Turijn

Manlief was voor een project met zijn school twee keer naar Turijn geweest. Hij kwam telkens met hele enthousiaste verhalen thuis. Dat wilden we allemaal wel eens beleven. Na de fietstocht gingen we dan ook op ons gemak van Milaan naar Turijn. Opnieuw twee uurtjes in de auto, dat viel allemaal wel mee. Toen we in de stad waren, regende het eventjes. Maar bij het uitladen van de spullen was het inmiddels al droog. 

Na het superluxe appartement in Milaan moesten we even wennen aan het kleine, verouderde optrekje in Turijn. Vooral onze grootste boef werd niet blij van dit mini-flatje in een gribusbuurt (daar was hij weer). Toch had dit ook wel wat. Om te eten moesten we een kist aanschuiven om allemaal aan tafel te kunnen zitten, om te slapen schoven we een kastbed uit de andere kamer en schoven we de slaapbank uit om allemaal te kunnen slapen. Het was even behelpen, maar de ligging van het appartement maakte heel veel goed. De eerste avond ging manlief alleen even op zoek naar een supermarkt. Hij was net op tijd binnen om niet helemaal verregend te zijn. Meer regen zouden we in deze stad ook niet meer krijgen.

Na alle verbouwingen in de vroege ochtend trokken we al snel de stad in, zodat we Turijn konden leren kennen. Het was voor manlief toch lang geleden dat hij hier had rond gewandeld. Desalniettemin herkende hij regelmatig pleinen, straten en gebouwen. We begonnen onze verkenningstocht op het Piazza Castello. Aan dit plein liggen verschillende prachtige gebouwen en paleizen. Vooral de fonteintjes waren bij de kleintjes in trek. Ons kleinste boefje had inmiddels bij een leuk winkeltje een souvenirspelletje weten te scoren, zodat ze voorlopig lekker mee kon hobbelen. Ons boevenmanneke liet zich van zijn stoerste kant zien. Met zijn nieuwe Intershirt waagde hij zich in het hol van de leeuw: de Juventus-store. 

We vervolgden onze wandeling naar een van de bekendste gebouwen van Turijn: de Mole Antonelliana. Met de panoramische lift gingen we eerst helemaal naar boven om daarna te genieten van een prachtig uitzicht over de stad. Eenmaal terug op de begane grond maakten we een rondje door het filmmuseum, dat in hetzelfde gebouw huist. Wat is er veel te zien en te doen voor de kinderen. Ze vermaakten zich met de interactieve opdrachten en filmpjes die ze konden opnemen. 

Na een korte lunch bezochten we het Palazzo Reale. Dit paleis diende jarenlang als koninklijke residentie. Er zijn verschillende collecties te zien. We keken onze ogen uit in de verschillende vertrekken. Onze boefjes stonden versteld van het aantal kroonluchters. In de balzaal hingen er zelfs acht! 

De tweede dag in Turijn pikten we eerste de Capello van het paleis mee. Daar wordt de beroemde lijkwade van Turijn bewaard. Vervolgens gingen we naar het Egyptisch museum, waar vooral het gedeelte met de Galerij van de Koningen indruk maakte. Het fotomuseum Camera in Turijn is niet zo groot, maar de twee tijdelijke tentoonstellingen waren best interessant. Vooral de tentoonstelling van Dorothea Lange over het leven in het zuiden van de Verenigde Staten tussen 1931 en 1939 bood volop prachtige beelden.

 

Voor de kleintjes was daarna de koek echt even op. Manlief en onze oudste boef gingen nog op zoek naar een souvenirtje. Ons kleinste boefje had inmiddels nog een oktopusknuffel gevonden. Helaas wisten ze nog niet te slagen. Het t-shirt met de opdruk “Did I really get out of my bed for this?” vond onze puberdochter toch echt te pittig voor de eerste schooldag in klas 2.

Na het eten maakten ze samen nog een avondwandeling door Turijn. Ze beklommen samen de monte dei Cappuccini, waar ze een prachtig uitzicht hadden over de stad in de avond en over de rivier de Po. Enthousiast kwamen ze samen weer terug in ons piepkleine appartementje. Ineens herkende manlief weer allerlei plekken van de vorige reis. Die waren ook echt de moeite waard, beweerden de onvermoeibare wandelaars. Voor mij was het inmiddels wel tijd om de rust van het Lago Maggiore op te zoeken.