Vanochtend moest ons boevenvriendje zich om 8.30 uur nuchter melden bij de kinderdagafdeling. Het nuchter blijven ging hem goed af. Zijn grote zus besloot solidair te zijn en ook nuchter te blijven. Ze vond het zelfs nog spannender dan zoonlief. Nadat we ons kleinste boefje naar het kinderdagverblijf hadden gebracht en onze oudste boef naar opa en oma, reden we met zoonlief naar het ziekenhuis. Stoer liep hij met zijn gevulde rugzak richting de afdeling.
Onderweg zag hij een paar mooie ballonnen hangen. Dit werd meteen zijn doel voor de dag. Hij wilde dapper zijn, zodat hij aan het einde van de dag zo'n ballon verdiend had. Eenmaal op de afdeling nam de spanning toe. We werden naar zijn kamer gebracht en kregen eerst een opnamegesprek. Zoonlief zat op schoot en durfde niets te zeggen. Weer terug op de kamer, kwam het lastigste klusje van de dag: het drinken van een lactosedrankje. Zoonlief weigerde dit in te nemen en was hier intens verdrietig over. Een uur lang heeft hij gehuild en gesmeekt om het drankje niet te hoeven drinken. Hij riep zelfs, dat hij de ballon ook niet meer wilde, omdat hij het echt niet wilde drinken. Toen de verpleegster kwam met een spuit (om het drankje in te doen) en het verhaal dat hij dan op het bed moest liggen en we het erin gingen gieten, vermande hij zich en dronk hij het met kleine slokjes bijna op. Manlief kreeg ook een 'drankje' en ze maakten er een wedstrijd van. Het laatste beetje kreeg hij echt niet meer weg. Na overleg met de kinderarts mochten we verdergaan met de test, anders was alle eerder gedane moeite voor niets geweest. Het volgende gedeelte verliep gelukkig soepeler. Om het half uur moest hij in een apparaat blazen, waarbij uit de waterstof wordt afgelezen wat het lactosegehalte is. Tussendoor wist zoonlief zich te vermaken met zijn nieuwe prikblok van zijn kinderfeestje, Duploblokken en de iPad.
Wat was hij opgelucht dat de test na een paar uur voorbij was. Zijn tas werd weer ingepakt en de verpleegster kreeg een uitgeprikte en gekleurde dino van hem. Samen hingen ze de tekening op een mooi plekje van de kinderafdeling, zodat iedereen hem kon zien.
Natuurlijk had zoonlief nog de ballon gekregen. Wat had het hem een berg energie gekost en wat is hij toch dapper geweest. We wachten af wat de kinderarts nog meer voor hem in petto heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten