Op herhaling

Een tijd geleden ging manlief met onze oudste dochter naar het Eftelingtheater om de musical 'De gelaarsde kat' te bekijken (klik) Zij vonden het zo'n geweldige musical en ze waren van mening dat ik deze met onze kleinste boefjes ook echt eens moest gaan bewonderen. We moesten wel op korte termijn gaan, omdat de voorstelling nog maar tot 17 april te zien zou zijn. Ik reisde daarom met de twee kleine boefjes afgelopen zondag af naar Kaatsheuvel. Kleine pluis mocht de haarband van haar zus lenen, die zij tijdens haar bezoek gekregen had.

We werden hartelijk onthaald door de medewerkers van het theater en een heleboel poezen in de foyer. De boefjes keken hun ogen uit en vonden het nog best spannend, toen de poezen bijna bij ze op schoot kropen.

We hadden prima plaatsen in de zaal. Kleine Pluis begon hard mee te klappen met de muziek, toen de poezen op het toneel verschenen. Na een paar donderslagen in het verhaal zat zoonlief al bij me op schoot. Hij vond het verhaal erg spannend. Halverwege de voorstelling voelde ik zijn lijfje zwaar worden en zag ik zijn ogen dicht gaan. Hij werd weer wakker tijdens de laatste scene en op tijd voor het 'ze leefden nog lang en gelukkig'. Pluis daarentegen kon de aandacht er wel bijhouden. Zij vond alleen het laatste stuk erg spannend, omdat ze nu wist dat er weer een donderklap zou komen. Ons kwebbeltje praat het liefst met je de hele voorstelling door: 'kijk, daar is een poesje, wat doet hij nou? poes heeft schoenen aan', etc.

Toen zoonlief wakker werd vroeg ik hem waar de voorstelling over gegaan was. Er kwam een hele andere voorstelling uit zijn mond, dan ik zojuist gezien had. Waarschijnlijk had hij een heerlijk levendige droom gehad.