Sint en zijn Pieten

De hele zaterdag stond vandaag in het teken van Sinterklaas. Vanochtend reden we al vroeg naar "papa's schooltje" (zoals onze kinderen de school noemen), omdat de Goedheiligman daar zijn opwachting zou maken. Daar wilde ons oudste boefje zelfs haar balletles voor laten schieten. Vol verwachting klopten de hartjes van alle kindjes. Dat werd nog erger toen Sint met vier geweldige Pietjes binnen werd gezongen.

Alle kinderen mochten even bij Sinterklaas komen, waar hij ook echt even de tijd had om het grote boek door te nemen.

De Pietjes vermaakten ondertussen de kinderen met tekenen, kleuren, rennen en slapen. De eerste "Pieten-angst" was dan ook snel verdwenen bij onze boeven.

Na deze eerste ronde moest er thuis even bijgetankt worden. Een klein tukje tussendoor was meer dan noodzakelijk.

Daarna trokken we naar mijn zus, waar we hoopten op een tweede ontmoeting met de Pieten. Twee van de vier lieve Pietjes van de ochtendsessie hadden ook nog tijd voor deze ronde. De kinderen genoten van de aandacht en de cadeaus van deze zwarte Pieten.

Afgelopen week hadden de boefjes knuffeltjes meegegeven voor de Rommelpiet. Tijdens het Sinterklaasjournaal waren ze er zeker van, dat ze de knuffels op televisie zagen. Het was vanmiddag dan ook een enorme verrassing, toen de Pietjes de knuffeldieren uit de zak toverden.
Wat is het Sinterklaasfeest toch heerlijk.

 

 

 

 

 

 

 

Sintkriebels

Afgelopen zondag was het zo ver. Sinterklaas kwam aan in ons dorp. Natuurlijk wilden de boefjes een kijkje gaan nemen. Onze boevenzoon wilde het liefst gedragen worden. Kleine pluis zat in de rugdrager (de kindjes zeggen zelf "het bakkie") en ze keek haar ogen uit. Onze oudste dochter voelde zich helaas niet lekker en ze wilde meteen weer naar huis.

 

Gelukkig is ons theemutsje inmiddels weer helemaal opgeknapt.

 

 

Niet alleen buiten in het dorp was er veel te zien. Toen de boefjes de volgende ochtend wakker werden, bleken we 's nachts bezoek te hebben gehad van de Rommelpiet. Volgens manlief heeft hij ook onze zolder onder handen genomen...

 

 

Deze week zijn we begonnen met de voorbereidingen van het pietenkinderfeestje voor dochterlief. Ik nam de raamdecoratie voor mijn rekening, waar stiekem best wat tijd in ging zitten.

 

 

Vanmiddag ging ik met de kleinste boefjes naar het sinterklaasfeest van het kinderdagverblijf. In alle drukte vergat ik mijn fotocamera mee te nemen en ik had mijn mobiel in mijn tas in de klas laten staan. Zoals verwacht bleef onze stoere kerel het liefst bij mij in de buurt. Ons kleinste boefje wist zich steeds verder in de richting van het podium te wurmen en ze struinde de vloer af naar strooigoed. Wanneer er een Piet in haar buurt kwam, zocht ze me toch snel weer op als een Pietje Paniek. Gelukkig volgen er komend weekend nog ontmoetingen met Sint en Piet en zal ik mijn camera gereed houden.



 

 

 

 

Wie komt er alle jaren.

Na de verjaardagen van de oudste boefjes konden ze zich alweer op het volgende kinderfeest verheugen. Om stipt 12.00 uur zaten de boefjes voor de televisie om de intocht in Meppel te volgen.

Tussendoor werd er flink gekleurd voor de Sint en de Pieten. 's Avonds ging de open haard aan en werd er gezongen. Zoonlief zag het vuur branden en haalde direct zijn brandweerhelm tevoorschijn. Op de foto zie je hem zelfs met zijn vinger 'blussen'. Het oudste boefje regelde de schoenen en wat lekkers voor het paard. Het kleinste boefje zat er bij te kijken en zag de heerlijke appels. Ze besloot er wat hapjes uit te nemen. Amerigo zal het vast niet erg vinden om zijn appel te delen met kleine pluis. 

We zijn benieuwd hoe laat de boefjes morgenochtend wakker zullen zijn om verwachtingsvol hun schoenen te inspecteren.

