De verzorgers vroegen hem waarom de olifanten zijn lievelingsdieren zijn. Zijn antwoord luidde: "Omdat ze mooi zijn en ze hebben een lange snurf (dit is geen typefout) en een dikke kont". Hier werd smakelijk om gelachen.
Op de route lag een aantal vogelkooien, waar je doorheen kon lopen. De vogels waren al aardig wat mensen gewend, dus ze gingen niet zomaar opzij. Zoonlief vond dit erg spannend en hij hing aan mijn broek om aan de overkant van de kooi te komen en we onze route weer te vervolgen.
Het werd een stevige frisse ochtendwandeling. Ons boevenvriendje had al helemaal door hoe de route ging en hoe hij deze kon aflezen. Voor sommige dieren was het te fris en die lieten zich niet zien.
Andere dieren vonden het gezelschap zo leuk, dat ze allerlei kunsten vertoonden om ons te imponeren. Zoonlief was zelfs wel een beetje jaloers op de ijsberen. Hij vond ze wel erg slim, dat ze in een warm zwembad gingen zwemmen.
Bij het verlaten speeltuintje haalde zoonlief zijn lunchpakket tevoorschijn. De laatste tijd vindt hij dit erg interessant en hij neemt zijn trommeltje overal mee naartoe.
We bezochten nog de bruine beren, tijgers, leeuwen en wasberen. Toen kreeg ons mannetje het echt koud. Hij wilde alleen nog maar gedragen worden richting de uitgang.
We besloten ons nog even op te warmen in het centrum van Eindhoven. We dronken thee en aten een tosti in 'de Bulb'. Om 15.00 uur begon het te regenen en werd het tijd om weer naar huis te gaan. Morgen is het dan echt zo ver. Wat zullen kleine Pluis en ik hem gaan missen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten