Grote Pluis

De laatste dag van de maand juni is altijd een hele bijzondere. Kleine Pluis mocht een extra kaarsje op haar taart uitblazen. Het duurde even voordat ze een beetje warm liep voor deze bijzondere dag. Ze maakte duidelijk dat er alleen thuis gezongen mocht worden en ze hoefde geen cadeautjes. Broer en zus waren er al wel mee bezig en telden de dagen af. Op de vraag wat Pluis voor haar verjaardag wilde, antwoordde ze: 'een roze konijn'. We vonden dit uiteindelijk geen passend cadeau (en waar kun je nu een echt roze konijn vinden?). Zoonlief maakte van de gelegenheid gebruik om zijn wensenlijst door te spelen aan zijn zusje. Hij kon dan ook niet wachten tot iedereen met prachtige pakjes binnenkwamen.

Op vrijdag, haar echte verjaardagsdag, waren haar broer en zus al vroeg wakker. Ze moesten natuurlijk wachten tot ook de jarige zelf wakker zou worden. Pluis kwam rustig vanuit haar eigen bed ons bed in gekropen. Haar broer en zus wisten dat we de avond van tevoren de slingers en ballonnen hadden opgehangen. Ze probeerden hun zusje over te halen om mee naar beneden te gaan. Pluis antwoordde met: 'Ik ga nog slapen, ik ben nog moe'. Ik besloot de twee oudste boefjes alvast mee naar beneden te nemen en ze daar maar op te gaan wachten. Uiteindelijk besloot ze de trap af te komen en konden we haar met feesthoedjes op toezingen. Ze regardeerde niet super enthousiast, maar toen haar broer aandrong op de cadeautjes, die op de tafel stonden, kwam er toch al snel een lachje op haar gezicht. Uiteindelijk wist ze het kleine cadeautje open te maken. Het duurde zoonlief allemaal iets te lang en hij besloot de andere pakjes alvast open te maken.
Na het ontbijt vertrokken we allemaal richting school. Pluis mocht trakteren bij haar vriendjes en vriendinnetjes op het kinderdagverblijf. Verlegen en vol spanning keek ze naar de toezingende kinderen en juffen.

Gisteren vierden we haar feestje met familie en vrienden. Voor dit feest had ze een duidelijke wens. Ze wilde een roze taart met een eenhoorn. Wees gerust, de flamingo is nog steeds favoriet, maar ze is vast aangestoken door het eenhoornvirus van haar grote zus .....

Terwijl ons kleinste boefje genoot van alle aandacht en het spelen met iedereen, had zoonlief even een rustmoment voor zichzelf ingelast. Na zijn dutje moest hij even bijkomen. Een tijdje later kon hij weer volop meedoen met het feestgedruis.

Wat is Pluis toch weer enorm verwend! Dank jullie wel allemaal!

Nog een jaartje voordat ook ons kleinste boefje naar school zal gaan. Pluis en ik gaan het komende jaar enorm genieten van onze momenten samen. Wat zal het voorbij vliegen. Ik kan (en wil) me er nu nog niets bij voorstellen.