dinsdag 31 december 2019

Weer een jaar voorbij

Ai, 2019 is over een paar uur ten einde. Mijn voornemen was om vaker blogverhalen te schrijven dan vorig jaar. Een voornemen dat er bij ingeschoten is. Gelukkig zijn andere voornemens wel uitgekomen!
Zoals de afgelopen jaren kijk ik deze dag even terug op het afgelopen jaar van de boefjes. Traditiegetrouw begin ik met onze oudste boef.


In het jaar 2019 werd je alweer 10 jaar. We kregen een eerste tiener in huis en dit was te merken. De jurken en rokjes maakten plaats voor spijkerbroeken met schoenen, die niet meer glinsterden van pailletten, maar vooral héél stoer moesten zijn. Steeds vaker kom je aan tafel bij de grote kinderen en volwassenen zitten in plaats van de speelhoekjes van de kleintjes. Ik merk, dat foto's van jou het afgelopen jaar spaarzamer zijn geworden. Helemaal frontaal in beeld vind je niet fijn en ik moet (terecht) eerst goedkeuring van je krijgen, voordat ik een foto van je plaats. Het zal vast aan het einde van volgend jaar goedkomen, als je de spannende operatie achter de rug hebt. Vorige week kregen we van de kaakchirurg te horen, dat er onder narcose het een en ander gaat gebeuren met die vervelende tanden, die maar niet door kunnen komen. Helaas moest je hiervoor nog wel vier maanden op de wachtlijst staan. Nog even op je tanden bijten (grapje schat ;) en dan komt dit helemaal goed.
Op school moest je je weg weer even zoeken in een nieuwe klas met veel nieuwe klasgenoten. We merkten, dat je het toch wel fijn vindt, als alles bij het oude blijft. Ook vind je het soms lastig om je plekje in de groep te bemachtigen en weet je niet altijd hoe je met de druk van zo'n groep om moet gaan. Het eerste slaapfeestje vond plaats en nog meer lessen in stapjes verder groeien. Je werkt hard en wilt het onderste uit de kan halen. Dit schooljaar heb je al verschillende spreekbeurten en projecten gedaan, waar je erg van geniet. Zodra de opdracht is uitgelegd, ga je direct aan de slag. Zo ook deze vakantie. Je hebt eind januari een spreekbeurt, maar bent er nu al twee weken voor aan het werk. Ook dans je er nog drie keer in de week lustig op los en klinken er uit de piano steeds ingewikkeldere liedjes. Regelmatig kijk je me onzeker aan, als iemand vragen aan je stelt. Je zoekt mijn veiligheid en bevestiging op. We merken, dat ik je veilige haven ben, omdat je ook het vaakst op mij moppert en ik het in de pre-puberfase soms al moet ontgelden. Papa is nog steeds je held en met hem wil je de wildste avonturen meemaken.Jij bent ook degene van de drie boefjes, die zich het meest zorgen kan maken om bijvoorbeeld opa en oma die het afgelopen jaar ook spannende momenten hebben gehad. Je staat dan ook altijd klaar om ze een handje te helpen, zelfs als je daardoor afspraken met vriendinnen moet afzeggen. Vanavond gaan we samen genieten van het late opblijven tot middernacht. Het late opblijven vindt trouwens ook steeds vaker plaats en dan het liefst met ons kijken naar volwassenen programma's als: 'The Voice of Holland' en 'Wie is de Mol?' en 'Heel Holland Bakt'. De commentaren van de juryleden vallen in het niet met jouw kritische opmerkingen. Zo grappig om te horen. We zijn benieuwd welke programma's er het komend jaar bij zullen komen. Gelukkig kunnen we tegenwoordig programma's terugkijken, want het einde van de programma's haal je nog (net) niet. Liefie, we zijn zo enorm trots op jou!! 

Onze boevenvriend heeft het afgelopen jaar de meeste sprongen gemaakt.


Na heel lang oefenen heeft hij dit jaar zwemdiploma A en zwemdiploma B gehaald. Gisteren kregen we een mailtje van de zwemjuf, dat hij op 2 februari zijn zwemdiploma C ook in de pocket zal hebben (yes!). Eenmaal de drempel over zien we je genieten. We zien je soms zo erg genieten, dat je vergeet dat er ook nog gewerkt moet worden. Nog een maand volhouden voor ons en dan zeggen we het zwembad even gedag tot je zusje aan de beurt is, maar gelukkig is er nog een wachtlijst (daar ook al), zodat we even op adem kunnen komen. Wat zul jij het enorm jammer vinden, dat het dan gedaan is met de wekelijkse zwempartij. Je kunt je vader regelmatig lief aankijken komend jaar om te gaan zwemmen. Je moeder heeft er een hekel aan, dus van mij moet je het niet hebben, hihi. Een ander groot moment was het moment, dat je eindelijk ging fietsen. Wat was dit spannend. Wanneer je een bocht voor je zag, begon je al te gillen, omdat je niet wist hoe je dit moest aanpakken. Remmen was namelijk nog wel een dingetje. Je liet je fiets maar al te graag in de schuur staan tot het moment kwam, dat je kleine zusje de fiets zonder zijwielen pakte en ermee wegreed. Dit kon je toch niet laten gebeuren. Je pakte je fiets en reed zo weg. Nu was het vooral gillen, als je kleine zusje je in ging halen, want ze moest toch vooral achter je blijven. Nu is dat laatste wel een groot ding voor je. Ook tijdens het avond eten, at je kleine zusje meer groenten en wees ze je erop, dat ze met ieder stuk groente meer ging groeien en je nog wel eens voorbij zou kunnen groeien. Ook dit liet je niet over je kant gaan en plots verdwenen er met lange tanden een paar hapjes groente in jouw mond. 
Het jaar vorderde, maar ook de praatjes uit jouw mond. Sinds je in groep 4 zit, voel je je een stuk stoerder. Niet alleen de kinderen in je klas en de meester vinden je een guitig ventje, zelfs de kinderen van groep 8 komen regelmatig op het schoolplein voorbij om je een high five te geven en je te begroeten. Je zelfvertrouwen is hier erg van gegroeid en steeds vaker laat je je stoere praatjes horen. Vooral je oudste zus moet het soms ontgelden, al zou je haar wel meenemen als je naar Mars zou reizen. Gelukkig zijn het nog steeds onschuldige praatjes en moet ik bekennen, dat ik er vaak ook erg om moet lachen. Ik ga alleen duimen, dat ze het komende jaar ook binnen de grenzen blijven.
In mei kreeg je er een grote hobby bij: voetballen. We hadden je beloofd, dat je op voetba mocht na de zwemlessen, maar aangezien die al ruim twee jaar duren, mocht je toch iets eerder beginnen. Je vindt het geweldig. Je popelt om twee keer in de week naar de trainingen te gaan en in het weekend je kunsten te laten zien tijdens de wedstrijden. Zo leuk om te zien, dat je enorme sprongen maakt. Eerst huppelde je een beetje achteraan en hield je vooral je hand omhoog in de hoop, dat iemand naar je zou overspelen. Nu werp je jezelf in de strijd en wil je iedere dag even voetballen bij de gele goaltjes (het kleine voetbalveld in de buurt). In de krant en op tv houd je de voetbaluitslagen in de gaten.
Op school neem je het allemaal niet zo nauw. Je bent trots op jezelf, zoals je zei in het kind-oudergesprek met de meester. Wanneer je grote zus gaat voor een 9 of een 10, vertelde je me dit jaar, dat een 5,5 toch ook een voldoende is. Ik heb zo'n vermoeden dat hier de komende jaren met jou nog wat gesprekken over zullen volgen. Ook op jou zijn we enorm trots en hopen we vooral, dat je je vrolijke zelf zult blijven.

Tot slot ons kleinste boefje, dat al steeds minder klein aan het worden is.


