Jaaroverzicht 2020

Zoals alle jaren sluiten we dit blogjaar af met een jaaroverzicht van de boefjes. Stiekem zijn we erg blij, dat het jaar 2020 afgelopen is en dat het nieuwe jaar gaat beginnen. We sloten het jaar dan ook af met een auto, die vanmiddag niet wilde starten en naar de garage moet (altijd fijn....)
Het was natuurlijk het jaar van Corona. Veel activiteiten die niet door konden gaan en boefjes, die thuis onderwijs moesten krijgen naast alle leerlingen in onze eigen groepen. Een taak die ons niet in de koude kleren ging zitten. Het jaar waarin we twee keer een vakantie moesten annuleren, maar waar we met de boefjes toch op een fijne manier op terugkijken, dankzij lieve vrienden.

Ik begin, zoals de andere jaren, met het jaar van onze oudste boef.

Onze tiener werd dit jaar een elfje. Vorig jaar kon ik al vertellen, dat haar toon wat aan het veranderen was. Dit jaar heeft die toon zich verder ontwikkeld in een "jaha" gevolgd door diepe zuchten. Ze groeide ook fysiek. Zo is op schoot zitten haast geen doen meer, maar gelukkig nog wel op de bank tegen me aan liggen. Armen passen nu om elkaars schouders en knuffelen kan en mag nog steeds.

Je stond dit jaar weer voor wat uitdagingen. Thuiswerken leverde eerst verdriet op en toen je eindelijk de smaak te pakken had, leverde het verdriet op om weer terug naar school te keren. Jij kon duidelijk niets met deze onzekere periode. In juni kon je uitgestelde operatie doorgaan. De operatie verliep voorspoedig, maar wat een heftige dagen kenden we daarna. De narcose hakte er flink in en je kwam dan ook na twee dagen terug in het ziekenhuis vanwege uitdrogingsverschijnselen. Op die dagen kijken we niet graag terug. Al die tijd was je bewonderenswaardig dapper en stoer. Zo ziek als je was, je gaf geen kik en sloeg je er heldhaftig doorheen. Na de zomervakantie verscheen je eerste beugel in je mond en ook dit deed je zonder enige zichtbare moeite. Het zal nog wel lang duren, voordat deze definitief je mond weer mag verlaten. 

Er waren ook hele mooie hoogtepunten. Samen met jouw dyslexiecoach wist je je schoolresultaten doen stijgen. Je kreeg er steeds meer plezier in en je zelfvertrouwen groeide. Je durfde mee te doen aan de Nationale Voorleeswedstrijd op school en won deze ook. Het is even wachten op het vervolg tegen de andere scholen, maar voor ons ben je nu al de grootste voorleeskampioen! Op je verjaardag ging een wens in vervulling: je kreeg je eigen mobieltje. Trots hangt hij nu om je schouder en is er een wereld voor je open gegaan, al was dat voor je vader en moeder wel even wennen. TikTok deed zijn intreden en we ontvingen de meest lieve berichtjes via WhatsApp. We zijn benieuwd wat je volgend jaar allemaal weer mee gaat maken. We mogen ons komend jaar al gaan verdiepen in je middelbare schoolcarriére. Oef wat gaat het toch snel. Misschien heb je al zelf al wat voornemens voor het nieuwe jaar? Mogen wij er ook nog één aan toevoegen? Wat dacht je van wat vaker je spullen opruimen? Bij het lezen van dit laatste stukje zie ik je al wel zuchten en wordt dit vast gevolgd door een ' Jaha'. 

Over ons boevenvriendje zou ik misschien wel een boek kunnen schrijven.

De uitspraken die uit jouw mond komen, zijn vaak hilarisch en het zijn er te veel om op te noemen. Jouw kijk op de wereld is geweldig. Je vroeg ons bijvoorbeeld of Mark Rutte ook ging stoppen met praten, als Corona voorbij is. Je noemt de afstandbediening van de tv nog steeds de afstandsverdieping en zo zijn er nog een heleboel voorbeelden te noemen. Thuiswerken met jou was ook wel een dingetje, want zoals we weten, laat jij je niet opjagen. Je leerde werken via het online programma 'Teams', maar ontdekte al zeer snel de chatfunctie met je vrienden. Veel leuker natuurlijk  dan het maken van de opdrachten. De ene dag was het een worsteling om je aan de schoolopdrachten te krijgen en duurde het uren, voordat we wat van het dagprogramma konden afspreken. Op andere dagen had je alles binnen twee uurtjes klaar (hoe dan?). Met je ondeugende koppie en innemende lach weet je iedereen in te palmen. Zo deed je bijvoorbeeld een boekbespreking over een boek, dat je die ochtend bij het verlaten van het huis nog even vlug in je tas stopte. Je had geen woord uit het boek gelezen. Ik kreeg foto's van de juf waarin je plaats op het bureau had genomen en enthousiast over het boek vertelde. Ik kreeg appjes van andere ouders, dat je klasgenoten thuis vertelden dat je een geweldige boekbespreking had gehouden en ik wist niet eens, dat deze gepland stond. Ik vrees dan ook voor jouw middelbare schooltijd. 

Het afgelopen jaar draaide voor jou vooral om voetbal. Je bent een fan van PSV en er kwam een dekbedovertrek van deze club op je bed (dank je wel nog hiervoor lieve nicht en neef ;) Overal waar je kon, oefende je je voetbalskills. Buiten maakte je tegen de muur met de kliko's een goal en sinds afgelopen maand komen er omhalen bij. Bij het ontbijt vraag je of er de avond daarvoor gevoetbald is en wat er over in de krant staat. Je speelt met je vrienden potjes FiFa op de spelcomputer en bent het liefst met vrienden bij 'de gele goaltjes' (het voetbalveldje in de buurt). Nieuwe begrippen vliegen me om de oren. Zo bevraag jij me over woorden, als 'panna' en spelers van clubs die ik niet ken. Dankzij jou ben ik een heuse voetbalmoeder aan het worden.

Een spannend moment was er een maand geleden, toen je eerste tand eruit ging. Zo bang dat je hem in zou slikken of dat het pijn zou doen. Inmiddels is de tweede tand er ook uit en zie ik, dat er ruimte in je mond gemaakt wordt om nog meer tanden te verliezen. Heel benieuwd hoe jouw tanden straks terug gaan komen of dat hetzelfde lot als je grote zus je te wachten staat. 

Mama's vriendje mag ik je nu nog noemen en ik hoop dat ook volgend jaar dit gevoel er nog steeds enorm bij je zal zijn.

Tot slot onze grootste uitdaging zullen we maar zeggen, kleine pluis...

Waar wij willen dat de tijd stil blijft staan, kan het voor jou allemaal niet vlug genoeg gaan. Geen uitdaging ga je uit de weg en je nam het thuiswerken dan ook zeer serieus. Alles moest precies zo gaan, als in het dagschema stond. Dat terwijl wij hadden verwacht, dt je er je eigen ding van zou maken. Wanneer de juffen zeiden dat iets volgens een bepaalde werkwijze moest, zou en moest het ook op die manier uitgevoerd worden, wat wij er ook over zeiden. Zo kon je al wat woorden lezen en al een aardige slag zwemmen, voordat je naar groep 3 en de zwemles ging. Wanneer we je vroegen of je dit ook al aan de juffen had laten zien, was jouw antwoord telkens weer: 'Daar hebben ze niet om gevraagd'. We hebben wel wat geleerd over jou in deze periode. We weten nu waarom je thuis de grenzen op zoekt en laten we zeggen, soms erg aanwezig bent. Op school ben je zowat het braafste meisje uit de klas, dat moet thuis natuurlijk ontladen worden. Naarmate je ouder wordt, verschuiven jouw grenzen ook en neigen ze de laatste tijd ook naar brutaliteit. Jij geeft niet op en wil de strijd winnen, ook in discussies. Een mooie eigenschap, maar zullen we die een beetje tussen school en thuis gaan spreiden het komende jaar? 
Vol verwachtingen begon je aan groep 3. Eindelijk hoorde je er ook bij en ging je lezen en schrijven. Ontdaan kwam je dan ook de eerste schooldag van het jaar thuis. Je had maar één letter geleerd en die kende je dus al. Zo kwam je ook gedesillusioneerd van de zwemles. De hele zomervakantie liet je zien dat je al onder water kon zwemmen, op je rug onder water, duiken, noem maar op. Nu moest je in een babybad beginnen. Je mocht niet eens van de duikplank. Wat moest ik bij de tweede zwemles stiekem lachen, toen je je bij een ander groepje aansloot, maar betrapt werd door een zwemjuf en terug naar je eigen groepje werd gewezen. Ik geef toe, het was het proberen waard. Nu is het hele zwemlesgebeuren wel een toestand door steeds een lockdown, als je er weer letterlijk en figuurlijk lekker in ligt. Ik denk dat je je zwemdiploma op deze manier tegelijk met je middelbare schooldiploma gaat behalen.

Aan het begin van het jaar staat je al meteen een uitje te wachten (al is het nog even afwachten of dit door kan gaan). Een uitje waar we je nog niets over hebben verteld. De afgelopen maanden volgden er verschillende gehoortesten. Eerst bij het consultatiebureau en daarna bij de KNO-arts. In je eigen woorden was je steeds gezakt voor de gehoortesten. Het werd duidelijk dat je het hele pretpakket bij de KNO-arts gaat krijgen. Buisjes in je oren en je amandelen eruit. Nu hadden wij niet meteen door, dat er iets aan de hand was. We vonden je wel wat harder praten, maar als derde kind wil je er ook bovenuit komen. Met jouw eigenwijze en doorzettende karakter hebben we het ook wel eens als Oostindisch doof afgedaan. Bij de eerste test konden we er niet omheen en viel bij ons ook het kwartje. Je hoorde het soms echt niet (wel frappant, dat het bij woorden als 'opruimen' en 'tandenpoetsen' ging, nooit bij woorden als 'snoep' of 'koek').  We hebben je nog niet voorbereid op wat gaat komen voor het geval het afgezegd gaat worden. Heel benieuwd hoe jij je hier doorheen gaat slaan. Ook wij vinden het best spannend en hopen heel erg, dat je beter tegen de narcose kunt dan je zus.

Lief, eigenwijs, ondernemend boefje, we weten zeker dat je met volle teugen van het volgende jaar gaat genieten.

Kerstmis in lockdown

Voordat het nieuwe jaar van start gaat, wil ik nog twee verhalen hier posten. Dit eerste verhaal gaat over de kerstdagen, die zoals vele feestdagen dit jaar anders dan anders verliepen. 
De kinderen keken uit naar een kerstviering en kerstdiner op school, maar helaas gingen de deuren van de school plotseling dicht en gingen alle kerstactiviteiten niet meer door. Het vriendinnetje van kleine Pluis besloot om toch een klein kerstdiner te houden en zo mocht Pluis in haar kerstoutfit komen dineren bij haar vriendin.

Ondertussen werkten we tot de vakantie aan programma's en schema's voor het thuisonderwijs na de vakantie. Wat kijken we daar weer enorm naar uit (niet dus...).

Er zat niets anders op, dan het thuis met de boefjes gezellig te maken. De kerstboom werd op tijd in huis gehaald. Ieder jaar is dit een taak van ons boevenvriendje met zijn vader en opa. Trots kwamen ze met een dikke boom thuis.

Naast het uitzoeken van de boom volgde er de traditie van de nieuwe jaarlijkse kerstballen. De boefjes hebben inmiddels al een aardige collectie bij elkaar gesprokkeld. Het is dan ook ieder jaar een feestje, als de dozen weer tevoorschijn komen. Ook dit jaar ging dit niet zonder slag of stoot. Vorig jaar sneuvelde een  kerstbal in de vorm van een robot van zoonlief. Via lieve mensen hier op social media kregen we exact dezelfde toegestuurd, zo lief. De collectie van zoonlief was zo weer compleet. Ik zei al, dat het niet zonder slag of stoot ging.... Zoonlief wilde zijn kerstbal van Pinokkio ophangen en ja, daar ging hij tegen de vloer. Gelukkig bleven zijn gezicht en romp intact. Helaas moest een klein stukje van zijn voet het ontgelden. Ach, dit is weer een herinnering waar we volgend jaar bij het openen van de doos aan terugdenken. Dit waren de 'kerstballen', die dit jaar werden uitgezocht:

Als eerste een in memoriam voor alle vissen, die het afgelopen jaar gestorven zijn en dat zijn er inmiddels wel een aantal (Suze, Jip, Fien, Mario, Luigi, Toos, Tygo en Tiger). We hopen dat Jannie en Robèrt het nog een tijd vol zullen houden.

Het volgende ornament doet ons denken aan onze zomervakantie, toen we voor het eerst met z'n allen in de tent sliepen. Proefdraaien in de tuin en daarna samen met onze lieve vrienden.

Onze oudste boef is de laatste tijd veel in de keuken te vinden. Zo weet ze ons op maandagen regelmatig te verrassen met het avondeten. De eerste dag van de week is hier namelijk meteen een hele drukke. Manlief en ik zijn aan het werk op school en we zijn hierdoor wel eens laat thuis. De zwemles en de voetbaltraining beginnen echter al om 18.00 uur en is het vaak een race tegen de klok. Wat is het dan fijn, dat het eten al klaar staat en we na thuiskomst meteen kunnen aanschuiven. Niet alleen zorgt ze regelmatig voor het avondeten, ook staat de oven bijna wekelijks aan met allerlei baksels. Taarten, cupcakes, koekjes, en nog veel meer aan lekkers. Dit kerstornament was dan wel aan haar besteed.

Tsja en wat deden we dan allemaal met de kerstdagen? Er werden wat wandelingen gemaakt.

We bekeken enkele kerstfilms en snoepten van allerlei lekkers. Ik vind het nog steeds een beetje lastig om wat rust te vinden in deze bizarre tijd. Na een bezoek aan het ziekenhuis en de voelbare onrust en verdriet daar, blijft het lastig om dit alles even helemaal los te laten. Zo jammer, dat alle geplande uitstapjes, zoals een bezoek aan het Spoorwegmuseum ook niet door konden gaan. Thuis blijft alles toch doorgaan.

We proberen er thuis zoveel mogelijk van te maken. We zijn nog bezig met een puzzel van 1000 stukjes, we bouwden torens van Kapla, Lego, tekenden, knutselden en begonnen aan een grote opruiming (en vergaten, dat de kringloop natuurlijk ook gesloten is).

Ik had weer eens tijd om wat te experimenteren met de camera.

En ik maakte nog net op tijd voor de kerstdagen de os af voor mijn stalletje. Ik had eigenlijk het plan om hier een herder aan toe te voegen, maar dat is helaas niet meer gelukt. Ach, ook Maria en Josef zullen dit jaar wat soberder met de kraamvisite om moeten gaan.

De boefjes wilden met de kerstdagen graag gourmetten, dus dit deden we op Eerste Kerstdag met zijn vijfjes. Om deze dag nog wat extra speciaal te maken, besloten we met z'n vijven in de woonkamer te logeren bij de kerstboom. De boefjes genoten hier enorm van. Eerst keken we de film 'Home Alone' en om 23.00 uur was het toch echt tijd om te gaan slapen (al deden manlief en ik zowat geen oog dicht op de luchtbedden). Tweede Kerstdag deden we een koffie/thee/ranja bij opa en oma en konden we van de overblijfselen van de gourmet nog een avond eten.

Het voelde zo raar om deze keer niet een Kerstdag met alle lieve neven, nichten, ooms en tantes te vieren, zoals we dat ieder jaar doen. Ik weet, dat ze dit verhaal allemaal lezen. Wat hebben we jullie enorm gemist. Ik stel voor, dat we het volgend jaar extra grootst en gezellig gaan vieren samen!! 

Morgen kom ik nog een keer terug met de traditionele terugblik op het afgelopen jaar.

Dag hoor

 Na de verjaardagen van de oudste twee boeven volgt al snel de komst van Sinterklaas. Zoals alle activiteiten in het jaar 2020 moest het deze keer op een andere manier gevierd worden. De boefjes hebben hier zelf niets van gemerkt. De intocht van de Sint werd met net zoveel spanning bekeken.

Ons boevenvriendje volgt het Sinterklaasjournaal op de voet. We hadden al het vermoeden, dat hij ook dit jaar geen enkele twijfel had over hoe dit hele gebeuren daadwerkelijk in elkaar steekt. Op school hoefde hij dit jaar nog geen surprise te maken, dus lieten we hem in deze tijd nog lekker vol genieten van dit feest. We bakten zelf pepernoten, waar vooral ons snoeppietje erg van genoot.

Enkele weken geleden speelden we online bingo met de familie op het verjaardagsfeest van de oudste twee boeven. Nu konden de boefjes met Sinterklaas online een spel bingo spelen. Wat goed van de Sint, dat iedereen bingo had ;)

Op de aftelkalender werd zeer nauwkeurig bijgehouden, wanneer er schoenen gezet mochten worden. Onze boevenvriend nam het zekere voor het onzekere en wist al zijn schoenen te verzamelen voor de Pieten.

Helaas konden we deze keer het Sinterklaasfeest niet met de familie vieren. We zochten ons heil weer in een online-meeting. Deze keer belden niet alleen de familie in, maar ook twee hele lieve Pieten, die konden voorlezen wat er in het boek van Sinterklaas stond. Ook hadden ze eerder in huis verschillende pakjes verstopt en die mochten de kindjes nu gaan zoeken. Het was toch nog een zeer geslaagde avond.

Onze oudste boef had al helemaal bedacht, hoe we pakjesavond zouden vieren. De boefjes zouden eerst samen zingen voor de open haard en daarna in bad gaan. Zij zou de kleintjes bezig houden, zodat wij alles klaar konden zetten. Wij bedachten er nog wat bij. In het Sinterklaasjournaal zat een Piet, die plakband op de deurbel deed en weg rende. We konden het niet laten om deze grap bij de boefjes uit te halen. Ze wisten niet hoe snel ze uit bad moesten komen en de trap af te komen. Wat genoten we van de blije gezichten!

Dochterlief had voor ons in het geheim ook twee surprises gemaakt, zo lief!! 

Deze zomer zullen we helaas ons boevenvriendje gaan vertellen hoe de vork nu echt in de steel zit. We vrezen deze dag, want wat zal hij enorm verdrietig zijn. We hebben de afgelopen periode soms met tranen in de ogen naar hem zitten kijken. Zo intens genoot hij van de magie rondom Sinterklaas. We hopen, dat hij straks ook net zoveel, als zijn oudste zus gaat genieten van het complot voor ons kleinste boefje.

8 Jaar!

Afgelopen weekend vierde hij samen met zijn grote zus zijn verjaardag. Vandaag was het dan zijn echte dag. De slingers konden blijven hangen, maar er werd nog een voetbalballon toegevoegd. Voor ons boevenvriendje hadden we een voetbaltaart gemaakt (een deel Hema en een deel van mezelf). Hij vond hem erg mooi, maar hij heeft er geen hap van gegeten. Nog steeds houdt ons mannetje niet van taart.

Gisteravond vertelde hij me bij het naar bed gaan, dat de knuffels die hij me geeft bij 8 jaar hetzelfde zullen voelen als de knuffels van 7 jaar.  Hij beloofde me zelfs, dat ze over 20 jaar nog steeds hetzelfde zouden voelen. Vervolgens kon hij het niet laten om dan toe te voegen, dat ik dan 61 jaar zal zijn en hij 28. Subtiel even inwrijven....
Zoals altijd was onze boevenvriend het eerst wakker. Al dagen hielp hij ons eraan te herinneren dat Lego van Mario zijn grootste verjaardagswens was. Al dagen zeggen wij dat hij echt een nieuwe rugzak voor school nodig heeft. Toen hij vanmorgen beneden kwam, lag er een cadeautje op tafel..... een nieuwe rugzak. Hij vertelde ons dat hij er heel blij mee was, maar de teleurstelling was voor ons natuurlijk zichtbaar. We lieten hem niet te lang in spanning, want er lag nog een ander cadeau verstopt. Jullie raden het vast al, de gewenste Lego.

Tussen de middag was er eigenlijk een verrassing gepland. Hij zou voor zijn verjaardag niet hoeven overblijven, maar getrakteerd worden op een verjaardagslunch bij zijn beste vriend. Helaas was zijn vriend ziek geworden en kon het feestje niet doorgaan. Wel héél lief kreeg hij een zak worstenbroodjes om er toch nog iets feestelijks van te maken. Oma en opa maakten het alternatieve lunchfeestje compleet met pannenkoeken, waar de boefjes heerlijk van konden smullen. Na schooltijd kwam er een vriendje mee naar huis, met wie hij zijn twee meest geliefde activiteiten heeft gedaan. Eerst samen voetballen en daarna aan de slag met de gekregen Lego. Ze aten samen een taartje (het vriendje dan, ons boefje at een stroopwafel) en hadden een gezellige middag. Bij het avondeten koos hij pizza. Gelukkig is ons goedlachse mannetje met alles tevreden en heeft hij ondanks het gemis van trakteren op school en de lunch bij zijn beste vriend, een geweldige dag gehad.

11 Jaar!

Vandaag was een speciale dag. Onze liefste oudste boef werd alweer 11 jaar. Het is wel heel bijzonder om in deze Coronatijd je verjaardag te vieren. Gelukkig hadden we een alternatief bedacht. Samen met haar broertje vierden we online een feestje. Onze liefste oudste boef wist al precies welke taart ze voor haar verjaardag wilde. We bestelden een roze zoetige taart bij onze bakker.

Gisteravond troffen we al enkele voorbereidingen voor het feestje. We maakten cadeautasjes met de benodigdheden voor de online gasten en ze konden een taartbestelling doorgeven. Zo had iedereen op tijd wat lekkers, feesthoedjes, toeters en materialen voor de spelletjes. De boefjes vonden het al heel bijzonder, dat we deze spullen in het donker gingen rondbrengen. 

Onze oudste boef had wat extra geluk. Manlief en zij bezochten de familie wat verder van huis. Op het moment dat ze bij haar grote nicht aanbelde, bleek het kleine neefje nog zijn fles te moeten drinken. Met een hele brede lach op haar gezicht nam ze die taak graag over. In de auto op de weg terug vertelde ze manlief, dat dit al een fantastisch verjaardagscadeau was. Ze had hem nu even helemaal voor zichzelf, zonder een stuiterend broertje en zusje, die ook graag de aandacht van het kleine neefje willen.

