"Het nadeel van een rondreis is dat je nergens een thuis hebt", vertelde onze oudste wijsneus vanochtend bij het ontbijt, "of is dat als je weer echt thuis bent?" De oversteek van Seeland naar Funen zullen we niet snel vergeten. Het was een regendag in Denemarken en dat hebben we geweten ook. We pasten onze plannen voor een tussenstop snel aan en reden op ons gemak van Gilleleje naar Kopenhagen, omdat we het Experimenteer-museum wilden ontdekken. In Mechelen hadden de boefjes immers enorm genoten van Technopolis, dat dit ook een geschikte overdekte tussenstop zou zijn. We moesten wel even zoeken, omdat het adres in de Capitoolgids niet meer klopte. We namen de toeristische route door Kopenhagen. De boefjes herkenden verschillende plekken van een paar dagen geleden.
Het museum is geweldig. De boefjes gingen helemaal los met de verschillende ballenbanen, (water)proefjes en zeepbelblazers. We hebben de bovenste verdieping niet eens meer kunnen doen, omdat we nog twee uurtjes moesten rijden.
Het werden een paar spannende uurtjes. De Grote Beltbrug tussen de eilanden Seeland en Funen is best een lange. We hebben van de brug echter weinig tot niets gezien, omdat we midden in een wolkbreuk zaten. Met de ruitenwissers op de hoogste stand was er nog steeds nauwelijks zicht. Terwijl zoonlief op de achterbank vrolijk "Puppies in de mist" zat te roepen (een verhaal van de serie Paw Patrol), wisten manlief en ik met klamme handjes voorin de auto op de weg te houden. Gelukkig was het droog toen we ons nieuwe vakantiehuis bereikten in Bogense.
Ook dit is een heerlijke plek. Vanochtend hebben we de omgeving verkend. De haven en het strand zijn op loopafstand en er zijn overal speeltuintjes. Funen wordt "De tuin van Denemarken" genoemd, maar wij denken eerder "De speeltuin van Denemarken". Er is een speciaal krabbensteigertje in de haven. Daar vingen ons oudste boefje vandaar zelf een krab. Wat was ze trots, dat het haar eindelijk gelukt was.
Ook het zwembad is een enorm succes. Onze boevenvriend was tot nu toe niet echt een waterratje. Inmiddels heeft hij er wel echt plezier in en maakt hij het ene bommetje na het andere. Ook hij geniet van zijn succes. Voor ons jongste boefje was het zwemparadijs meer een glijparadijs. De enorme gele rakker wist ze moeiteloos te overwinnen, eerst met haar vader, later met haar grote zus. Morgen gaan we het eiland verder verkennen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten