Onze oudste boef had van tevoren met haar vader een lijstje gemaakt met alle attracties, die ze graag wilde zien.
Bij de ingang kwamen we al de eerste sprookjesbosbewoners tegen. Geitje Benjamin en Ezel (die manlief nog kende van vroeger) kwamen ons begroeten. Oei, wat vonden de boefjes dat spannend. Zoonlief kroop meteen achter ons en kleine pluis keek de twee schattige dieren maar angstig aan. Later op de dag durfde ze de geit een high five te geven. Wel enorm fijn dat ze haar vader en broer bij zich had om tegenaan te kruipen en de handen vast te houden.
Al dagen had onze oudste boef het over de Vogelrok. De laatste keer dat we er waren, was ze hier nog te klein voor. Nu kon het dan eindelijk gaan gebeuren. We werden (wederom) bestookt met allerlei vragen: Gaat hij over de kop? Gaat hij heel hard? Hoe snel gaat hij dan? Zit je goed vast? Is het echt helemaal donker? Bij binnenkomst wilde ze toch eerst naar de Droomvlucht. Hier stond echter nog een lange wachtrij, dus gingen we naar het Land van Laaf en het Carnavalfestival. Daar keek de reusachtige vogel van de Vogelrok je al aan.
De vogelrok durfde ze toch echt niet meer in. De Raveleijnshow vonden ze prachtig. Kleine pluis wist niet of ze het nu mooi of (s)pannend vond. Deze twee woorden herhaalde ze keer op keer. Vooral de paarden maakten een enorme indruk op haar. Zoonlief had het vooral over de boeven en het vechten met zwaarden. Na deze show zagen we dat de wachtrij van de Droomvlucht aardig ingekort was. Uiteindelijk hebben we hier maar een kwartier hoeven wachten.
We vervolgden onze route richting een gedeelte van het sprookjesbos. Het favoriete gedeelte van zoonlief en mijzelf.
Na de show warmden we ons even op met een kopje thee en wat lekkers om er vervolgens weer tegenaan te gaan. Heel stoer ging manlief met de twee oudste boefjes in de Villa Volta, terwijl kleine boef bij mij in de kinderwagen in slaap viel. Dochterlief durfde dan niet in de Vogelrok, ze wilde wel graag met haar vader in de "theekopjes die ronddraaiden".
Na deze ronde gingen we met z'n vijfjes in de Fata Morgana. Een tikje vermoeid vervolgden we het programma met nog een laatste ronde door het sprookjesbos, waar we de bekende klassieke foto's maakten van de boefjes op een paddenstoel. Wat is onze oudste boef dan toch enorm gegroeid. Waar is de tijd gebleven dat we haar er nog op moesten tillen?
Natuurlijk keken we even of het nog goed ging met Hans en Grietje.
Gingen we op bezoek bij de kabouters.
Tot slot gingen we naar het nieuwste sprookje in het bos: Pinokkio.
We sloten de dag thuis af met poffertjes en de boefjes zochten al snel hun bedden op. Nu maar hopen dat ze een rustige nacht hebben (en wij ook) na al die indrukken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten