Boevenbroertje

Boevenbroertje heeft er een nieuwe hobby bij. Hij vindt het heerlijk om zijn zusjes af en toe te plagen. Wanneer zijn oudste zus een prachtige kleurplaat aan het inkleuren is, kan hij het niet laten er even zijn tekenkunsten op los te laten.

Ook de Lego van zijn zus is regelmatig het doelwit. Alle poppetjes worden onthoofd en gebouwen krijgen een hele andere uitstraling.

Het leukst vindt hij het om zijn kleinste zusje op te jagen. Hij rent achter haar aan en roept 'kooi, kooi'  (geen idee wat hij daarmee bedoelt) en ze belandt regelmatig op de grond. Gelukkig kan ze er meestal om lachen.

Gelukkig zijn er ook héél veel momenten dat ze het samen goed kunnen vinden, zoals vandaag in  Mega Speelstad in Malle. Als een schaduw verkent hij met zijn grootste zus alle klimbanen. En of deze baan nu voor 6 jaar en ouder is, maakt voor hem niet uit.

Hoe erg ze aan elkaar gehecht zijn, bleek toen onze oudste boef verdrietig uit de ballenbak kwam. Een paar jongens hadden haar als mikpunt gebruikt. In alle commotie waren ze elkaar kwijtgeraakt en terwijl ik oudste boef aan het troosten was, had zoonlief een andere uitgang ontdekt. Na het troosten ging zijn zus weer naar hem op zoek. We konden hem echter niet meteen vinden. Zus kwam met dikke tranen, want haar broertje was kwijt. Ook ik kreeg het wat benauwd, want ik zag hem ook niet meer bij zijn vader en jongste zusje. Toen we een ronde wilde lopen om hem te zoeken werd er omgeroepen: "Een jongetje in een legerbroek en blauw shirt is zijn mama kwijt". Wij wisten direct om welk jongetje het ging. Toen broer en zus werden herenigd, kwamen de tranen en vlogen ze elkaar om de nek. Ze doken daarna samen direct weer de luchtkussens op. Over de broek zal ik deze week nog een blogpost maken. Die verdient een eigen verhaal.

En wat zijn ze samen toch schattig als ze knock-out in slaap vallen na een inspannende dag.