zaterdag 31 oktober 2015

Happy Halloween

Eerder deze week gingen we naar het museum 'Klok en Peel' in Asten voor de 25ste pompoendagen. In de tuin van het museum werden gigantisch veel pompoenen uitgestald, konden de kinderen pompoenen uithollen, kaarsen maken en een kleine pompoen op één van de piepschuimklokken prikken om de betovering van de heks op te heffen. Nadat we buiten alles bekeken en gedaan hadden, namen we nog een kijkje in het klokkenmuseum en de vele dieren uit de Peel.









Na het bezoek aan het museum kregen we de uitgeholde en uitgesneden pompoenen mee naar huis. Vandaag werd ons huis een beetje versierd voor Halloween en dochterlief wilde 's avonds een lichtje in haar pompoen branden. Zoonlief speelt al een paar dagen voor spookje en deze rol is hem op het lijf geschreven. 




Volgende week gaan we de verjaardagsfeestjes van de twee oudste boefjes vieren en daarna volgt weer het heerlijke Hollandse Sinterklaasfeest. 



dinsdag 27 oktober 2015

Herfstplaatjes

Wat een lieve reacties kregen we op onze vorige blogpost! Het gaat weer stukken beter met me en we zijn in afwachting van de onderzoeken en daarmee ook de uitslagen. Gelukkig kunnen we ook weer veel meer doen en genieten we van deze prachtige herfstvakantie. We zeggen prachtig, omdat het erg mooi weer is en ook de kleuren zijn fantastisch. De boefjes hielpen ons deze week in de tuin.






donderdag 22 oktober 2015

Mijn duivelse darm

Al een paar dagen had ik last van buikpijn. Ik was vast toe aan vakantie. De verkoudheid, die er al een paar dagen was, zou vast invloed hebben op deze buikpijn. Het bleek echter om iets anders te gaan. Na een nacht hevige buikpijn belde ik gisterochtend de huisarts. Ik mocht direct komen. De huisarts vertrouwde het niet en nam bloed af om de ontstekingswaarde te meten. Na het prikken werd ik al snel binnen geroepen. De ontstekingswaarde was aanzienlijk hoog (dat waren zijn woorden) en hij belde naar de arts-chirurg van de SEH. Het was duidelijk: ik moest direct die kant op komen. Opa en oma bleven bij de kleinste boefjes en ik ging naar het ziekenhuis. Eenmaal binnen moest er eerst bloed worden geprikt. Ik kreeg ook een potje mee om te vullen bij het toilet en een verpleegkundige nam een vragenlijst met me door. Ik kreeg alvast twee paracetamols om de pijn wat te minderen. Gelukkig werd ik al snel naar binnen geroepen en door de arts-chirurg onderzocht. Deze arts dacht niet direct aan een blinde darmontsteking, maar misschien aan een aandoening van gynaecologische aard, dus ook daar volgde een onderzoek. Op de echo bleek ik niet zwanger te zijn (maar dat wist ik zelf al ;)  Ze zagen daar echter wel wat op mijn baarmoeder drukken, dat verdacht veel op die duivelse darm leek. Ik werd weer teruggebracht naar de SEH. Wederom mocht ik een tijdje afwachten, om daarna naar de echokliniek te gaan om een echo te maken van mijn bovenbuik en appendicitis (zoals dat op het formulier staat).

 

De arts wist al snel de zere plek te vinden. Het was voor mij wel duidelijk, dat er iets te zien was op zijn scherm. Toen hij met het apparaat richting de zere plek ging en zei: "Nu ga je weer even erge pijn voelen" deed dat ook echt erge pijn. Hij kon dan ook niet ontkennen dat er iets te zien was. Ik moest nog even blijven wachten, omdat hij iemand moest oppiepen (en op dat moment had ik spijt dat ik er alleen was en niet op het verzoek van één van mijn zussen was ingegaan om met me mee te gaan). Het was vast geen goed teken, dat er nog iemand bij moet komen, als je wat gezien hebt op de beelden. Samen met de andere arts werden de beelden van mijn darmen bekeken en besproken in medische termen. Ze hadden toch wel door, dat ze me iets moesten vertellen nu. Hij had goed nieuws en slecht nieuws. Het goede nieuws was, dat het geen blinde darmontsteking is. Het slechte nieuws is dat ik een abnormale darmligging heb en er iets zit in de dunne darm. Ook zagen ze een 'donkere vlek' bij de dikke darm, maar daar konden ze niets meer over vertellen. Ik mocht weer terug naar de SEH en daar zou de arts-chirurg met meer informatie komen. Gelukkig was manlief gearriveerd in het ziekenhuis en hij zat bij de SEH op me te wachten. Ook hij was inmiddels op de hoogte dat er iemand zou komen om informatie te geven. De donkere vlek moest onderzocht worden door de MDL-arts. Deze arts heeft me uiteindelijk nog niet gezien (en ik hem ook nog niet), maar hij was op de hoogte van deze situatie en had de foto's en andere uitslagen gezien en besproken met de andere artsen. Ik mocht naar huis om daar de oproep voor het onderzoek af te wachten. Het onderzoek zal binnen twee weken plaatsvinden en daarna volgt direct de bespreking voor een plan van aanpak. Met behulp van pijnstillers is de pijn op dit moment prima te doen. We zullen maar rustig afwachten.....
Door het bezoek aan verschillende artsen ben ik wel weer meer te weten gekomen over mijn lijf. Gynaecologisch ben ik prima in orde :) Ik zit echter ook op het randje van bloedarmoede (dus meer ijzer, maar dat vond ik niet verrassend. Nu kan ik mijn zusjes de hand schudden).  Ik hoop maar dat ik snel de oproep krijg van de MLD-arts, want met de verjaardagen van de twee oudste boefjes over twee weken wil ik er voor 100% van kunnen genieten.

zondag 18 oktober 2015

Raad eens hoeveel ik van je hou

Vrijdagavond had ik een etentje en manlief bracht de kinderen naar bed. Daar kregen de boeven een ideetje. De oudste boef had een prachtige tekening gemaakt en er hoorde een verrassing bij. Natuurlijk konden de boefjes hun geheime plannetje niet zo lang voor zich houden. Die middag gingen we allemaal naar de voorstelling "Raad eens hoeveel ik van je hou" van Theater Terra.
Het prentenboek van Hazeltje kende de boefjes al en toen papa de trailer had laten zien, was het enthousiasme bij de kinderen groot.
Dat bleek ook wel terecht. Wat een prachtige voorstelling was het. In een eenvoudig, maar schitterend decor, waar de seizoenen subtiel veranderden, speelden vier geweldige acteurs alle rollen. Er kwamen een heleboel dieren voorbij: mollen, bijen, zwanen, vlinder en natuurlijk Hazeltje en Grote Haas. Het verhaal was voor de oudste boefjes goed te volgen. Onze kleine kerel reageerde op alle gebeurtenissen. En als hij even iets niet snapte, dan werd dat door zijn grote zus rustig uitgelegd. Ons kleinste meisje genoot van alle bewegingen en muziekjes. Twee doosjes rozijntjes zorgden ervoor dat ze het de hele voorstelling wist vol te houden.
Na afloop gingen de boefjes nog even met Hazeltje op de foto. Daarna gingen we nog even op de koffie bij tante en oom. Ook daar moesten nog even wat dieren geaaid worden.










woensdag 14 oktober 2015

Raar maar waar

De Kinderboekenweek ging vorige week weer van start met het thema 'Raar maar waar'. Dochterlief oefende al twee weken het liedje dat 'Kinderen voor Kinderen' speciaal voor deze gelegenheid uitbracht. Vorige week mochten ze dit in de aula van school opvoeren. Vandaag brachten we een bezoek aan de bibliotheek. De boefjes doken daar in de bakken om de leukste boeken te zoeken en ze kropen in de kleinste hoekjes om ze te 'lezen'.


