Bij de konijnen

Het zou vandaag een onstuimige dag worden, dus gingen we gisteren na een rustpauze even genieten van het mooie weer bij de kinderboerderij op het terrein van Cello in ons dorp. De boefjes stuitte eerst op een kleine speeltuin, waar de toestellen getest moesten worden. Ons kleinste boefje doet niet onder voor haar broer en zus en klimt de hoogste glijbanen op en ze kan er zonder hulp ook weer vanaf komen.

Na de speeltuin was het toch echt de beurt aan de kinderboerderij. We hadden de mazzel dat een opa, dochter en kleindochter er als vrijwilligers aan het werk waren en we de dieren mochten voeren en vasthouden. Al dacht kleine pluis er anders over: ze at het brood liever zelf op.

De lente is begonnen, dus waren er een heleboel jonge dieren geboren. In het binnenverblijf mochten de boefjes een pasgeboren konijn vasthouden. We hadden gedacht dat zoonlief het konijntje erg spannend zou vinden en hem heel snel van zijn schoot zou laten glijden. Het tegendeel bleek het geval te zijn. Hij keek de hele tijd enorm vertederd naar het konijntje en vertelde hem hele verhalen. Ik was verrast en zelfs ontroerd. Ik denk dat opa zijn Vlaamse Reus moet inwisselen voor een kleiner exemplaar :) Het konijntje had nog geen naam en de vrijwilligers besloten hem naar zoonlief te vernoemen, omdat ook zij vertederd waren door dit beeld.

Tot slot konden we nog genieten en knuffelen met de twee dagen oude kuikentjes en mochten we de jonge geitjes voeren. Het was dus een echte lentemiddag.