Een welverdiend lintje

Al een paar weekjes wisten de boefjes een geheim voor opa te bewaren. Enkele weken geleden kregen we bericht vanuit de woonplaats van mijn vader: hij ging een lintje krijgen. Super blij en enorm trots waren we natuurlijk. Even leek hij zelf roet in het eten te gooien, toen hij op Goede Vrijdag opgenomen werd in het ziekenhuis. We duimden héél hard dat hij zich snel fitter zou voelen en hij vandaag in volle gezondheid kon genieten van deze dag.

Al vroeg waren we vandaag uit de veren. Om 9.45 uur werden we opgewacht bij theater 'Kattendans' in Bergeijk. We waren niet alleen. Ook mijn zussen met kinderen waren er, net als zijn drie broers en onze tantes. We werden snel naar het balkon van het theater gebracht om daar plaats te nemen in afwachting van de uitreiking. De kinderen vonden het super spannend, want opa mocht ze immers nog niet zien. Het bleek nog een opgave om ons te verbergen, want nieuwsgierig als hij is, keek hij een paar keer de zaal rond om te zien wie er allemaal aanwezig waren. Hij was naar het theater gelokt door een vriend van de vereniging, die hem had voorgedragen. Die had hem verteld dat hij de onderscheiding zou krijgen. Aangezien zijn vrouw die dag echt verhinderd was, vroeg hij of mijn vader met hem mee wilde gaan. Mijn vader wilde dit natuurlijk meemaken, niet wetende dat iedereen bovenin het theater voor hem aanwezig was.

We dachten dat hij ons stiekem toch wel gezien had, maar dit bleek niet waar te zijn. Op het moment dat zijn naam werd genoemd, was hij totaal overdonderd. De kindjes begonnen 'opa' te roepen en wij joelden allemaal mee. Wat was het prachtig om hem zo blij verrast te zien.

De boefjes en hun neefjes feliciteerden opa en in de foyer werd er geproost met oranjebitter en een gebakje.

Kijk hem toch eens stralen met zijn welverdiende onderscheiding. Het is zoals mijn jongste zusje zei: 'een dag met een tintje, want opa heeft een lintje'.

Lente

Eindelijk was het zo ver. Dit weekend was het echt lente. De tuindeuren gingen weer open, alle emmers, schepjes, steppen en buitenspullen kwamen uit de schuur tevoorschijn.
Gisteren hadden onze oudste en middelste boef allebei een kinderfeestje. Zoonlief ging met een groepje jongens naar een binnenspeeltuin en onze oudste dochter ging met een groep meiden kaarsen maken. Trots kwam ze met haar twee kaarsen thuis en deelde meteen even mee, dat deze kaarsen alleen zijn om naar te kijken en niet om aan te steken. Ze zijn te mooi om op te branden. Van wie zou ze het hebben? Kleine Pluis en ik brachten broer en zus naar de plaats van bestemming en genoten van het zonnetje in de tuin. Pluis wist meteen wat ze buiten wilde doen: picknicken met haar baby's. Na het feestje nam zoonlief de rol van vader op zich.

Ook vandaag was het schitterend weer. Na een bezoek aan de oom en tante van de boefjes, bezochten we het 'belevingsbos' in de buurt van de oom en tante van de boefjes. Eerst werden de dieren van de kinderboerderij bezocht en daarna doken ze even de speeltuin in.

Hierna trotseerden ze de obstakels in het bos.

Onze oudste boef kreeg er nog een paar extra hindernissen bij. Broertje en zusje hadden de grootste lol, toen ze aan de touwen gingen hangen en zwieren, waar dochterlief op probeerde te balanceren. Gelukkig kon ze er zelf ook hard om lachen.

Aan het einde van de dag was Pluisje flink afgewerkt. 

Op de weg terug naar huis viel ze dan ook in slaap. Na het eten was een verfrissend bad geen overbodige luxe. Deze eerste lentedagen smaakten echt naar meer!

Pasen

Afgelopen vrijdag was het volgens de boefjes geen Goede Vrijdag. We werden die dag onverwachts gebeld, dat de opa van de boefjes (mijn vader) was opgenomen in het ziekenhuis. De schrik zat er even goed in, maar gelukkig gaat het alweer stukken beter met hem.
Zaterdagmiddag besloten we alvast een heel klein beetje in de paasstemming te komen, door een bezoekje aan de bioscoop. Hier draaide de film van 'Pieter Konijn'. De boefjes kijken al weken de tekenfilm van dit dier en al zijn vrienden. De boefjes zaten ademloos te kijken.

De Eerste Paasdag was een dag met de familie. Om 10.45 uur werden we in het favoriete pannenkoekenhuis van de boefjes verwacht. Hier werden we onthaald met koffie/thee, ranja en appeltaart. De kinderen kregen cake met slagroom. Ons kleinste boefje wist hier wel raad mee.

Nadat de buikjes gevuld waren, konden we beginnen aan de wandeling van 5 km. Vol goede moed volgden we de aanwijzingen op de routekaart. Ons kleinste boefje rende voorop en zoonlief sloot de rij. Met de regenlaarzen aan moesten alle plassen eraan geloven.

Het zonnetje liet zich heel even zien. Er verschenen helaas ook wolken en we hielden het niet droog. Enigszins verregend kwamen we terug bij het pannenkoekenhuis, waar iedereen zich weer kon opwarmen en genieten van een heerlijke pannenkoek.

Vandaag vierden we Pasen in en om het huis. Na een paasontbijt werden de eieren in de tuin verstopt. Gewapend met hun mandjes gingen de boefjes op zoek naar de chocolade-eieren. 

Binnen werd de buit geteld en verdeeld. Kleine Pluis had hier haar eigen idee over. Ze wist vluchtig drie chocolade-eieren te bemachtigen en ging er bovenop zitten. Volgens haar broer ging ze die uitbroeden, maar wij weten wel beter. Pluis wilde wat chocolade voor zichzelf houden.

Na het zoeken en verdelen van de buit, werden er nog eieren geschilderd. We kookten tien eieren. Na het verdelen van deze eieren bleef er één ei over. Manlief besloot deze van verschillende kleuren en een gezicht te voorzien.

De paastakken en andere decoratie kunnen weer de kast in. Dit jaar maakte ik een paasbordje voor de chocolade. Ik vind hem stiekem te mooi om hem voor een jaar in een doos te stoppen. Ik denk dat ik hem toch nog even laat staan. De komende tijd hebben we er nog chocolade genoeg voor.