Trakteren op school

Wie jarig is, trakteert en dat deden de oudste boefjes dan ook de afgelopen twee dagen. Gisteren was het de beurt aan ons oudste boefje. Er werd gezongen, gedanst en er klonk vuurwerk vanuit het digibord. Ze was zo trots als een pauw.

Vandaag was het de beurt aan zoonlief, die genoot van zijn kleine feestje. Hij stond trots op de feeststoel en deelde graag zijn brandweertraktatie uit aan zijn vrienden en vriendinnetjes van het kinderdagverblijf.

Vanaf morgen beginnen we aan de voorbereidingen voor het laatste feestje en dan komt natuurlijk ook de grote stoomboot uit het warme zuiden weer aan in ons land.

Vriendje

Lief vriendje,

Vandaag een blogverhaal speciaal voor jou. Morgen tel je er weer een jaartje bij. Ook al hebben we afgelopen zondag je verjaardag gevierd met familie en vrienden, natuurlijk willen we deze dag niet ongemerkt voorbij laten gaan. We zullen morgenochtend nog een keer voor je zingen en je krijgt van ons je verjaardagscadeau.
Morgen mag je trakteren bij je vriendjes en vriendinnetjes op het kinderdagverblijf. Ik ben reuze benieuwd wat je ervan gaat vinden, al kan ik het enigszins invullen. Je zal bij mij op schoot willen zitten, want die aandacht op je gericht vind je maar niets. Vandaag heb je ik voorbereid op wat er komen gaat. Je wilt graag je traktatie uitdelen, maar de kinderen mogen niet zingen. Het liefst wil je het met stille trom voorbij laten gaan en de dag laten verlopen, zoals je dat gewend bent. Geen taart en zoetigheden voor jou, maar liever een cracker of soepstengel. Niet met z'n allen aan de tafel met je feestmuts op, maar net als anders buiten in de zandbak. Ik beken dat je deze eigenschappen niet van een vreemde hebt. Het kost je moeite om drempels over te gaan en je wilt graag alles behouden. Wanneer je de drempels eenmaal over bent, laat je gezellig van je horen en klets je er lustig op los. Je houdt van een dolletje, vooral je kleine zusje moet het op dit moment ontgelden. Heerlijk plagen en met je grote glimlach kunnen we moeilijk boos op je worden.
De laatste weken ben je graag bij ons in de buurt. 's Nachts kruip je stilletjes bij ons in bed en het afscheid nemen valt je zwaar. Wat vind ik het fijn om je nog een jaar dicht bij me in de buurt te hebben!
Heel veel plezier op je eigen feestje morgen en met je cadeau!

Zes en drie

Vandaag was het dan eindelijk zo ver. We vierden de verjaardagen van onze twee oudste boefjes. Dochterlief stond al springend bij ons bed en ze wilde maar wat graag naar beneden. Zoonlief moest het even op zich laten inwerken. Bij het zien van de slingers vroeg hij eerst of het mijn verjaardag was en toen de taart op tafel kwam en hij hem bekeken had, moest deze van tafel weg (hij is niet zo dol op al die zoetigheid). De ochtend begon met het uitpakken van de cadeautjes. Dochterlief kreeg de petticoat, die al lang op haar verlanglijstje stond. Dansend en springend genoot ze van haar cadeau, al was het wel zwaar aan haar billen. Zoonlief kreeg de felbegeerde reddingsboot van Brandweerman Sam. Aanstaande donderdag heeft hij nog een cadeautje te goed op zijn echte verjaardag.

Na het uitblazen van de kaarsjes kwamen de taarten op tafel. Deze keer geen zelfgemaakte taarten, hier had ik helaas geen tijd meer voor. De boeven werden heerlijk verrast met de prachtige taarten van Frozen (nee, geen ijstaart) en natuurlijk van Brandweerman Sam.

Iets voor 11.00 uur ging de bel en kwam de eerste visite op bezoek. Tot na 17.00 uur werd er volop feest gevierd. Zoonlief heeft zelfs voor het eerst vandaag geen middagslaap gedaan. 's Avonds in bed kwamen bij hem de vermoeidheid en de spanning eruit, letterlijk en figuurlijk.

Wat zijn de boefjes enorm verwend!!!! De komende tijd kunnen we weer veel nieuwe gezelschapsspellen spelen, Lego en Playmobil in elkaar zetten, knutselen en nog veel meer.

Dank jullie wel allemaal voor deze onvergetelijke dag!

