zondag 31 juli 2016

Proefdraaien

Vlak voor we volgende week verder naar het zuiden trekken voor een lekkere vakantie, strijkt eerst de kermis nog neer in ons dorp. Vandaag reed manlief met de twee oudste boeven naar de grootste kermis van Europa om daar, in Tilburg, even proef te draaien.
De missie mocht zeker geslaagd genoemd worden. De draaimolen en het reuzenrad werden zonder problemen gedraaid.



De oudste boef wilde al heel lang een keer in een bal op het water. Nu ze haar zwemdiploma heeft is dat ook geen probleem. Broerlief vond het wel spannend. Hij moedigde haar aan en riep:"Suze is vermist op het water!" Zo spannend werd het allemaal gelukkig niet.



Na een heerlijke oliebol en een glijpartij van een enorme glijbaan trokken pioniers weer huiswaarts met nougat voor mama en oma.










zaterdag 30 juli 2016

Met zonder Kleine Pluis

De hele week zijn de boefjes allerlei feitjes over dieren gaan lezen. Ze mochten met hun grote nicht en haar vriend een dagje mee uit naar Ouwehands Dierenpark Rhenen. Zoonlief vond het nog wat spannend, maar eenmaal in de auto en naast zijn grote zus werden er al snel 'vieze' liedjes gezongen.
Bij thuiskomst vertelden de boefjes over de spinnen, die getoond werden, tijgers die ze niet gezien hadden en een olifant (de rest van de olifanten moest volgens zoonlief van hun moeder naar school :)





Manlief en ik, we realiseerden ons dat het voor het eerst sinds haar geboorte was, dat Kleine Pluis alleen met ons was. We namen haar dan ook mee naar Grote Pluis in het Nijntje Museum. We waren er al eens eerder geweest met alledrie de boefjes (klik), maar het was het afgelopen jaar flink verbouwd. We herkenden dan ook de ruimtes wel, maar de verschillende activiteiten waren vernieuwd. Kleine Pluis koos twee activiteiten, waar ze steeds naar terugkeerde; de auto en het plaatsen van vormen op een lichtbak. 






Nog even een drankje in de stad en daarna naar huis om broer en zus te omhelzen en met z'n allen te eten.
Dank jullie wel nichtje en vriend voor deze geweldige dag namens de boefjes!











zondag 24 juli 2016

Konijn vermist

De boefjes waren hier twee dagen in rep en roer. Twee konijnen waren op mysterieuze wijze uit het hok ontsnapt. Het witte konijn kreeg opa dezelfde dag nog gevangen. Het bonte konijn van onze oudste boef was echter nog niet teruggekeerd. De zoektocht naar het konijn werd door de boefjes in gang gezet: het jachtseizoen werd geopend. Ze bedachten allerlei manieren om hem te lokken. Zoonlief en Pluis en gingen op pad met een toeter. Zoonlief had bedacht dat het konijn misschien wel op het geluid van de toeter af zou komen. Mij leek juist het tegengestelde het geval, maar ach, ze waren er even zoet mee. Pluis moest hem onder de struiken roepen.



Helaas kwam het konijn niet tevoorschijn. Onze oudste boef had een ander idee. Ze trok een jurk aan met een konijn erop en deed een haarband met bloemen in. Hier zou het konijn misschien op af komen.


Kleine Pluis kwam uit de schuur met een tentstok, die ze volgens zoonlief wel kon gebruiken als hengel om het konijn te vangen.


