Vandaag vond ik het dan ook niet zo erg, dat manlief aanbood om met de oudste boefjes kindercarnaval te gaan vieren. Ik kon heerlijk thuis met onze kleinste spruit aanrommelen. Een prima plan, dacht ik zo.
Onze oudste boef is dol op verkleden. Ze wist ook meteen haar outfit voor vanmiddag: de sneeuwwitte bruidsjurk. Dolenthousiast trok ze haar kleren aan. Manlief zocht ook snel een enigszins carnavalesk kostuum, maar onze zoon zag verkleden niet zitten. Voor de foto wilde hij wel even de bruidegom zijn naast zijn grote zus, maar daarna vloog het jasje zo snel mogelijk uit.
Het werd een middag met wisselend succes. Het carnavalsfeest was fantastisch georganiseerd, de spelletjes waren erg leuk, er was veel lekkers en voor de kinderen was er een geweldig optreden van Roodkapje en haar muzikale boswachters. Dochterlief vond al snel een hoop lieve vriendinnetjes, waar ze de hele middag plezier mee heeft gemaakt.
Zoonlief vond het helemaal niks. Hij heeft de hele tijd bij zijn vader gehangen. Na verschillende enthousiaste pogingen om er toch wat van te maken besloot papa dat hij onze kleine "partypoeper" beter naar huis kon brengen. Ik snapte mijn kleine boef heel goed.
Dochterlief kwam echter zingend thuis. Gelukkig is ze nog niet helemaal tekstvast, want de carnavalskrakers blijven bij haar wel hangen. Haar versie luidde:"Het is feest met die kale....".
Geen opmerkingen:
Een reactie posten