Een spannende start

Ze keek er al even naar uit.... de overstap naar groep 3. Voor de zomervakantie mocht ze al een middag gaan oefenen in haar nieuwe groep. Ze had een mooi plekje gekregen bij het raam en ze zat naast haar beste vriendin. Ook haar juf van de kleutergroep verhuisde met haar mee naar groep 3. Ze was erg enthousiast en ze kreeg een missie mee voor de vakantie: alle kinderen moesten van thuis een etui meenemen. Dit moest natuurlijk zo snel mogelijk geregeld worden. Wanneer we ook maar langs haar school reden, wees ze ons telkens weer op het plekje bij het raam. Gisteren kreeg dochterlief van ons een nieuwe schooltas, want het serieuze werk ging beginnen en dan kon je toch echt niet meer met je Lalaloopsyrugtas aankomen :) We gaven haar twee eerste leesboekjes en ik haakte voor haarden 'Zoen de Bij', die bij de leesmethode hoort.

In haar kamer maakte ze gisteren zelf een leeshoekje. We maakten nog een uitstapje naar het pannenkoekenhuis ter afsluiting van de fantastische zomervakantie die we hadden en om te proosten op het nieuwe schooljaar. Het schooljaar waarin zoonlief ook naar de basisschool zal gaan.

Eenmaal in bed begon dochterlief te malen. Het lukte haar niet om in slaap te komen. Huilend kwam ze steeds naar beneden. De spanning werd haar te groot. Uiteindelijk viel ze toch in slaap om de volgende ochtend voor het eerst sinds lange tijd weer door de wekker gewekt te worden. Ze had er weer zin in en ze had tijdens het ontbijt praatjes genoeg. Toen kwam het afscheid met haar broertje en zusje. Wat ging ze hen toch missen en weer kwamen de tranen. Al snel verdwenen ze toen ze haar nieuwe rugzak om deed en met haar vader nog even naar zijn school mocht.

Om half negen werd het echt tijd om richting haar eigen school te gaan. Manlief en onze oudste boef waren er als één van de eersten. Samen zochten ze naar haar plek in de klas.

Ze zit nog steeds bij het raam, maar de groepssamenstelling was veranderd. Ze zit niet meer bij haar vriendin in de groep. Dit was even een teleurstelling. Manlief vertrok weer, omdat er een grote horde ouders met kinderen binnenkwam. Haar eigen juf bleek nog met vakantie te zijn, dus krijgt ze deze week een invaljuf. Toen de moeder van haar vriendinnetje haar bedrukte gezicht zag en vroeg of het wel goed ging met haar, barstte ze in tranen uit. Alle spanning kwam eruit. Ze had zich een andere voorstelling gemaakt van deze eerste dag.

Bij het fruit eten kon ze haar drinkbeker niet vinden. Manlief had deze in de gang op een kast laten staan in plaats van deze in de bakken in de klas te zetten. Ze kreeg wat te drinken van de school. 

Vanmorgen had ze haar nieuwe oorbellen ingedaan, die ze van opa en oma had gekregen voor haar zwemdiploma. Bij een bezoek aan de aula was ze één oorbel kwijtgeraakt. Samen met haar invaljuf had ze gezocht. De vlinderoorbel hadden ze gelukkig gevonden, maar de sluiting helaas niet. Toen ik dochterlief ging halen van school kwamen daar eerst de tranen over. Ik wees haar nog even op haar schooltas, die ze niet mee naar buiten had genomen. Die was ze bij het overblijven vergeten en vonden we gelukkig terug bij de gevonden voorwerpen.

Alsof de dag nog niet spannend genoeg was geweest, moest ze vandaag direct uit school naar zwemles. Samen met een vriendinnetje werd de laatste energie eruit gezwommen. 

Na zojuist vier keer uit bed komen, omdat ze de slaap niet kon vatten, is ze in ons bed in slaap gevallen. Ik hoop voor haar dat het morgen wat rustiger zal zijn, maar oh wat herken ik mezelf hierin.  Ik verwachtte het drama bij het afscheid nemen van de kleinste boefjes, maar die gingen zonder blikken of blozen voor het eerst weer naar het kinderdagverblijf. Hopelijk gaat dit over twee maanden ook zo, als zoonlief naar de basisschool zal gaan. Al zal ik het er waarschijnlijk het moeilijkst mee hebben.