Er stond al lange tijd een cadeau hoog bovenaan haar verlanglijstje. Haar allerliefste wens was een eigen telefoon. Nu had ik mijn oude telefoon een jaar geleden al voor haar bewaard, maar toen vonden we het nog te vroeg. Veel klasgenoten hadden er inmiddels één en ze irriteerde zich nog erg aan appende mensen/kinderen tijdens het sporten en bij feestjes. Wekenlang riepen manlief en ik, dat dit natuurlijk echt nog niet ging gebeuren. Ze had het cadeau dan ook nog helemaal niet zien aankomen. Wat was ze enorm blij bij het openen van haar cadeautje, vooral toen het ingepakte cadeautje al ging rinkelen bij het voorlezen van de verjaardagskaart. Ze heeft me plechtig beloofd, dat ze regelmatig nog een ouderwets briefje zal schrijven om voor mij achter te laten op het aanrecht. Ik ben benieuwd hoe lang ze zich aan deze belofte zal houden?

Opa en oma kwamen wel live op bezoek. Al dat interactieve gebeuren op de computer is toch best lastig. Wat waren ze blij met deze bezoekjes. De één gisteren en de ander vanmorgen.

Na de live verjaardagsbezoekjes (en een paar uurtjes ongeduldig wachten) konden de laptops opgestart worden. Het lukte iedereen om deel te nemen.

Na het zingen kon iedereen thuis genieten van de taart. Gisteren was iedereen zo lief om de cadeautjes voor de boefjes mee te geven. Nu kon iedereen zien hoe de cadeautjes open werden gemaakt en hoe blij de snoetjes waren.

Wat zijn de boefjes enorm verwend!!! 

Na het openen van de cadeautjes was het tijd voor het eerste online spel. Samen met de boefjes hadden we een Kahootquiz gemaakt. We gingen de kennis van de familie eens testen. Wat wisten ze allemaal over en van de twee oudste boeven? Sommige vragen wist iedereen, zoals de naam van de allerbeste vriend van zoonlief. Andere vragen waren denkvragen en soms zelfs een strikvraag. Want hoe oud waren de boefjes vandaag samen? Hihi, we vierden dan al wel de verjaardag van ons boevenvriendje, maar hij mag het jaartje er toch echt pas donderdag bijtellen ;) 

Daarna gingen we over op online bingo. Iedereen had een bingokaart gekregen en Smarties om op de aan bod gekomen getallen te leggen. Fanatiek werd er gespeeld en de quizmasters hielden een goed oogje in het zeil.

Tot slot speelden we nog een online spelletje pictionary. De verjaardagsgasten hadden in hun tasje kaarten met afbeeldingen van dieren gevonden. Via online gedeelde whiteboarden tekenden de familie de dieren en moesten de jarigen raden om welk dier het ging.
Ondanks dat het dit jaar even anders moest, hebben de boefjes enorm genoten van hun feestje. Dank jullie wel allemaal lieve familie, om dit voor ze mogelijk te maken!! Volgend jaar hopen we weer op een verjaardagsfeest met alle lieve familie en vrienden bij ons thuis en kunnen we elkaar weer dikke verjaardagsknuffels geven.

Richt ik me nu nog even aan dochterlief, want ik kan nu natuurlijk een link van dit blogverhaal naar haar telefoon sturen. 

Lieve schat, 

Je bent vandaag alweer 11 jaar en papa en ik herinneren jouw geboorte nog als de dag van gisteren. Je wist ons 11 jaar geleden ook op een zondag te verrassen. Jij wilde niet langer wachten om ons te ontmoeten. Natuurlijk waren wij ook enorm nieuwsgierig naar jou. Wat hebben wij enorm veel geluk gehad met zo'n lieverd, zoals jij!!!

We zijn zo trots op jou en kijken uit naar alle mooie jaren, die we samen met jou nog gaan beleven. We wensen je op je verjaardag dan ook héél veel geluk, gezondheid en plezier met alle mensen in jouw leven.

Een hele dikke knuffel en kus, Toetie.

Liefs, papa en mama

p.s: de telefoon mag nu weer uit ;)

Kamperen

Het zag er al een tijdje naar uit, dat we deze zomer niet naar het buitenland zouden trekken om daar vakantie te vieren. Het leek me daarom slim om een stevige tent aan te schaffen, zodat we in ieder geval in eigen land zouden kunnen kamperen. Een lieve vriendin stelde voor om hun minicamping bij de boerderij van haar ouders te komen bezoeken, zodat onze boefjes met hun meiden konden spelen. Dat leek ons een uitstekend plan.

