroen" van Paul van Loon vond ze vreselijk spannend, maar ook heel erg interessant. Ook het boek 'Schetsboek van Jeroen Bosch', waar over twee weken haar balletuitvoering over zal gaan, wist ze wel te waarderen. We herkenden daar al stukken uit.
We waren duidelijk niet de enige liefhebbers, maar we hadden een goede tactiek. We hebben de tentoonstelling van achter naar voor bekeken en konden nu op het gemak alle werken op ons in laten werken. In Lissabon zagen we al eens het drieluik van "De verzoeking van de heilige Antonius" en manlief zag in Madrid 'De tuin der lusten' en "De Zeven Hoofdzonden".
Nu kwam ik eindelijk het originele exemplaar van 'De landloper' tegen. Dit schilderij is voor mij een bekend werk, omdat mijn vader hier al jaren een afbeelding van heeft. Inmiddels weet ik dat de betekenis van mijn achternaam afgebeeld staat op dit schilderij (slaghekken) en er een vierblad in staat, dat mijn vader ook verwerkt heeft in het wapen van ons dorp, volgen jullie het nog? Voor de duidelijkheid heeft mijn vader het schilderij bewerkt om het extra zichtbaar te maken en laat dit nu net zijn profielfoto zijn op Facebook :)

Sneeuwwitte Donderdag

Witte donderdag was voor twee van mijn boefjes echt wit vandaag. De meesters en juffen op de school van dochterlief hadden studiedag, de school van manlief had enkele roostervrije dagen. Samen gingen ze vanochtend vroeg in de ochtend op pad. Eerst brachten ze oma naar Reek, want die ging ruig shoppen. "Oma weet niet, dat ik daar ook van houd", fluisterde ons kleine Shopaholicje. Nu had oma deze week niet zo'n goede beurt gemaakt. De boeven gingen namelijk skiën op een indoorbaan in Bottrop (Duitsland) en oma kwam met een vooroorlogs skipak aanzetten. Dat was niet wat de stoere skiheld in haar hoofd had. Ze was dan ook echt heel erg blij, toen ze hoorde dat ze skispullen kon lenen van een hele lieve vriendin.
De eerste halte van vandaag was Legoland in Oberhausen. Deze bekende Duitse plaats ligt vlakbij de skibaan. Legoland maakt deel uit van CentrO, een enorm commercieel centrum met voor elk wat wils. Het was vooral voor ons boefje een geweldige plek. Eerst kreeg ze een rondleiding door de fabriek, waar de Lego-steentjes gemaakt worden. Ze kreeg zelfs een vers gemaakt steentje mee naar huis. Daarna volgden enkele spannende attracties. Het Lego-Friends-huis was natuurlijk favoriet, maar ook de Laserbaan, waar ze als een stuntvrouw de laserstralen moest ontwijken.

Daarna gingen de boeven op weg naar het Alpine Centre, waar onze stoere meid twee uur les zou krijgen van een echte skileraar. Het bleek een groot succes. Terwijl haar papa de indoorpiste af denderde, maakte dochterlief haar eerste meters op de ski's bergafwaarts. Met dank aan de hele aardige skileraar lukte het haar al heel aardig. Met remmen had ze nog wel wat moeite. "Het leek alsof haar rem op haar buik zat", had haar vader gezegd. Daar moest ze zelf ook vreselijk om lachen.
Na de skiles dronken de boeven een heerlijk warme chocomelk, om daarna nog samen een uurtje te oefenen. Samen in en uit de skilift bleek nog niet zo eenvoudig. Regelmatig lagen de boeven samen in de sneeuw. Papa nog even zijn kunsten wilde showen voor de camera (die dochterlief ging bedienen), maar die foto's zijn helaas niet gelukt. "Weet je waarom die allemaal bewogen zijn, papa? Omdat ik moest plassen!".
Na het ski-avontuur aten de avonturiers nog samen in CentrO in Oberhausen. Ze waren het er samen over eens:"We willen heel graag een keer op ski-vakantie, mama." Daar ben ik mooi klaar mee.

Een ritje met de bus

Dochterlief ging vandaag voor de eerste keer met de klas per bus naar het grote theater in de stad. Tussen de middag moest de boterham snel gegeten worden, want ze was maar wat bang dat ze de bus zou missen. Broerlief ging mee om zijn zus uit te zwaaien en hij wilde eigenlijk zelf ook wel meerijden.

Dochterlief koos zorgvuldig een plaatsje voor het raam, zodat ze naar ons kon zwaaien. 

Ik vond het maar een lastig moment. Twee uur daarvoor hoorde ik het nieuws over Brussel. Nu ging dochterlief in een bus vol kinderen naar het theater in de stad. Loslaten went nooit en zeker niet in een tijd waar er mensen op de wereld rondlopen, waartegen ik ze héél graag wil beschermen. Ik was vandaag dan ook erg blij toen iedereen weer lekker thuis was en we ze extra konden knuffelen.

Geheime wedstrijd

Al weken hing er bij de brandweerkazerne in ons dorp een aankondiging van een grote geheime wedstrijd. Gisteren ging ik met onze ballerina naar haar repetitie voor de balletvoorstelling, die ze binnenkort gaat opvoeren. Manlief nam de jongste twee boefjes mee. Eerst reden ze naar de kazerne, om te informeren waar de wedstrijd plaats zou vinden.
Het bleek bijna een thuiswedstrijd: een van de wedstrijden werd gehouden bij de molen in ons dorp. De boeven keken hun ogen uit. Er kwam rook uit de molen en er moest iemand door de brandweer uit de rokende molen gehaald worden. Het verhaal werd door onze Brandweerman Sam-fan al heel snel vertaald naar zijn favoriete serie: Norbert zit vast in de oude molen en Sam gaat hem nu eruit redden.
Bij elke brandweerauto vroeg hij zich af of het Jupiter of Venus was? Wie van de brandweervrouwen was nu Jenny? En waar zijn Ellen en Arnoud Billeman (eigenlijk is het Milleman, maar hij zegt steeds Billeman)? Ons kleinste boefje zat heerlijk in haar bakkie en genoot met volle teugen.
Bij thuiskomst moest alles natuurlijk meteen verteld worden aan opa en oma.

Lentekriebels

Afgelopen week had dochterlief het thema 'Lentekriebels' op school. Het is een programma over de seksuele ontwikkeling bij jonge kinderen in de basisschoolleeftijd. Twee weken geleden kwam ze met een informatieboekje thuis en de mededeling dat we van de juf dit boekje goed moesten lezen. Op YouTube werd het liedje de hele week gedraaid en ook onze middelste boef zong een beetje mee. De tekst kreeg hij niet helemaal mee. In plaats van lentekriebels in zijn buik, had hij de lentekriebels in zijn nek :)
Het leverde deze week heerlijke gesprekken op. Tijdens de lunchpauze vertelde ze me afgelopen dinsdag tussen twee happen van haar boterham door, dat ze nu het volwassen woord voor spleetje kende. Broerlief probeerde het nieuwe woord ook uit te spreken: ie, ja, ja.
We kregen donderdag uitgebreide voorlichting over hoe baby's eigenlijk ontstaan. De versie van dochterlief luidt als volgt: 'Als je verliefd bent, ga je dicht bij elkaar liggen. De papa geeft dan een zaadje aan de mama en negen maanden later is er een baby'. Ze vertelde er wel bij dat ze nu niet meer bij haar broertje in bed ging liggen, want anders komt er misschien een baby. Ze vond het wel goed dat wij bij elkaar sliepen, want eigenlijk wil ze nog wel een zusje erbij.
Aan het einde van de week kreeg dochterlief een ballon, waar ze een tekst op mocht schrijven en hem vervolgens mocht geven aan iemand die ze lief vindt. Ze vertelde ons dat ze op niemand verliefd is, behalve op haar broertje en zusje. De ballon was toch echt voor mama met de tekst 'Ik vind je lief'. We wachten vol spanning af welke vriendjes de komende jaren de revue zullen passeren.

Actiedag

Eén keer per jaar organiseert de basisschool waar ik werk een actiedag om een goed doel te steunen. Dit jaar werd er geld ingezameld voor 'Stichting Vlok', een stichting die zich inzet voor kansarme kinderen in de achterlanden van Lombok. Dochterlief en ik gingen samen een kijkje nemen en natuurlijk onderzoeken waar we onze bijdrage konden leveren. Van voorgaande jaren wist dochterlief zich nog maar al te goed te herinneren, dat je je kon laten schminken, een glittertatoo kon laten zetten en je nagels kon laten lakken. Ze ging dan ook direct op zoek naar deze activiteiten in de beautyhoek.

Na de tatoo, het gekapte haar en de manicure ging ze in vol ornaat voor een heuse fotoshoot.

We hadden een spelletjeskaart gekocht, maar uiteindelijk had ze er maar één spelletje van gedaan... grabbelen in de grabbelton.

Tot slot nog smullen van de pannenkoeken en daarna weer afschminken en ons bed opzoeken. We hopen dat er veel geld is opgehaald en veel kinderen in Lombok kunnen genieten van mooie momenten. 

Vitamine D

Na een oorontsteking, drie verkouden snoeten en een hele hoop andere bacillen snoven we vandaag extra vitaminen D op. We maakten een wandeling door de Loonse Duinen, de boefjes voetbalden, klommen en verzamelden een heleboel bosmateriaal.

We verlieten het bos met een kofferbak vol takken. Dochterlief verzamelde stokken voor de open haard, zodat we geen kou meer gingen vatten (alleen dacht ze er even niet aan, dat we een gashaard hebben met glas ervoor :) en zoonlief sleepte takken achter zich aan, die hij nog moest versieren voor Kerstmis (het verschil tussen Kerstmis en Pasen zit er nog niet helemaal in).

Dochterlief is superblij dat de eerste bloemen al weer bloeien. Ze stak een paar bloemetjes in haar haar en ze is nu thuis nog druk bezig met het maken van een bloemenkrans (voor haar zieke mama). Misschien lukt het haar om deze morgen af te maken.

Nu maar hopen dat er nog heel veel van deze zonnige dagen komen!