Technopolis

Het laatste verhaal van dit jaar gaat over de voorlaatste dag van 2016. Gisteren ging ik heerlijk met mijn jongste zusje op pad. De kleintjes waren overgeleverd aan de reislustige ingevingen van hun vader.
Die had weer eens een wild plan. Door het prachtige wit gevroren landschap reden zij naar het Belgische plaatsje Mechelen, waar een bijzonder doe-museum staat: Technopolis. Het bleek een schot in de roos.
Voor de entree konden de kleintjes met een mooi hefboompje een auto ophijsen. Dat deden de boefjes natuurlijk maar al te graag. Daarmee was de toon voor de middag gezet. Eenmaal binnen waren er te veel proefjes en experimenten om op te noemen. De boeven begonnen met de waterspelletjes: bubbels maken, in een zeepbel staan, balletjes over banen spuiten en nog heel veel andere spetterende  activiteiten. Terwijl onze oudste boef in een heel hoog tempo alles wilde uitproberen, scharrelde ons jongste telgje rustig rond. Broerlief wilde nog even rustig beginnen. Hij ging lekker in het bakkie zitten en keek toe wat er allemaal werd getest. Hij genoot vooral van de fluisterbuizen, waar hij zijn zus hard door hoorde gillen.

Zijn grote zus legde haar hoofd op een fruitschaal, ze wandelde als een echte astronaut, ze liet haar haar statisch maken met de "Van de Graaf-machine" en deed zelf onderzoek in het lab. Tussendoor moesten ook allerlei andere experimenten worden uitgevoerd.

De kleinste boefjes vermaakten zich in de speciale kids-afdeling. Daar was een supermarkt, waar ze als klant, kassajuf of vakkenvuller konden werken. Onze kleintjes vermaakten zich enorm. Het zag eruit alsof het hun eerste (onbetaalde) vakantiebaantje was. Tegenover de supermarkt was ook een pizzeria, een bank en een garage, waar op dezelfde manier kon worden gespeeld. De kleinste boef vermaakte zich op de bouwplaats, waar ze vooral lekker kon scharrelen.

Wat is dit museum een aanrader, zeg. Voor alle leeftijden is er wat te doen. Kijken in een ambulance, levensgrote knikkerbanen uitproberen, een reuzegroot gebit poetsen, fietsen naast een skelet. Je raakt niet uitgekeken. Het viel dan ook niet mee om de boeven mee naar huis te krijgen. Dat had een van de medewerkers daar vooraf al voorspelt.

Thuis raakten de boefjes ook niet uitgepraat over dit avontuur. Manlief overigens ook niet. Hier komen we vast nog wel een keer. Dit jaar echter niet meer. Vanavond luiden we het nieuwe jaar in met oliebollen van oma en lieve visite. Helaas hebben we de plannen wat bijgesteld, omdat een vriendje van ons boevenmannetje in het ziekenhuis ligt. Die willen we heel veel sterkte en beterschap toewensen.
Voor iedereen een fijne jaarwisseling en een fantastisch mooi, gelukkig en gezond 2017.