Terwijl ik met oma stond te praten, zagen we het konijn voor de vogelkooi zitten. Met vijven probeerden we hem in te sluiten. Uiteindelijk kreeg opa hem te pakken. Opa werd hierbij nog wel gekrabd door het konijn in het nauw, maar hij zit weer veilig bij zijn broertjes en/of zusjes.




























zaterdag 23 juli 2016

Laatste schooldag

Gisteren konden de boefjes de zomervakantie inluiden. De afgelopen week werd er hard gewerkt aan de cadeautjes voor de juffen. De twee kleinste boefjes konden een dag eerder genieten van de vakantie. Helaas bleef zoonlief toch wat last te hebben van de DKTP-prik en kon hij zijn laatste schooldag zijn cadeautjes niet meer aan de juffen geven. Kleine Pluis ging wel naar school en nam deze zware taak op zich. Voor de juffen van het kinderdagverblijf maakten we potjes met berensnoepjes en de tekst: ' Het schooljaar was-beren gezellig'. De twee boefjes bevinden zich namelijk samen in de groep met de naam 'Wasberen'. Na de zomervakantie gaan ze weer lekker terug naar hun vertrouwde stekje.


Onze oudste boef stond voor een volgende mijlpaal. Voor haar was het een spannende dag en voor mama toch ook wel een emotioneel moment. Ze nam afscheid van haar kleuterperiode. Om half 11 mochten de kleuters uit het raam van groep 2 glijden.



Ze vond het alleen een beetje jammer dat de meester haar bij de hand hield en dat de andere kinderen zelf mochten glijden, omdat ze 'de wond' had. Wat lief dat de meester zo bezorgd was ;) Aan het einde van de glijbaan stond haar kleuterjuf met een prachtig diploma klaar.



Natuurlijk maakten we ook voor haar twee juffen een afscheidscadeautje. Gelukkig hoeft ze maar van één juf afscheid te nemen. De andere kleuterjuf is ook over en gaat gezellig met haar mee naar groep 3-4.


Niet alleen was er het afscheid van de juffen van de boefjes. Ook mijn lieve duo-collega neemt voor een paar maanden afscheid. Ze gaat heerlijk genieten van haar zwangerschapsverlof. Ze heeft de afgelopen tijd zo hard gewerkt in verband met mijn afwezigheid, dat ik dat ook niet onopgemerkt voorbij kon laten gaan. Ik haakte alvast een klein cadeautje voor op de babykamer en gaf haar het boek van Lentezoet cadeau. Het boek kreeg ik van een lieve vriendin en ik ben er zo blij mee, dat ik het ook wel toepasselijk vond voor mijn duo-collega.


Gisteren ging ik op school afscheid nemen van onze groep 3. Twee weken geleden werd ik al enorm verwend met een prachtig versierd kistje met materialen erin: tissues voor de snotneuzen, pleisters voor kleine verdrietjes, mintjes voor een frisse blik, labello voor een stralende lach en nog veel meer. Zo ontzettend lief.



Alsof dat nog niet genoeg was, kreeg ik gisteren nog een heleboel lieve attenties. Echt te veel om op te noemen. 


Ik hoop na de zomervakantie weer aan de slag te kunnen, want ik heb de kinderen en het lesgeven echt gemist. Nu eerst nog even genieten van de zomervakantie met de boefjes. Het begin is gemaakt. We hebben een cake gebakken en Frozen champagne gedronken om te proosten op een heerlijke vakantie. De Frozen champagne bood helaas geen verkoeling :)



















woensdag 20 juli 2016

Dappere boeven


We hebben afgelopen nacht weer een spannend avontuur beleefd. Vanwege de warmte mochten de twee oudste boeven in ons bed slapen. Hier staat een airco-apparaat en tegen de tijd dat wij naar bed gingen, waren hun kamers wat afgekoeld en konden we ze overdragen naar hun eigen bed. Dit ging al vaker zo. Gisternacht verliep het echter anders. Toen we alles beneden afsloten, hoorden we een harde bonk. We wisten meteen dat er iemand uit bed gevallen was. De vraag was alleen: wie? Aan het huilen te horen, ging het om onze oudste boef. Ze was niet alleen uit bed gevallen, maar tijdens haar val met haar hoofd op het nachtkastje terecht gekomen. Het leverde haar een sneetje bij haar ooglid op. Ik zag direct dat dit gehecht of geplakt moest worden. Manlief bleef bij de kleintjes en ik vertrok met dochterlief om 11.45 uur naar de huisartsenpost. Hier moesten we in de kinderwachtkamer wachten tot we aan de beurt waren.


