De waanzinnige boomhut

Een flinke tijd geleden kwam een nichtje aanzetten met het boek "De waanzinnige boomhut van 13 verdiepingen". Ze liet ons oudste boefje er stukjes uit horen. Op slag was dochterlief verkocht. Inmiddels heeft ze de eerste drie delen helemaal doorgespit. Ze geniet enorm van de bizarre verhalen van Andy en Terry.
Vorige week ging ze samen met manlief op pad om de theatervoorstelling van het boek te zien. Eerder hadden ze van dit gezelschap (Meneer Monster) al de poepvoorstelling van de kleine mol en de spannende versie van de Gruffalo gezien. Die wilde de overenthousiaste vader ook met de kleinste twee boefjes gaan bekijken, maar er bleek met geen mogelijkheid nog een kaartje te bemachtigen. Helaas had hij het al wel aan de kleintjes voorgesteld. Die waren een tikkeltje teleurgesteld toen dat uitje niet door kon gaan.
"Gelukkig heeft papa deze keer wel op tijd kaartje besteld", vertelde ons oudste meisje me. Ze kwamen vol spannende verhalen thuis. De theaterversie is echt een aanrader. Wat een feest. Aanvankelijk dacht dochterlief, dat ze echt niet gingen spelen. Zo overtuigend klonken Andy en Terry ook op toneel. Gewapend met reuzebananen gingen ze de apen in de zaal te lijf. Supervinger was heel erg grappig (en aardig dubbelzinnig, maar daar hebben de kinderen niets van mee gekregen). Er was een zeemeermin, die veranderde in een zeemonster en natuurlijk de vliegende kat. Docherlief was weer helemaal "into de boomhut".

Een weekend later ging manlief met alle drie de boefjes naar de Doe-Expo van hetzelfde boek in het Waterliniemuseum in Bunnik. Wat een prachtige plek bleek dat. Het is een geweldig fort, dat in een schitterend stuk natuur ligt. De boefjes gingen helemaal los. Er werd getekend, gespeurd, gefluisterd en gelezen. Ons kleinste boefje was vooral in de weer met de telefoon van meneer Grootneus. De andere twee waren vooral onder de indruk van de herinneringsmachine. Buiten kon er nog even heerlijk geschommeld worden in het schommelspinnenweb. Ook deze boomhut-expo is een aanrader. De rest van het museum hebben we niet eens gezien. Daar zullen we nog een keer voor terug moeten komen.