 
Op woensdag worden er verschillende activiteiten georganiseerd. Vandaag zat er een professor die van de kinderen wilde weten of de maan uit kaas bestond, zoals in veel kinderboeken staat. De kinderen kwamen tot de ontdekking, dat de maan uit steen bestaat. Ze mochten van klei allemaal een maan maken. Er waren kleine deeltjes maansteen, die ze in de klei mochten verwerken. Er werd een vlag op gepland. Uiteindelijk mochten we dit mooie kunstwerk mee naar huis nemen.
 
 
Bij thuiskomst werden de boeken op de bank nog eens uitvoerig bekeken. Het was er dan ook prima weer voor.
 

 
Net als voorgaande jaren (2013 en 2014, klik) mochten de boefjes weer een boek uitkiezen in de boekwinkel. Zoonlief koos voor het boek 'De trein rijdt'. Dit boek heeft niet zo heel veel tekst, maar de trein die je in het boek kunt laten rijden, is een groot succes.
 
 
Onze oudste dochter zoekt nog steeds naar boeken met veel roze en glitters. Uiteindelijk werd het een sprookjesboek met glitter op de kaft. Dit sprookjesboek bevat naast de verhalen van Roodkapje, Hans en Grietje en Goudlokje, ook nog sprookjes van De vos en de haas, mijn opa is een visser en een dag in Tingleby. Ze kreeg van ons ook nog het boek 'Schetsboek van Jeroen Bosch". In april zal ze in het theater in de stad een balletuitvoering hebben, waarbij dit boek de leidraad zal zijn.

 
Voor ons kleinste boefje konden we kiezen uit een heleboel kartonboekjes, maar aangezien we die inmiddels al behoorlijk wat hebben, kozen we toch voor het prentenboek van het jaar 2016. Het prentenboek dat speciaal is uitgebracht voor de Kinderboekenweek: 'Speeltuin', konden we ook niet laten liggen.
 
 
Voorlopig kunnen we ons helemaal onderdompelen in vrolijke, spannende, fantasierijke verhalen.
 
 
 
 
 

 
 

zondag 11 oktober 2015

Voor een appel en een Aaipet

Manlief en de kinderen hadden een ambitieus plan. Ze wilden vandaag een dagje op pad en ze hadden de hele route al uitgestippeld. De eerste halte was "De Olmenhorst" in Lisserbroek. Daar was vandaag weer een "Zelfplukdag". De boeven konden dus naar hartenlust appels en peren plukken. Er was nog heel veel meer te doen. Springen op een springkussen, spelen in de speeltuin en een heleboel appels-en-peren-vermaak.



Daarna ging het uitje verder in Den Haag. Op de bovenste verdieping van de Konkinklijke Schouwburg is "Het Paradijs", een klein zaaltje waar fantastische kindervoorstellingen gespeeld worden. Vandaag bezochten de boeven de voorstelling "Aaipet" van theatergezelschap "Bonte Hond". Het was een geweldige show, waar twee mannen goochelden met i-pads. Onze boeven waren diep onder de indruk van de meneer, die opgesloten zat in de i-pad. Na afloop kregen de boefjes van de spelers nog een cadeautje. Een stickervel met een aantal knoppen van de i-pad. Ze legden ook uit hoe ze werkten. Onze oudste dochter wilde de "Ja-knop" eigenlijk meteen bij mama gaan gebruiken. Het leek haar wel handig om het antwoord op de vraag "Mag ik een snoepje?" zelf te kunnen regelen.


De dag werd in stijl afgesloten in de Centrale Bibliotheek van Den Haag, waar de hele middag al het kinderboekenweekfeest in alle hevigheid gaande was. Dikkie Dik was persoonlijk aanwezig om handtekeningen uit te delen. Er waren voorstellingen en workshops voor kinderen. De boeven genoten van de voorstelling "Emmertje" van de vrolijke band "Wijs". Het liedje over onderbroekenlol werd op de terugweg nog lang gezongen.
Met zakken vol appels, peren en vrolijke verhalen kwamen de boeven weer thuis.