Toetie

Lieve Toetie,

Al weken kijk je enthousiast uit naar morgen. Ik denk echter al de hele week met weemoed terug aan de dag van morgen, maar dan 6 jaar geleden. Voor jou begon de voorpret drie weken geleden, toen je besloot je eigen uitnodiging te maken. Daar begint voor mij het sentiment al. Uitnodigingen waar jij een duidelijk beeld voor ogen had en zelf woorden bij wilde schrijven.

Wat geniet ik dan van de gezelligheid aan tafel. De gesprekken die we voeren over alles wat je op school meemaakt en zelfs al over wie er allemaal verliefd zijn. Wat is dat allemaal al interessant, maar toch blijf je erbij dat je met je broertje gaat trouwen en jullie samen altijd bij mama en papa blijven wonen. 

Afgelopen jaar werd je wereld weer groter, toen je zelf kon fietsen. Nu deed je alle uitnodigingen in je fietsmand en kon je zelf bij de brievenbus om ze erin te stoppen.

Voorgaande jaren hadden we een aftelkalender van een prinses om de dagen af te strepen tot je feest. Dit jaar besloot je er zelf één te maken.

Lieve toetie, niet alleen morgen is het feest. Jij weet van iedere dag een feestje te maken. Wat genieten wij van jouw enthousiasme om nieuwe dingen te leren. Soms is het heel spannend, maar je zet toch door. We blijken dezelfde interesses te hebben: knutselen, fröbelen en nog heel veel meer. Samen knuffelen we heel wat af. Iedere avond vraag je me bij het naar bed gaan of ik mijn schoenen aan heb. Dan wil je dat ik bij je kom liggen in bed om samen nog even de dag door te nemen en soms lastige situaties te bespreken. Vanavond gaven we elkaar bij het naar bed gaan heel veel knuffels en kusjes, omdat het je laatste kusjes en knuffels als vijfjarige waren. Gelukkig zei je me, dat zesjarige kusjes en knuffels nog veel fijner zijn. Natuurlijk hebben we samen ook onenigheid, wanneer je bijvoorbeeld je outfit voor de dag ziet hangen. Discussies over leggings en maillots komen heel vaak voor. Waarom zitten ze nu altijd te strak of juist te los? Al snel weet je me weer aan het lachen te maken met een bijdehante opmerking.

Zojuist hebben we alles klaargemaakt voor jouw feestje (en dat van je broertje natuurlijk). De taarten zijn binnen, de slingers hangen en de cadeautjes zijn ingepakt. Een hele fijne dag morgen en ik kijk nu al uit naar het bedritueel, waarbij je me vraagt of ik mijn schoenen nog aanheb en je me vertelt wat je van de dag vond en vooral te ervaren hoe de zesjarige knuffels en kusjes zijn.

Heerlijke herfst

Wat ging de herfstvakantie snel voorbij. En wat hebben we geboft met het zonnige herfstweer. Af en toe gunde manlief me wat rust door de boeven mee op pad te nemen. Vrijdag kwam spontaan het idee om naar Dierenrijk te gaan. Dat bleek een uitstekend plan. Onze kleine kerel kwam met grootse verhalen thuis. Er was een aapje op papa's rug gesprongen en zijn stoere zus durfde de aap zelfs te aaien. Hij vertelde ook trots over zijn kleine zusje. Die kon zelf van het kleine glijbaantje.

Vandaag ging "Super 4" (zoals onze oudste dochter het noemde) op de fiets naar de zandverstuiving. Daar ging het jongste zandhappertje ook weer helemaal los. Ze probeerde een soort koprol in het zand en viel met haar gezicht zo in een kuil. De oudste twee maakten een zandkasteel en verzamelden zo veel mogelijk mooie bosspulletjes. Het lieveheersbeestje was natuurlijk de belangrijkste vondst. Op de terugweg zat papa op de fiets met een slapend kind voor en achter. "Het lijkt wel een bejaardenhuis", aldus de wakkere fietsende zus.

Naast alle uitjes brachten we de vakantie vooral lekker rustig thuis door. Er werd heel druk geknutseld, getekend en geschreven door de oudste boef. Haar broer speelde vooral met zijn brandweerkazerne en -poppetjes. Als we in de ochtend een aflevering van zijn favoriete serie had gezien, dan werd die de rest van de dag nagespeeld.

Onze kleinste boef begint lekker te brabbelen. Dat is erg gezellig. Minder gezellig is haar nieuwste hobby: klimmen en klauteren. Ze probeert overal waar ze kan hogerop te komen. Dat ze niet altijd zelf weer naar beneden kan komen, dat heeft ze nog niet zo in de gaten.
Samen hebben we er een heerlijke herfstvakantie van gemaakt.