De gelaarsde poes

De kindervoorstellingen van het RO-theater zijn geniaal. De afgelopen jaren bezocht manlief deze met onze oudste dochter. Zo gingen ze naar "Woef side story", "Lang en gelukkig" en "De zere neus van Bergerac". Al weken keek onze dochter uit naar de voorstelling van dit jaar "De gelaarsde poes".

Helaas durfde ik het nog niet aan om vanmiddag op pad te gaan. Dus mocht oma met manlief en de twee oudste boeven mee naar Arnhem. Daar wandelden ze eerst lekker even door park Sonsbeek. De boefjes wilden per se het uitzichtpunt helemaal beklimmen. Terwijl oma zat te wachten, trotseerden manlief en de kindjes de 140 treden van het torentje. Oma was even bang, dat ze alleen in het bos achter moest blijven, maar uiteindelijk kwamen ze op tijd voor de voorstelling weer beneden.

De voorstelling was weer helemaal geweldig. Ademloos hebben de boefjes zitten kijken naar de avonturen van molenaarszoon Jaap en zijn gelaarsde poes. De voorstelling zat boordevol liedjes van Michael Jackson, die fenomenaal vertaald zijn door Alex Klaassen. Op YouTube hebben de boeven de afgelopen tijd al verschillende nummers geluisterd en bekeken. In de pauze vroegen ze dan ook allebei, wanneer het liedje van de kleine zusjes kwam. Direct na de pauze kon er gelukkig meteen worden meegedanst.
Zelfs onze kleine kerel was onder de indruk. Toen de zusjes opgesloten zaten in de kast en de scene wisselde, waarschuwde hij zijn vader dat ze toch echt eerst even uit de kast moesten komen. Zijn grote zus was vooral erg onder de indruk van de reus. Ze was even bang, dat de armen van het schattige meisje echt in de gehaktmolen werden gegooid.
De voorstelling is echt een aanrader voor iedere theaterliefhebber. Onze boefjes hebben tweeënhalf uur zitten smullen.

Duivelse darm III

Het hoge woord is eruit. Mijn vermoeden werd gisteren bevestigd. Ik blijk de ziekte van Crohn te hebben. Na de uitslag volgde een heleboel informatie en een tas met medicatie. Om te beginnen ben ik gisteren gestart met een zes weken durende kuur Prednison, kalktabletten en ijzertabletten. Er zullen nog verschillende gesprekken volgen om de juiste dosering medicatie te krijgen voor de lange termijn. Mocht je me de komende tijd dus met een voller hoofd zien rondlopen, dan weten jullie alvast dat er geen vierde boefje op komst is :)
Niet alleen ik kreeg met artsen te maken. Dochterlief heeft het thema 'ziek' op school en kreeg deze week bezoek van een huisarts en een operatie-assistent. Zo kreeg ik de onderstaande foto van een hele lieve verpleegster. Ik ben dus in goede handen.

Met medicatie en letten op voeding is er prima mee te leven. Tot groot verdriet moest onder verschrikkelijke omstandigheden een dierbaar iemand afscheid nemen van haar zoon. Het heftigste wat je mee kunt maken. Mijn gedachten gaan dan ook steeds naar ze uit en het plaatst mijn ziekte in een ander perspectief. 

Marit

Manlief is gisteren vertrokken naar Madrid. Met twee collega's bezoekt hij twee keer per jaar een Europese stad voor 'Too Young to fail', een project om vroegtijdig schoolverlaten te onderzoeken. Voor de boefjes toch even een lastig moment. Onze oudste boef troost zich met de gedachte dat ze bij mij mag slapen, laat op mag blijven en vooral chips mag eten. Ons kleinste boefje had een ander plan. Zij besloot op zijn koffer te gaan zitten en er zo voor te zorgen dat hij niet zou vertrekken.

Voor zoonlief is het nog niet te bevatten. Hij denkt dat zijn vader in een vakantiehuisje zit en vraagt me om het half uur, wanneer we naar het zwembad gaan. Vraag je aan hem waar zijn vader is, dan zegt hij dat papa in Marit zit. 

We krijgen prachtige foto's doorgestuurd van o.a. het uitzicht vanuit zijn hotelkamer.

Wij hadden een heel ander uitzicht door de autoruit.

Met de drie boefjes ging ik op deze regenachtige dag naar het Zweedse woonwarenhuis. Helaas waren we niet de enigen met dit plan. Al snel vonden we wat we zochten en besloten om thuis maar het drankje met wat lekkers te doen. Ik vond nog wel een paar hele unieke en onbetaalbare exemplaren tussen de schappen.

Er wordt hier inmiddels weer druk geknutseld en de film van brandweerman Sam draait in de thuisbioscoop. Even een relaxte zondagmiddag. De komende dagen is het nog flink aanpoten. Opa, oma en mijn zussen worden extra ingeschakeld, want naast de dagelijkse drukte ben ik ook nog zoet met twee ouderavonden en een studiedag. We tellen de dagen af. Nog drie nachtjes slapen en dan is de rust wedergekeerd.

 

Sinaasappelen zoeken

Wat hadden we de afgelopen dagen heerlijk winterweer. In de ochtend gingen dikke sjaals, mutsen en wanten aan en moesten de ruiten van de auto gekrabd worden. In de middag scheen de zon en konden de boefjes weer lekker buiten spelen. Dochterlief hoefde in de middag niet naar school en daarom besloten we te genieten van het zonnetje bij de bossen en de zandvlakte in de buurt.

De boefjes zochten de eerste bomen op om in te klimmen. Ons kleine boefje wilde maar wat lief haar broer en zus achterna op de takken.

Toen onze middelste boef hoorde dat we naar de bossen gingen, moesten er spullen mee om sinaasappels te zoeken. Na wat doorvragen kwamen we erachter dat hij dennenappels bedoelde. Broer en zus zochten de dennenappels en hun kleine zusje kreeg de tas om haar nek, waar de dennenappels in verzameld werden.

Toen we na twee uur spelen richting huis wilde gaan, vroeg zoonlief waar we dan nu de peren gingen zoeken. Ik snap dat hij de seizoenen door elkaar haalt. Tijdens de winter van dit jaar lijken alle seizoenen even voorbij te komen.

Het waren in ieder geval weer prachtige dagen, die nu naar meer smaken.

Jheronimus Bosch

Het jaar 2016 is het jaar van Jheronimus Bosch. 500 jaar geleden overleed de beroemde schilder. Vandaag vond de opening van de tentoonstelling plaats in Den Bosch en omdat onze koning deze tentoonstelling kwam openen, gingen we er met de boefjes naartoe. Voor dochterlief hoefde het in eerste instantie niet. Ze had de afgelopen dagen al genoeg prinsen en koningen gezien. Nu wilden wij de koning niet direct met Prins Carnaval vergelijken, zoals zij deed. Ooit had onze koning wel de bijnaam 'Prins Pils', maar dit imago heeft hij echt al ver achter zich gelaten. Ze vond het maar verwarrend. Zo vroeg ze ons of we ook naar deze koning confetti mochten gooien. We besloten haar te vertellen, dat dit niet de bedoeling was, want we wisten niet of Koning Willem-Alexander dit zou kunnen waarderen.

We begonnen op de Parade. Op het plein waren verschillende figuren uit de schilderijen van Bosch. Dochterlief kon hier klimmen en verschillende figuren bewonderen.

We konden alvast kijken naar de repetities van rapper Ali B, Voice-zanger Brace en de plaatselijke harmonie, die het lied 'Het land van Maas en Waal' oefenden.

De koning ging de Sint-Janskathedraal in en de boefjes vonden het wel welletjes. Het kleinste boefje was inmiddels in slaap gevallen en zoonlief verschool zich in zijn buggy. Onze oudste boef had het koud en wilde naar huis. Aangezien het drie rijen dik langs de kant stond, besloten we de wandeling van de koning van de kathedraal naar het museum thuis voor de buis te bekijken met warme chocolademelk met marshmallows. Dochterlief kreeg nog een kartonnen trechter en ze wilde nog wel even poseren voor één van de vele aanwezige fotografen. 

Dit jaar zal de schilder vast nog vaker voorbij komen bij de boefjes. In de maand maart staat Bosch centraal bij verschillende activiteiten op de school van manlief en in april voert dochterlief in het theater aan de Parade haar balletvoorstelling op, die in het teken staat van deze schilder. Wij willen zeker nog naar deze unieke tentoonstelling gaan kijken.

Opgesplitst

Vandaag besloten we ons een dagje op te splitsen. Manlief ging met de kleinste twee boefjes naar 'Ouwehands Dierenpark' en ik ging samen met onze oudste boef naar de stad. Ze wilde graag weer eens samen shoppen en lunchen. Ze had van haar verjaardag nog cadeaubonnen over en bovenaan haar lijstje stond ook een bezoek aan de snoepwinkel. Na een lange zoektocht in de speelgoedwinkel vond ze haar cadeau (helaas werd het een Vtech dagboek), maar het was haar bon en haar keuze, dus liet ik het maar gaan. Daarna genoten we samen van een heerlijke chocolade fondue. Uiteindelijk kwamen we de snoepwinkel uit met een grote zak snoep.

Een doggybag maken voor haar broertje en zusje.

Broerlief miste zijn grote zus vreselijk in de dierentuin. Bij de eerste klimpartij durfde hij al niet meer alleen naar beneden. Hij zei ook meteen:"Suze geeft mij anders altijd een kontje". De kleintjes hadden samen wel veel plezier samen in de RavotApia, een grote overdekte speeltuin. Bij de dieren hadden de boeven veel te vertellen. Bij de tijger waarschuwde de grote broer zijn kleine zusje dat ze hem niet mocht kietelen (Dat is een van zijn favoriete boekjes "Kietel nooit een tijger"). De giraffen kwamen erg dichtbij. Ze bleven ze maar begroeten:"Hallo, hallo girafje, hallo". De zeeleeuwenshow 'Elements' was ook een enorm succes. Op de eerste rij zat de kleine kerel stoer te wachten op de voorstelling, terwijl zijn kleine zusje in de rugzak lag te slapen. Bij de opkomst van de eerste zeeleeuw ging er meteen een enorme plens water over de boeven heen. Ons kereltje schrok zich wild en de schone slaapster schrok wakker. Daarna hebben ze voor alle kunstjes van de zeeleeuwen geklapt. 

We hopen morgen nog een keer in de stad terecht te komen, wanneer de koning de tentoonstelling over Jheronimus Bosch "Visioenen van een genie" komt openen.

Kinderboekenmuseum

Onze boefjes zijn alle drie op hun eigen manier boekenwurmpjes. De oudste wil heel graag leren lezen, de middelste wordt heel graag voorgelezen en de jongste houdt van zelf bladeren (en waar mogelijk losscheuren). Het leek ons dan ook een goed plan met alle boeven naar het kinderboekenmuseum in Den Haag te gaan. Manlief had een tijd geleden oudste boef al eens kennis laten maken met deze geweldige plek, maar ze wilden allebei toch graag weer mee.
Er waren drie tentoonstellingen te bekijken: Kikker, Papiria en ABC met de dieren mee. Voor iedereen was er wederom genoeg te ontdekken. We begonnen met Kikker. Dat blijft gewoon altijd leuk. Het bos was wel wat spannend, maar ze zijn er allemaal doorheen gegaan. Natuurlijk moest er even gesprongen worden als Kikker op de trampoline. De verhalen van Max Veldhuis blijven onze kinderen aanspreken.

Grote zus speelt een voorstelling voor middelste boef.

Daarna was het tijd om Papiria te redden van de Inktvraat. Gewapend met haar "Slurper" ging onze grootste boef de strijd aan. Ze had nog wel hulp nodig bij het uitvoeren van de opdrachten, maar dat mocht de pret niet drukken. In een kamertje kon ze zelf een verhaal verzinnen en opnemen. Na de opname kon ze haar verhaal meteen beluisteren. Ze lag helemaal in een deuk bij het horen van haar eigen verhaal. Ondertussen konden de twee kleintjes naar hartenlust het museum verkennen. Samen in een ei zitten, stappen op lichtgevende stippen, een kerstboom onderzoeken of even rustig een boekje lezen. Het kon niet op.

Luisteren naar een spannend verhaal.

Muren die bestaan uit kinderboeken.

Heksensoep maken.

Gezellig samen dineren.

De laatste tentoonstelling was voor alle boeven geweldig. In 'ABC met de dieren mee' maakten de boefjes een reis door de verhalen van de verschillende prentenboeken. Onze brandweerjongen was niet weg te slaan bij de brandweerauto van Spuit Elf. Ons kleinste meisje had haar eigen glijbaantje bij Nijntje en natuurlijk de telefoons met de verhalen van Kikker. De oudste boef bracht ieder dier zijn eigen letterpannenkoek, maar ook het verhaal van Rupsje Nooitgenoeg moest helemaal worden nagespeeld. Ze speelde een poppenkast met Kikker voor haar broer en zus.

Waar is Dikkie Dik?

Een grote hobby van Pluis is... bellen.

Hoe kon het ook anders. Zoonlief dook de brandweerauto in.

De rups kroop uit haar cocon en werd een...

Wonderschone vlinder.

Kleine pluis was vanmiddag kleine ijsbeer.

Een hele middag spelen en speuren tussen verhalen en boeken was een feest voor ons allemaal.