Vol trots meld je aan iedereen, dat je niet zomaar een kleuter bent. Je bent een oudste kleuter wel te verstaan. Nog een half jaartje en dan hebben we geen kleuter meer in huis (slik). Je wordt al vreselijk groot, maar tegelijkertijd wil je vaak ook nog klein zijn en speel je de baby in huis of weet je je broer en zus voor je karretje te spannen. Zoals we al bij je broer konden lezen, fiets ook jij zonder zijwielen rond. Je maakte zelfs meteen een grote fietstocht met je kleine fiets naar je peettante en je grote vriend in het dorp verderop. 
Met je broer ga je mee naar de voetbaltrainingen en wedstrijden. Je offert je graag op om samen met hem te gaan oefenen bij de gele goaltjes. Jij bent dan de keeper. Hier moeten we vaak erg hard om lachen. Je trekt een mooie jurk aan met daaronder heuse voetbalschoenen met noppen en keeperhandschoenen, heel charmant. 
Thuis heb je het hoogste woord en klets je er lustig op los. Op school ben je een braaf, behulpzaam en lief meisje, anders dan we je thuis kennen (ook wel heel lief hoor!) Thuis doe je je klusje, als het jou uitkomt en niet als we het van je vragen. We noemen je soms ook wel ons heksje. Bij onrecht of het kracht bijzetten van je mening, maak je je ogen groot en gaan je handen in je zij. Steeds vaker imiteer je de stoere moves van je broer. Ik kan dan ook de laatste maanden geen foto meer van je maken, waarop je in een stoere houding poseert of zelfs scheel gaat kijken. 
Je vierde je eerste verjaardagsfeest op school en je eerste kinderfeestje. Alle aandacht was heel spannend en je wist niet precies wat je van je kinderfeestje moest verwachten. Toen het feestje achter de rug was, wist je me te vertellen dat het feestje volgend jaar wel wat groter mag, want het is toch wel heel erg leuk. Natuurlijk zijn we ook erg trots op jou en zijn we benieuwd hoe je de overstap gaat maken van kleuter naar groep 3.

Naast de hoogtepunten van de boefjes hebben we het afgelopen jaar ook een prachtige reis door Noorwegen gemaakt. Een absolute aanrader, want wat is dit land prachtig!
De boefjes vervulden in september bijzondere taken. De meisjes mochten bruidsmeisjes zijn op de bruiloft van hun oudste nicht en onze boevenvriend werd de ringdrager. Zo bijzonder voor ze om dit heel bewust mee te maken.
Een paar voornemens heb ik nog wel waar kunnen maken. Aan het einde van vorig jaar wees de weegschaal -12 kilo aan, aan het einde van dit jaar is dit totaal opgelopen naar -20 kilo. De resultaten bij de MDL-arts zijn eerder nog niet zo goed geweest, dus is er wederom aan de medicatie gesleuteld met prima resultaat. 
Ik maakte de overstap van juf in groep 3 naar de kleutergroep (een bekende groep voor mij). Het is even weer mijn weg zoeken, maar wat is het heerlijk om weer wat meer creatief met de kinderen te kunnen werken.
Tsja en dan voornemens voor het komende jaar. Ik durf het bijna niet te zeggen..... meer blogverhalen schrijven?? :) Wel ga ik me in ieder geval verder verdiepen in de fotografie, want wat vind ik het leuk om daar mee bezig te zijn. Er staan dan ook in de eerste maand al twee workshops op de planning voor mijn verjaardag om eens kennis te maken met Lightroom (bewerkingsprogramma). Ook denk ik al een tijdje na over het combineren van twee hobby's: lesgeven en creatief bezig zijn. Regelmatig krijg ik de vraag of ik hier zelf geen workshops wil geven. Een vraag om eens serieus over na te denken de komende tijd.
Manlief heeft het afgelopen jaar ook weer flink gewerkt en een aantal prachtige projecten neergezet. Nu gaat hier vaak veel tijd inzitten en heeft hij het afgelopen jaar geprobeerd meer tijd vrij te maken voor het gezin. Ook het komende jaar gaat hij proberen iets vaker 'nee' te zeggen (een lastige klus voor manlief).

Tot slot willen we jullie een te gek 2020 wensen.