maandag 27 februari 2017

Amsterdam

Het is alweer een tijdje geleden dat we hier een verhaal over de boefjes plaatsten. We begonnen er zelfs vragen over te krijgen. Nu we vakantie hebben, was er eindelijk weer tijd om een verslag te maken. Op deze regenachtige dag gingen we met de boefjes naar de hoofdstad van ons land: Amsterdam. We parkeerden bij het Transferium en gingen met de metro het centrum in. De boefjes vonden dit best spannend, want ze doken voor het eerst onder de grond. Oudste boef vroeg nog wel of dat ging zoals bij de Baron in de Efteling. Gelukkig viel dit uiteindelijk aardig mee. 



We stapten bij verschillende haltes uit. Onze oudste boef en ik vervolgenden onze reis per tram naar het Museumplein. Tijdens de vorige vakantie bleek dat dochterlief het erg leuk vindt om door een museum te wandelen met speciale kinderspeurtochten, die de diverse musea organiseren. Met een klein broertje en zusje erbij lukt het haar nooit om deze helemaal te volgen. Nu kon ze in het Rijksmuseum zelf haar route bepalen. De hele week lazen we de verhalen uit het kinderboek van het museum. Ze had dus een paar schilderwerken op haar lijstje staan. Vincent van Gogh kende ze nog van de zonnebloemen, die ze zelf schilderden tijdens een kunstproject. Daarna wilde ze door naar de Eregallerij met het absolute pronkstuk 'De Nachtwacht'. Ze had niet gedacht dat deze zo groot zou zijn, omdat het in haar boek maar een plaatje was. Haar absolute hoogtepunt moest 'Het melkmeisje' worden van Johannes Vermeer. We liepen de Eregallerij wel zes keer op en neer. Volgens de plattegronden en de speurtocht moest ze hier toch echt zijn. We kregen haar echter niet gevonden en dochterlief besloot het aan een medewerker te vragen. De man antwoordde dat ze uit logeren was in Parijs. Ze zou in juni weer thuiskomen. Dochterlief was enigszins teleurgesteld. In de winkel vonden we een kaart van haar en een speciale editie van Playmobil. Morgenochtend kan ze haar eigen melkmeisje in elkaar zetten.





Na een bezoek aan het Rijsmuseum trotseerden we de regen en doken we de Ferdinant Bolstraat in. Hier bezochten we de Kinderfeestwinkel, waar ze de gouden hakkenschoenen in de maat van dochterlief hadden. Er verscheen een brede lach op haar gezicht toen bleek dat de schoenen als gegoten zaten. Daarna vervolgden we de reis naar een andere kinderwinkel 'Big en Belg'. Dochterlief vergaapte zich aan een hoogslaper met een bank, maar deze blijft heel lang op haar verlanglijst staan, aangezien ze deze op haar kamer met schuine wanden echt niet kwijt kan. Voordat we naar de tram gingen, aten we nog een cupcake bij 'De taart van m'n tante'. 


Onze ogen waren groter geweest dan onze magen, maar met een volle buik wisten we de tram weer op te zoeken om naar de Kalverstraat te gaan en nog even binnen te stoppen bij 'Lush'. Ze kocht nog wat bruisballen om zich in bad na alle regen weer te verwarmen. Tot slot liepen we naar de Dam om ons weer te herenigen maar manlief en kleintjes.
Zij hadden een eigen programma. Een halte later waren zij uit de metro gestapt. Hun programma was een stuk eenvoudiger: Artis. Vanaf het Waterlooplein was het een korte wandeling naar deze prachtige, oude, stadsdierentuin. Regen, wind en kou kon de boeven niet deren. Er zat zelfs een voordeeltje aan: het was helemaal niet druk. 
Het eerste rondje liepen de boefjes wel drie keer: kamelen, apen, reptielen, planetarium. Daarna greep manlief in en werd ook de rest van het park verkend. De kleintjes genoten met volle teugen van alle dieren en van de heerlijke wandelpaden. De olifanten zaten helaas binnen, maar het baby-olifantje stal ook in de stal de show. 




De zebra's waren ook favoriet. Misschien zag kleine pluis enige overeenkomst. Voor vertrek had ik immers al een aardig compliment van mijn zoon moeten slikken. Toen ik vroeg of hij vandaag wel even aan me zou denken was zijn antwoord gevat:"Ja hoor, bij de olifanten en de varkens". En bedankt, vriendje.



Het bezoek aan de pinguïns vormde ook een hoogtepunt. In de aanloop naar Carnaval hebben de kindjes regelmatig de pinguïndans gezongen en gedanst. Samen stonden de twee boefjes dit lied te zingen en te dansen voor de hele pinguïnfamilie. Er waren er maar een paar die meededen, mopperde onze boevenzoon na afloop. 
Bij het bezoek aan de apen was het de boefjes opgevallen, dat er een baby-aapje bij zijn moeder zat. De boefjes keken hun ogen uit toen het kleintje eerst met behulp van zijn moeder probeerde te klimmen. Toen het eenmaal aardig wilde lukken, klom het aapje meteen hoog in de bomen. Ademloos keken de kleintjes naar dit schouwspel. Dat was meteen het eerste verhaal dat ze op de Dam aan mij kwamen vertellen. 



Met de metro gingen we weer terug naar het transferium. Ook daar keken de boeven nog steeds hun ogen uit. Het was een prachtige regendag, die op de terugweg werd volmaakt met een schitterende regenboog.