Na een spoedgeval elders in het ziekenhuis werden we naar binnen geroepen. Ze hield zich kranig en al snel zat de lijm op de wond. We kregen van de arts nog adviezen mee over voorzichtig zijn met water en rustig aan doen. Dochterlief vertelde de arts, dat ze maar wat blij was, dat ze haar diploma vorige week gehaald had, anders ging dat feestje niet door en had ze nog geen oorbellen gekregen. Rond 1.00 uur verlieten we het gebouw en liepen we naar de parkeergarage. Dochterlief gaf hier aan dat ze moest spugen en ze was nog net op tijd bij een prullenbak. We gingen maar snel terug naar de huisartsenpost. Ik was er niet zeker van of het van de spanning kwam of dat de klap op het nachtkastje misschien wat harder was geweest en resulteerde in meer dan alleen een scheurtje op het ooglid. Na wat testen en een controle door de arts, werd er toch gedacht aan de spanning. We kregen wel het advies mee om haar ieder uur wakker te maken. Ze lijkt hierin echt op mij, want als er iets is waar ik een hekel aan heb, dan is het wakker gemaakt worden. Vandaag is ze een dagje thuis gebleven, gezien de korte nacht en het lesprogramma van de dag. De klas ging naar een speeltuin en dat in combinatie met de hoge temperatuur en het advies van de arts, leek me dat nog even geen goed idee. Morgen wil ze graag weer naar school om vooral haar stoere wond te laten zien.


Vanmorgen bezochten we nog een arts, maar deze stond gepland: de arts van het consultatiebureau voor zoonlief. We gingen met drie man sterk met hem mee. Artsen zijn absoluut niet zijn vrienden en als er dan ook nog een prik gezet moet worden... Hij zocht samen met zijn zus al snel het spelmateriaal op en ze konden hem al goed zien spelen en horen praten. Hierna moest hij enkele spelletjes spelen. Hij deed het prima bij de vormenstoof en het stapelen van blokken.


Daarna volgden de tekenopdrachten. Nu hebben deze activiteiten absoluut niet zijn voorkeur. Het lukte hem dan ook niet om een recht kruis op papier te zetten. Sinds deze week tekent hij vol trots poppetjes, maar een kruis heb ik hem nog niet eerder zien tekenen of had hij er geen zin meer in?


Naar de volgende test waren we erg benieuwd; de oogtest. Het was voor ons nog steeds de vraag of hij alles goed ziet. Wanneer ons meneertje diep nadenkt of vol overgave bekijkt, wil hij nog wel eens zijn ogen samenknijpen. Ook bij het afnemen van deze test ontstond er twijfel. Hij wist geen enkele opening te benoemen, terwijl hij heel goed weet wat boven en beneden is. Daarna begon hij enthousiast aan het benoemen van de plaatjes en hij ging al snel over op hele andere afbeeldingen. Hij bleef het stellig doen bij zijn linkeroog (het rechteroog is dan afgedekt). De arts besloot zijn andere oog te testen en dan weer terug te keren naar zijn linkeroog. De plaatjes werden prima benoemt met zijn rechteroog, dus terug naar zijn linkeroog. Deze keer ging het stukken beter en slaagde hij prima voor de test. Hij maakte er een spelletje van. Hij heeft dit echter niet van een vreemde. Zijn vader heeft namelijk jarenlang iedereen voor de gek kunnen houden, terwijl hij eigenlijk bijzonder slechte ogen had. Hij wist dit mooi te camoufleren. We houden het toch nog maar een beetje in de gaten.


Tot slot volgde 'de prik'. Ons boevenvriendje zat bij zijn vader op schoot. Zijn zus wilde zijn hand vasthouden en ik probeerde hem af te leiden. Even was er een gilletje, maar de stoere kerel hoefde geen pleister. Lachend stond hij daarna weer buiten. 's Middags deden we het rustig aan en de boefjes konden spelen met hun nieuw uitgekozen speelgoed, dat ze kregen voor hun getoonde dapperheid. We zijn dus weer een brandweerman Sam attribuut en een knutselpakketje rijker.










zondag 17 juli 2016

City jungle

De vakantie kruipt langzaam dichterbij. Vandaag konden onze boeven zich nog even opladen voor de laatste schoolweek van het schooljaar 2015-2016. Waar de dag begon als een "lazy sunday", werd het uiteindelijk toch een dag vol vermaak.
Manlief nam de twee grootste boeven mee naar Den Bosch, waar op de Parade de grootste apenkooi van het land was opgebouwd. Deze city jungle bleek behoorlijk in trek, waardoor ze eerst nog wat tijd moesten doden, voordat er geklommen en geklauterd kon worden. Met de boevenkerel op zijn nek en de grote boef aan de hand trokken ze via de ijskraam naar de Markt, waar ze in het zonnetje genoten van ijs en appelsap. Daar was genoeg te horen en te zien, want hier vond juist het Festival van het Levenslied plaats. "Dit is niet helemaal onze muziek, hè papa", wist ons bijdehandje te vertellen.
Een bezoekje aan de Sint Jan is ook altijd een gezellig alternatief. Natuurlijk wilden de boeven een kaarsje opsteken bij Maria. "Voor iedereen", oefende onze Miss World alvast voor wereldvrede. In de kathedraal bekeken ze ook nog even de expositie rondom "De lijkwade van Turijn". Vorige week was manlief namelijk in deze Italiaanse stad, terwijl een van de toeristische trekpleisters op dat moment juist bij ons in de buurt te zien was. Dat vonden de boeven wel een spannend verhaal. Dat gold ook voor het kaartje, dat ze kregen. Als ze hun handen op het kaartje legden, dan werd het warm en kon je Jezus zien. Dat vonden ze erg bijzonder.
Eindelijk konden de boeven gaan klimmen in de city jungle. Alle toestellen moesten getest, ook al was het soms wat hoog of moeilijk te bereiken. Ons mannetje vond het leuker om zelf wat extra obstakels te maken, zijn grote zus wilde juist de hoogte in. Helaas was ze nog wat te jong voor de tokkelbaan. Dat leek haar wel wat, zo'n extra stoere kabelbaan.





Na een heerlijke middag moest nog even de ergste dorst gelest worden. Manlief adviseerde dochterlief een mooi kraantje te testen. Met een doorweekt shirt en een vermoeide broer kwamen ze daarna thuis bij kleine Pluis en bij mij.











woensdag 13 juli 2016

ZwemdiplomA

Yes, de eerste is binnen! Dochterlief haalde haar zwemdiploma A! Afgelopen zondag oefende ze nog even in het zwembad in de tuin. Natuurlijk was dit veel te ondiep en te klein voor de schoolslag, maar het ging om het idee.


De zenuwen kwamen met het uur, maar tegelijkertijd had ze er enorm veel zin in. Ze stond al snel vooraan in de rij klaar op het eerste startblok. Ze zwom alsof haar leven er vanaf hing (dadelijk zal duidelijk worden waarom :) Ze deed keurig alle slagen. Toen volgde 'het gat'. Dochterlief heeft hier vanaf het begin geen enkele moeite mee gehad. Nu dook ze vanaf de kant het water in en kwam ze keurig door het gat weer naar boven. Ze was echter niet van het startblok gedoken, maar vanaf de kant en moest dus nog een keer. Thuis vertelde ze me, dat ze dit nog helemaal niet geoefend had, omdat ze die keer ziek was geweest. Ze wist dus helemaal niet dat het van het startblok moest en ze had niet bij de andere kinderen kunnen kijken, omdat ze vooraan stond. Ik had al zo'n vermoeden dat dit de reden was. Even soepel als de eerste keer dook ze door het gat en ze kreeg dikke duimen van de badmeester en de badjuffrouw. 