 
Terwijl de boefjes veel lol hadden met hun vader, genoot ik van een high tea bij een lieve vriendin die haar verjaardag vierde. We maakten (of in mijn geval kochten) heerlijke hapjes en hadden een gezellige middag.

 
 
 
 

zondag 4 oktober 2015

12 jaar feest

Manlief en ik hadden dit weekend wat te vieren. Vandaag zijn we precies 12 jaar samen! Gisteravond vierden we dit samen door naar Amsterdam te gaan en te genieten van de voorstelling 'Anne'. Het blijft een treurig verhaal, dat prachtig was vormgegeven. Op de dag zelf besloten we dit jubileum met onze drie boefjes te vieren. We gingen (net als heel veel anderen) een dagje naar de 'Wereld vol wonderen'.

 
We begonnen vroeg in de ochtend met het Carnavalfestival en de Droomvlucht. Bij de eerste konden we direct doorlopen, bij de tweede stond al een rij van 40 minuten. Na deze twee hoogtepunten doken we het sprookjesbos in. De boefjes keken op de eerste rij naar de voorstelling van Roodkapje en de Draak.

 
Daarna werden alle sprookjesfiguren uitvoerig bewonderd.





 
Voor kleine pluis was het de eerste keer in de Efteling. Ze keek haar ogen uit en viel halverwege het sprookjesbos als een ware Doornroosje in slaap.
 

 
 
 Natuurlijk namen we ook een kijkje in Ruigrijk. Dochterlief was (gelukkig) nog net geen 1.20 meter hoog, dus de achtbanen zaten er nog niet in. De nieuwe attractie 'De Baron' werd door de boefjes uitgebreid bekeken.



 
 Dit jaar komen we hier nog mee weg. Ik ben bang dat we er volgend jaar aan moeten geloven. Als het aan onze boevenzoon lag, ging hij er vandaag nog in. De Fata Morgana was echter al spannend genoeg voor hem. Dochterlief deed hier af en toe ook de handen nog even voor haar ogen. Nu maar hopen dat ze vanavond alleen maar fijne dromen van deze dag hebben.
De afgelopen 12 jaar waren fantastisch samen. We kenden soms verdrietige, maar gelukkig héél veel mooie momenten. Wat ben ik trots op mijn vier boeven en ik kan alleen maar zeggen, dat ik me verheug op de vele mooie jaren samen en de avonturen met onze boefjes!








vrijdag 2 oktober 2015

Boevenstreken

De speelgoedboeken voor de komende decembertijd (en bij ons ook al de novembertijd) liggen alweer op de mat. Toch kun je onze boevenvriend al helemaal blij maken met de verwarmingsbuis in onze woonkamer. Heel vaak speelt hij, dat hij brandweerman Sam is en dan is deze buis de ideale paal om naar beneden te glijden om ons allemaal te komen redden.


Naast brandweerman zorgt hij ook dagelijks voor een gevulde maag. Wanneer hij in de ochtend opstaat, roept hij al dat hij de aardappelen moet schillen en de bonen nog moet doppen. Alle pannen bij ons en bij opa en oma komen uit de kast en hij weet precies wat er in iedere pan hoort. Hij vergist zich ook nooit in de deksels bij de bijhorende pan. Zo zijn de kleine pannen voor de boontjes en de (h)erwtjes, de middelgrote pan voor de aardappels, de koekenpan voor de nutsnutsjen (kipsnitzel, je moet het maar weten), een pan voor de soep en het kleinste steelpannetje is voor de eieren of de saus.


Ook de meubels vormen vaak onderdeel van zijn spel. Zo kun je op de bank geweldige bommetjes maken of samen met je oudste zus plofkippetje spelen (spring van de leuning en roep heel hard: 'plofkippetje'. Jullie begrijpen al dat we de plannen voor een nieuw bankstel voorlopig nog voor ons uitgeschoven hebben. En wat betreft de speelgoedboeken..... Ik denk dat de kookpiet vast nog ergens een paellapan over heeft.