Västervik

Vroeg in de ochtend verlieten we de boot en reden we door Götenborg naar onze eerste bestemming: Västervik. Deze leuke plaats ligt aan de oostkust, dus we moesten van de westkust naar de andere kant van Zweden. Het is heerlijk rijden in Zweden: weinig verkeer, prima autowegen en mooi natuurschoon om je heen. Al vroeg in de middag wisten we ons eerste vakantiehuisje te vinden. We moesten even wennen aan de grootte van de camping. Er was een heel groot gedeelte met enorm veel caravans, veel activiteiten en bedrijvigheid. Het gedeelte met de vakantiehuisjes bleek echter heerlijk rustig.

We zochten eerste een supermarktje, zodat we in ons vakantiehuisje een aantal eenvoudige maaltijden konden koken. Eenmaal in ons huisje ontdekten we, dat er wel heel veel wespen bleven komen in de slaapkamers boven. Daar zouden de boefjes gaan slapen. Dat leek ons toch wat te spannend, dus offerde manlief zich op. Ik vond een plekje in de kamer van de boefjes. Het was even improviseren, maar we sliepen. Later bleek dat er inderdaad boven een wespennest zat. Een campingmedewerker heeft het netjes uitgespoten, maar onze pyamahelden durfden toch niet meer boven te slapen.
Zweden is natuurlijk het land van Pippi Langkous. De eerste echte vakantiedag daar brachten we een bezoek aan Pippi's Värld, oftewel het park van Pippi Langkous. Het was een combinatie van Het land van Ooit vroeger en een grote speeltuin. Er waren heel veel shows, die de boefjes geweldig vonden, ook al waren ze in het Zweeds. De verhalen van Pippi kenden ze al, dus dat was geen probleem. Ook Ronja de Roversdochter en de Bolderburen had ons oudste boefje al meegekregen, dus het werd een feest van herkenning. Vooral het pad waar je de grond niet mocht raken en het reuzenhuis (we moesten aan Kloontje denken) waren favoriet.

Een ander hoogtepunt van dit stuk van Zweden is de scherenkust. Het hele gebied bestaat uit eilanden en eilandjes en rotsen in en aan zee. Bij ons vakantiehuis lagen verschillende eilandjes, die je met een bruggetje kon bereiken. Manlief nam de boefjes mee op ontdekkingstocht, zodat ik even op mijn gemak een boekje kon lezen (dat was heel lang geleden, dat ik daar even tijd voor had). Hand in hand en als Three Housedetectives (dat zongen ze onderweg) hopten ze van eiland naar eiland. Ze kwamen verhit en vol spannende verhalen weer bij het vakantiehuisje terug. De volgende dag was ik ook de klos en moest ik met de meiden terug voor de foto's, terwijl manlief met onze boevenjongen ging zwemmen.

Dat was ook een apart hoofdstuk: zwemmen in Zweden. Je kunt bijna overal heerlijk in een meer of in zee plonsen. Het is dan echt niet nodig om een binnenzwembad op te zoeken. Daar zijn onze kleintjes het nog niet helemaal mee eens. In de natuur zit immers zeewier en dat vindt ons kereltje heel eng. Een rondzwemmende zwaan en een complete eendenfamilie wist hem ook al de stuipen op het lijf te jagen. Oudste boef vond op een andere plek enkele kwallen. Zij durfde dan ook echt niet meer een stuk met haar vader te gaan zwemmen. Zonder zeewier aan zijn voeten durfde haar broertje dat wel. Hij zwom met manlief twee keer naar het "Mysterieuze eiland". De boeien aan de kant noemde hij mega grote peren. Je kon wel horen welke film hij onlangs heeft gezien in de bioscoop.

De laatste dagen in Vastervik maakten onze boefjes ook nieuwe vriendjes. Dat is, volgens zoonlief, het leukste van vakantie. Onze buren hadden twee zoontjes, die precies de leeftijd hadden van onze twee oudste boeven. Er werd verstoppertje gespeeld, tikkertje gedaan en waar mogelijk gevoetbald of gebadmintond. Maar het hoogtepunt was toch wel het maken van de geheime hut. De huttenbouwers hadden de krachten gebundeld en wisten van stenen, takjes en veel fantasie een prachtige hut te bouwen. Vol trots werd het resultaat aan de beide papa's en mama's gepresenteerd. Helaas moesten we de volgende ochtend weer afscheid nemen van de jongens en de hut. Dat kostte onze grootste boef wel moeite. Die had er zeker nog wel even willen blijven.