Groene vingers

Wat een leuke actie van een bekende supermarktketen. Ook hier is het moestuinvirus losgebarsten. Natuurlijk heeft opa zijn grote moestuin achter op het land, zoals ze dat noemen. Dochterlief is maar wat trots, dat ze haar eigen 'tuintje' kan maken. Vorige week wisten we de eerste potjes te bemachtigen en gingen we direct aan de slag. Met echte tuinhandschoenen werden de potjes van aarde en zaden voorzien.

Het leukste onderdeel is toch wel het laten 'groeien' van de aarde. Eerst is het een plat schijfje en wanneer er water bij komt, krijg je volgens dochterlief een 'bergje'. 

Na een week zijn de plantjes al aan het ontkiemen. 

Dochterlief hoopt nog op een aardbeienplantje. Naar eigen zeggen was dit vorig jaar niet zo'n succes. Een konijn uit de wijk genoot mee van al dat heerlijks in de tuin. Dochterlief heeft dan ook de doeplaat ingekleurd en hieruit de vogelverschrikker geknutseld. Ze heeft hierbij weer twee mooie redeneringen bedacht. De VOGELverschrikker zorgt ervoor, dat de konijnen wegblijven en ze heeft de vogelverschrikker niet op haar allermooist gekleurd, zodat de konijnen schrikken van de slordigheid :)
Op een poster kunnen we de groei van de plantjes goed bijhouden.

Dochterlief hoopt dat haar tuintje snel zal groeien, zodat haar zusje hier ook van kan eten. Nu genieten we allemaal van al het lekkers uit opa's moestuin.

Ook binnen komt het voorjaar steeds dichterbij. We hebben wat bollen in een schaal gepland en we kunnen niet wachten tot deze tot bloei komen.

Vandaag genoten we buiten van de sneeuwklokjes en de krokussen tussen de andere planten.

Onze kleine boef ging samen met opa aan het werk om de laatste restjes van de winter op te ruimen. Zo leuk om ze samen aan het werk te zien met de "schup". Ze vormen samen een mooie "Buurman en Buurman". Waar de één graaft, gooit de ander het gat weer dicht.

Laat nu die zon maar vaker komen om zijn werk te doen in de tuintjes.