Eerste schooldag

Vandaag was het dan eindelijk zo ver: onze zoon mocht voor het eerst gaan oefenen op de basisschool. Vroeg in de ochtend maakten we hem wakker. Hij lag nog heerlijk in zijn bedje en hij wilde er ook echt nog niet uitkomen. "Ik ga morgen wel", zei hij stellig. Helaas voor hem kreeg de kleine boef geen uitstel.

Na een heerlijk rustig ontbijt wilde hij zelf zijn schooltas inpakken. Hij riep al een tijdje tegen iedereen, dat hij naar de school van zijn zus zou gaan. Hand in hand met zijn grote zus liep hij dapper het schoolplein over. Eenmaal binnen vond ze het helemaal niet leuk, dat ze haar broertje niet naar zijn nieuwe klas mocht brengen.

We mochten met de directeur mee naar de teamkamer, waar nog twee andere jongens aan hun eerste schooldag gingen starten. Zoonlief gaf keurig eerst de directeur een handje. Vriendelijke vroeg hij aan onze stoere kerel wat er op zijn schooltas stond. Dat was een makkelijke vraag. Daarop prijkt immers zijn held Brandweerman Sam.

Na de eerste kennismaking brachten we hem naar zijn klas. Ook nu gaf hij dapper zijn nieuwe juf een handje. Hij hing zijn jas aan het haakje met zijn plaatje, de papegaai.

We liepen met hem de klas in. Toen werd het voor hem ineens wel heel serieus. Hij ging aan mijn nek hangen en hij liet me niet meer los. Gelukkig wist de juf hem los te wrikken. Dat was meteen het moment om buiten het lokaal even een traantje weg te pinken. Na het vervolg van het gesprek met de directeur zagen we hem gelukkig al helemaal in zijn element.

Vanmiddag haalde ik de kleine man uit school. Volgens de juf was het goed gegaan met hem. Hij vertelde alleen dat hij een spelletje had gedaan. Hij had het vooral erg koud. Gelukkig wist ik hem weer warm te krijgen met een worstenbroodje op de bank en de open haard aan.
Morgen neemt hij afscheid op het kinderdagverblijf, zaterdag wordt hij vier. Wat een week voor hem (en voor ons allemaal).