Manlief is niet zo'n kampeerder en zeker niet handig met het opzetten van een tent. Vandaar dat we eerst de tent een keertje in onze eigen tuin wilden testen. Het bleek gelukkig geen hele ingewikkelde opgave. Met wat eenvoudige aanwijzingen had manlief in een paar uurtjes de tent enigszins acceptabel staan. Onze boefjes vonden het geweldig om in de tent te spelen. Tijdens een eerste rondleiding door onze enorme tent trok ons boevenventje aan de binnentent, waardoor deze direct sneuvelde. Ik dacht eerlijk gezegd dat het aan de manier van tentenbouwen van manlief lag, maar dat bleek toch niet het geval. Met wat kunst en vliegwerk wisten we de binnentent alsnog aan te brengen. De boefjes mochten die avond samen in de tent slapen. Om 22.00 uur kwam ons oudste boefje uit de tent. Ze was uitgeput van het logeren bij haar geweldig lieve nicht de avond daarvoor en ze wilde slapen. Dat ging niet met haar kleine broer en zus in een tent. Ze wilde in haar eigen bed slapen. De kleintjes wilden heel graag in de tent blijven. Manlief offerde zich op en trok bij de kleine boefjes in. Om 2.00 uur stond ons kleinste boefje aan mijn bed. Ze had het koud en ze wilde in haar eigen bed slapen. Manlief stond haar bij en vertelde, dat haar broertje in zijn slaap de binnentent voor de tweede keer had gesloopt. Hij spoedde zich snel terug naar de tent, om daar de herstelwerkzaamheden uit te gaan voeren. De mannen hielden het samen de hele nacht vol in de tent. 

Toen we een weekje later bij mijn vriendin op de boerderij gingen kamperen, stond onze tent nog veel mooier. Het was wel te zien, dat hij hulp van onze lieve vrienden hadden gekregen. Onze boefjes waren door het dolle heen. Oudste boef vond het geweldig om met haar vriendinnetje in de Pippo-wagen te mogen slapen. Deze Pippo-wagen had mijn vriendin met haar man samen helemaal gepimpt. Wat zag die er geweldig uit. Mooi om te zien hoe creatief ze samen alles weten aan te pakken. 

Bij het kampvuur werden marshmallows geroosterd. De grote meiden zaten op de schommel en hadden elkaar nog heel veel te vertellen. Toen de kleintjes in de tent gingen liggen, vielen ze als een blok in slaap. Dat hadden we niet meteen verwacht. Tot laat in de avond zaten wij gezellig bij het kampvuur. Het ultieme camping- en vakantiegevoel was er meteen. 

De volgende dag reden we naar de Bedafse Bergen, waar we heerlijk wandelden en renden door de bossen en over de zandbergen. Er werden hardloopwedstrijden gedaan en wie het snelst van de berg kon rollen. Het was heerlijk weer, dus na deze wandeling kon er nog even lekker worden gezwommen in het zwembad op de mini-camping. Het zand werd er goed afgespoeld. Die avond aten we heerlijke pizza's, waar alle kinderen heerlijk van konden smullen.

De laatste dag fietsten we allemaal even naar kasteel Heeswijk. Ook daar wandelden we heerlijk rond, beklommen we de uitkijktoren en genoten we van wat lekkers in de theetuin.

Die middag wilden de boefjes echt nog even afkoelen in het zwembad, terwijl wij de spullen in de auto konden laden. Het was een heerlijke kampeervakantie, waar we allemaal weer heel veel energie van hebben gekregen. Voor onze boefjes voelde het als een echte ver-weg-vakantie. 

Sportieve vakantiepret

De vakantie is bijna voorbij. Tijd om even terug te kijken naar alle hoogtepunten van deze andere vakantie dan anders. De afgelopen weken hebben onze boefjes zich van hun sportieve kant laten zien. Ik zal een aantal van deze sportieve uitspattingen aan jullie laten zien.

Samen met twee vriendjes en hun moeder maakten we een mooie tocht in een kano. We hadden een mooie opstelling gemaakt. Manlief ging met de twee kleinste boefjes de boot in, zelf stapte ik in de kano met onze oudste boef. Vlakbij het prachtige Kasteel Heeswijk startte onze tocht van zo'n 9 kilometer. Het was prachtig weer en met het oudste boefje vormde ik een geweldig team. Ik had er niet bij verteld, dat ik in mijn jonge jaren nog een blauwe maandag op kanovaren heb gezeten. Dit was dan ook een kolfje naar mijn hand. 

Manlief bleek wat minder snel met de kleintjes. Samen met de boot met de vriendjes genoten zij vooral van de prachtige omgeving en kwamen ze zigzaggend vrolijk bij het eindpunt aan. Ze hadden vooral genoten van de "high peddels", die ze met de vriendjes onderweg hadden kunnen doen. 

Vorig jaar genoten onze boefjes in Noorwegen enorm van een middagje klimmen in een klimpark. Het leek ons wel een goed idee om dat hier in de buurt nog maar eens een keer te gaan doen. Al snel kwamen we uit bij het Klimbos in de bossen van Goirle. De boefjes mochten alle drie de klimuitrusting aantrekken en na een uitgebreide instructie kon het klimmen beginnen. Aanvankelijk vonden ze het wel even spannend en durfden ze niet echt de hoogte in. Onze oudste boef wilde heel graag de vrije val proberen. Met wat hulp van de instructeur aan de kant kwam ze omhoog en daarna ook, na behoorlijk wat overredingskracht, ook weer omlaag. 

Nu wilde onze boevenzoon ook. Omhoog klimmen kostte hem geen enkele moeite, maar het naar beneden springen was toch wat spannender. Gelukkig wist hij ook springend de grond te bereiken. Ons kleinste boefje wilde dit ook nog proberen. Ook zij kwam moeiteloos weer op haar pootjes terecht. Ook de andere klimmetjes werden allemaal getest. 

Na het klimmen maakten we nog een mooie wandeling met allerlei opdrachten en speurwerk. Het programma werd afgesloten met het maken van een kampvuur, waar marshmallows konden worden geroosterd. Het kostte manlief wel even wat oefening om met de vuurstenen het vuur aan te krijgen. Gelukkig blijkt hij toch stiekem nog wel enige Expeditie Robinson-kwaliteiten in zich te hebben. 

Manlief had voor de twee oudste boefjes ook nog enkele sportieve uitdagingen in petto. Ze wilden in de vakantie wel een grote fietstocht maken. Manlief bedacht een mooie ronde met een goede bestemming. Vroeg in de ochtend vertrokken ze op weg naar Uden, waar een nichtje van ons woont. Zij was heel blij met even wat afleiding, omdat ze hoogzwanger op de bevalling zat te wachten. Het werd echt een fietssafari volgens de boefjes. Onderweg zagen ze heel veel verschillende dieren, waar ze soms voor stopten en soms heel hard voorbij fietsten. Zo zagen ze kamelen (bij de kamelenboerderij), alpaca's (hele schattige kleintjes, bij de alpacafarm), maar ook de bekende boerderijdieren en polderdieren.

Eenmaal in Uden werd er heerlijk geluncht en werden er PSV-Jumbo-plaatjes geplakt. Toen begon de terugreis, waar ze een andere route namen via een tante in het prachtige Reek. Een regenbui leek even roet in het eten te gooien, maar gelukkig kon er in het bos even gepauzeerd (en geschuild) worden. Aan het einde van de dag stond er bijna 60 kilometer op de teller. Met wat pijnlijke billen maar met een heel goed gevoel vielen ze die avond vroeg in slaap. 

Met dezelfde twee boeven ging manlief ook nog een middagje waterskiën. Wat vonden ze het spannend de dagen daarvoor. Eenmaal in Best keken de boefjes hun ogen uit. Wat gingen ze allemaal hard en goed. Gelukkig mochten ze starten op het oefenbaantje. Met een enorme helm en twee enorme ski's strompelden ze naar het baantje. De eerste pogingen op de ski's waren nog pittig. Vooral de oudste boef liet zien, dat je ook zonder waterski's kunt waterskiën. Op haar buik stuiterde ze helemaal naar het einde. Ze had niet gehoord, dat ze ook eerder mocht loslaten. 

Gelukkig werd er snel een prachtig alternatief geboden. Onze boefjes mochten het proberen op een racebordje, waar ze op hun knieën konden racen. Dat ging bij ons oudste boefje meteen helemaal goed. Onze boevenjongen lukte het redelijk, maar hij viel er af en toe nog af. Gelukkig mocht manlief toen ook meedoen. Op schoot bij zijn vader lukte het soms aardig, maar ging hij ook nog regelmatig met een flinke plons het water in. Daarna mocht hij het proberen op de rug van zijn vader. Die moest gaan liggen en dan kon het boevenkereltje echt racen. Dat was echt een perfecte manier van waterskiën. De uren vlogen voorbij. De bordjes mocht manlief voor ze sjouwen, want die waren echt te zwaar. Verder was alles perfect.

We hebben in de vakantie heel veel gezwommen. De warme dagen brachten we meestal door in ons zwembadje in de tuin, waar heerlijk werd geplonst, gespetterd en gezwommen. De boefjes vonden het ook wel leuk om een keer het plaatselijke zwembad te bezoeken. Verschillende vriendjes van school troffen we daar, maar ook een lieve vriendin met haar man en kindjes. Het werd een heerlijk sportief dagje. Zelf ben ik niet zo'n fan van zwembaden, maar met deze temperaturen kon ik zelf genieten van het water.

Manlief wist de boefjes ook nog over te halen om met hem te gaan hardlopen. Ons kleinste boefje ging op haar step mee. Dat was een slimme zet. Zij was de enige, die niet aan het mopperen was onderweg. Steppen en hardlopen bleek een goede combinatie. Dat hebben ze nog een paar keer meer gedaan. Samen kunnen ze inmiddels een rondje van 10 kilometer gemakkelijk steppen/rennen.