Kikker zonder vriendjes

Zondagochtend hebben onze boeven zo hun vaste rituelen: even bij ons in bed televisie kijken, lekker in pyjama naar beneden en een gekookt eitje bij het ontbijt. Vandaag wilde manlief mij een relaxte ochtend gunnen. Hij stelde voor om de kindjes mee te nemen naar Kikker. Deze groene held kwam zelf zijn eigen boekjes voorlezen en een stukje zingen. De oudste boef had een ander idee in haar hoofd. Zij wilde heel graag met mij een mega grote tekening maken. Eigenlijk waren de andere boeven het er niet mee eens, maar die vertrokken samen naar het theatertje van Oisterwijk.

In het theatercafe vond ons kleinste meisje het geweldig in de draagzak. Ze riep meteen:"Kikker!" Onze boevenzoon was aanvankelijk erg enthousiast. Hij vroeg wel meteen waar de andere vriendjes waren. Waar is Varkentje? Waar is het konijn (hij bedoelde Haas)? Waar is Eend? Waar is Rat? Het antwoord van zijn vader, dat Kikker er toch was, bleef voor hem onvoldoende. Hij luisterde zo goed mogelijk naar Kikker, maar klimmen op de stoel voor hem was misschien net iets interessanter. Zodra Kikker begon te zingen, waren ze helemaal onder de indruk. Na afloop bleek manlief de enige die stoer genoeg was om de groene held een high five te geven.