Na het zwemmen van alle geleerde slagen, gingen we naar de kantine voor de diploma-uitreiking. Ook hier hoefde ze niet lang in spanning te wachten, omdat ze als eerste aan de beurt was. Het diploma met de verdiende medaille werd officieel in ontvangst genomen.



En dan nu de reden, waarom ze extreem haar best deed. Al een jaar lang zeurt ons dametje over gaatjes in haar oren. We wisten dit moment steeds uit te stellen, in de hoop dat ze zich misschien nog zou bedenken. Toen ze echter vol bleef houden, besloten we deze als beloning voor haar zwemdiploma in het vooruitzicht te stellen. Nu konden we er echt niet meer onderuit. Vol spanning gingen we vanmiddag naar de juwelier. Er kwamen nog even wat vragen boven:"Gaan ze dan echt helemaal door je oor heen?" "Kun je wel slapen met oorbellen, want met sieraden aan slapen is toch eigenlijk niet goed?" en "Welke oorbellen zal ik kiezen?". Eerst werd met stift de stippen op haar oren getekend.


Toen kwam de tweede juwelier erbij en tegelijkertijd schoten ze de gaatjes erin. We hadden vooraf gezocht naar een juwelier die dit tegelijkertijd deed, omdat ik het al zag gebeuren, dat ze na een eerste gaatje niet meer verder zou willen voor het tweede gaatje. Er werd afgeteld en.....


Even vertrok ze haar gezichtje en daarna volgde een zucht van verlichting. Ze zaten erin. Haar oren gloeiden nog even na en dat vond ze vooral een gek gevoel. We kregen de instructies voor de komende zes weken (drie maal daags sterillon en draaien aan de oorbellen), maar dochterlief had hier geen oren meer naar. Ze stond zichzelf uitvoerig en trots te bewonderen in de spiegel.


Nu kan ze tijdens de zomervakantie haar zwemkunsten tonen in het Franse zwembad en na de vakantie zal ze starten met de zwemlessen voor zwemdiploma B. Ze heeft er nu al heel veel zin in en wij kunnen alleen maar denken, dat er alvast één binnen is. Nog héél veel uren zwembad en tig diploma's te gaan.











maandag 11 juli 2016

Ik ben compleet

Er zijn al verschillende blogs, die hierover hebben geschreven. Ook zijn er veel Facebookvragen voorbij gekomen de afgelopen weken. Het gaat om de Dinoplaatjes van Freek Vonk en de welbekende supermarktketen. Gisteren kreeg dochterlief de laatste plaatjes en ze riep hard door het huis: 'Ik ben compleet'. Toch altijd fijn om te horen :)
De afgelopen weken werd er druk gespaard en geruild. Dochterlief wist precies uit haar hoofd welke van de 160 kaartjes ze nog niet had.

Niet alleen de kinderen waren er druk mee in de weer. Tijdens het etentje ter gelegenheid van de verjaardag van (o)pa kwamen alle kaarten en boeken op tafel. Mijn zussen en ik waren druk alle dubbele aan het uitwisselen. Zelfs in de zussen-appgroep werden nummers bij elkaar gezocht.
Nu had de supermarktketen er nog een extra dimensie aan toegevoegd via een speciale app en een virtuele bril. Door de plaatjes te scannen kreeg je van Freek veel informatie over de Dino's en kon je ze via je telefoon of Ipad tot leven wekken.


Onze oudste boef vond dit een geweldige uitvinding. Zoonlief vond die bril maar wat spannend. De dino's die rondliepen door het huis (via de app) vond hij wel heel vreemd: 'Hij loopt naar mijn speelgoed, snel pak hem! Anders valt hij'. Ons kleinste boefje wilde er niets van weten. Heel af en toe wist ze een verzamelboek te confiskeren van haar zus of broer en bladerde er doorheen om hem vervolgens toch maar snel weer op de bank of tafel te leggen.
We vragen ons af hoe Freek en de supermarkt dit weer gaan overtreffen.