Knibbel Knabbel Knuisje

Op veler verzoek ga ik proberen onze zomervakantie een beetje bloggend bij te houden. Ons tripje van vandaag was zeker het vermelden waard. Terwijl manlief zich nog op school in het zweet werkte om de laatste loodjes van het schooljaar af te ronden en een begin te maken voor het nieuwe schooljaar (ik had dit gisteren voor een klein deel gedaan, maar ik werk blijkbaar een stuk sneller), vertrok ik met de boefjes naar Zeewolde. Op vijf kwartier rijden ligt namelijk 'Hans en Grietje'. Dit pannenkoekenhuis stond al even op mijn to-do-lijstje met de boefjes en vandaag leek me een geschikte dag. Het was prachtig weer en alleen het zuiden van het land heeft vakantie, dus het was er absoluut niet druk. Ik denk dat dat de komende weken wel anders zal zijn. Bij aankomst op het parkeerterrein kwamen er glunderende gezichtjes uit de auto. Van dit uitzicht kreeg ook ik een grote lach op mijn gezicht.

Een echt sprookjeshuis in een rustige, beboste omgeving. De hele dag bleven we ons verwonderen over al het moois, dat er te zien was. Buiten was er een grote speeltuin, die in het teken stond van Hans en Grietje. Naast de speeltoestellen stonden er ook verschillende huisjes, waar je in kon, zoals het snoephuisje, waar onze Hans en Grietje achter tralies belandde. Onze heks zou wel even voelen of ze al aardig vet gemest waren.

Nadat buiten alles bekeken, beklommen en bespeeld was, zijn we naar binnen gegaan om te genieten van een pannenkoekenlunch. Eenmaal binnen, hebben we eerst ruim een half uur rondgelopen om ons te verbazen over het interieur. Er waren verschillende zalen, waar steeds weer iets bijzonders te ontdekken viel. Gigantische kroonluchters, bekende schilderijen (Mona Lisa, het Melkmeisje van Vermeer, etc) maar dan met een heksendraai eraan gegeven. Meubels, die vastzaten aan het plafond, de laarzencollectie van een heks, potjes, pannen, ketels, ronddraaiende tafels, een orgel die bellen blaast, te veel om op te noemen. Kijk maar eens naar de verwonderde snoetjes.

Om de volgende afbeelding hebben onze oudste boef en ik hartelijk moeten lachen, zeker omdat ze zelf ook nog volop aan het wisselen is.

De pannenkoek was een verrassing op zich. Het werd een pannenkoek in de vorm van een heks. De neuzen mochten de boefjes houden en onze kleine heks moest hem natuurlijk even passen. Samen proostten ze nog even op de vakantie.

Alsof dit allemaal nog niet genoeg was... Aan de overkant van het pannenkoekenhuis kon je een heksenboswandeling maken. Met een plattegrond (de achterkant van de placemat uit het restaurant) gingen we de wandeling van ongeveer 60 minuten maken. Oh, wat vonden ze het spannend, want zouden de heksen er ook zijn?

Één voordeel voor mij was, dat ze wel dicht bij elkaar bleven lopen :)

Kleine Pluis vond onderweg stenen en bedacht, dat ze die (net als in het echte sprookje) wel kon strooien om de weg terug te vinden.

Zoonlief liet zich van zijn dapperste kant zien, maar wist de meisjes ook aardig op de kast te krijgen. Zo lagen er enkele omgewaaide bomen bij het pad. Naar zijn zeggen, waren dit echte heksenstreken. Waarschijnlijk waren ze boos geweest en hadden ze deze omgeduwd. Onderweg vond hij een kapotte sjaal. Een heks had deze vast verloren, toen ze super snel op haar bezemsteel vloog. Bijkomend voordeel was, dat hij veel om zich heen keek en allerlei ontdekkingen deed. Zo zag hij een dode muis, kapotte vleugel van een vlinder, een klein kikkertje en een leeg slakkenhuis (sorry, maar ik moest de foto's maken en tonen)

Volgens zoonlief waren dit allemaal ingrediënten voor de heksensoep geweest. We vonden nog een pad aan de andere kant van het bos. Zoonlief wilde dit pad al met me inlopen, toen we toch echt teruggeroepen werden door de zusjes. Zij wilden voor geen goud nog een tweede deel doen. Ik beloonde de boefjes voor hun stoere wandeltocht met een ijsje. Er kon nog even in de speeltuin geklommen en gegleden worden en toen werd het echt tijd om nog voor de files naar huis te gaan. De glunderende snoetjes waren deze vakantiedag meer dan goud waard.