Hierna was het de beurt aan kleine Pluis. Zij wilde haar cadeautje niet afgeven, voordat ze het zelf had uitgepakt. Tijdens het uitpakken van haar cadeautje zag ik het gezicht van onze oudste boef even betrekken. Ze baalde (eventjes) enorm, omdat ze op school hetzelfde cadeau had gemaakt, als haar zusje op het kinderdagverblijf. Ik was super blij met mijn twee spiegels, mocht er één stukvallen, dan ben ik toch nog de liefste en van het land.
Manlief en de boefjes wisten me nog te verrassen met nog wat prachtige cadeautjes, zoals dit boek van Lentezoet dat op mijn verlanglijstje stond. Ik kreeg vorig jaar in het ziekenhuis van een heel lieve vriendin het eerste deel. Toen ik vorige week hoorde dat het tweede deel uit was, wilde ik dit erg graag hebben. Manlief en de boefjes hadden dus een voltreffer.
Toen werd het echt tijd om met zoonlief naar het zwembad te gaan. Van zijn zwemavonturen zal ik een keer een apart blogverhaal maken. Nu gaan de oogjes dicht, want er komt weer een volle week aan met onder andere de wandeldriedaagse. Een hele fijne week allemaal.
p.s. Weet iemand hoe lang de fase poep-billen-scheetje-kont gaat duren?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten