Een welverdiend lintje

Al een paar weekjes wisten de boefjes een geheim voor opa te bewaren. Enkele weken geleden kregen we bericht vanuit de woonplaats van mijn vader: hij ging een lintje krijgen. Super blij en enorm trots waren we natuurlijk. Even leek hij zelf roet in het eten te gooien, toen hij op Goede Vrijdag opgenomen werd in het ziekenhuis. We duimden héél hard dat hij zich snel fitter zou voelen en hij vandaag in volle gezondheid kon genieten van deze dag.

Al vroeg waren we vandaag uit de veren. Om 9.45 uur werden we opgewacht bij theater 'Kattendans' in Bergeijk. We waren niet alleen. Ook mijn zussen met kinderen waren er, net als zijn drie broers en onze tantes. We werden snel naar het balkon van het theater gebracht om daar plaats te nemen in afwachting van de uitreiking. De kinderen vonden het super spannend, want opa mocht ze immers nog niet zien. Het bleek nog een opgave om ons te verbergen, want nieuwsgierig als hij is, keek hij een paar keer de zaal rond om te zien wie er allemaal aanwezig waren. Hij was naar het theater gelokt door een vriend van de vereniging, die hem had voorgedragen. Die had hem verteld dat hij de onderscheiding zou krijgen. Aangezien zijn vrouw die dag echt verhinderd was, vroeg hij of mijn vader met hem mee wilde gaan. Mijn vader wilde dit natuurlijk meemaken, niet wetende dat iedereen bovenin het theater voor hem aanwezig was.

We dachten dat hij ons stiekem toch wel gezien had, maar dit bleek niet waar te zijn. Op het moment dat zijn naam werd genoemd, was hij totaal overdonderd. De kindjes begonnen 'opa' te roepen en wij joelden allemaal mee. Wat was het prachtig om hem zo blij verrast te zien.

De boefjes en hun neefjes feliciteerden opa en in de foyer werd er geproost met oranjebitter en een gebakje.

Kijk hem toch eens stralen met zijn welverdiende onderscheiding. Het is zoals mijn jongste zusje zei: 'een dag met een tintje, want opa heeft een lintje'.